Τόσο τα τελευταία στοιχεία της Στατιστικής Αρχής, όσο και οι προβλέψεις του ΚΕΠΕ για την εξέλιξη της ανεργίας συνθέτουν ένα κυριολεκτικά εφιαλτικό σκηνικό.Όταν σχεδόν ο ένας στους τρεις εργαζόμενους είναι άνεργους – για να μη μιλήσουμε για τους νέους όπου η κατάσταση είναι πέραν πάσης λογικής – είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι τα όρια αντοχής της ελληνικής κοινωνίας στενεύουν απελπιστικά.Γιατι δεν είναι μόνο ότι σταθερά, από μήνα σε μήνα, καταγράφεται αύξηση της ανεργίας, είναι και ότι δεν διαγράφεται καμιά ελπίδα αντιστροφής της κατάστασης.
Όλο το πολιτικό σύστημα ομνύει διαρκώς στην ανάπτυξη . Μόνο που ανάπτυξη στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται κάν.Αντιθέτως όλο και περισσότερες επιχειρήσεις συρρικνώνονται, ή αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο αφού και η χρηματοδότηση της οικονομίας διαρκώς περιορίζεται και οι καταναλωτικές δυνατότητες της κοινωνίας ελαχιστοποιούνται.Με προφανή συνέπεια νά χάνονται κάθε μήνα χιλιάδες θέσεις εργασίας, που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναπληρωθούν.Το σκηνικό αυτό όμως δυναμιτίζει τα θεμέλια κάθε προσπάθειας για έξοδο από την κρίση και επιπλέον αποτελεί μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της πολιτικής σταθερότητας.
Είναι προφανές πλέον ότι δεν αρκούν οι διακηρύξεις και τα ευχολόγια.Επιβάλλεται η κυβέρνηση να αξιοποιήσει κάθε δυνατότητα που έχει για να βάλει τουλάχιστον ένα φρένο στη διαρκή εκτόξευση της ανεργίας.Όπως επιβάλλεται και οι τράπεζες αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης τους ,που βρίσκεται σε εξέλιξη, να παίξουν το ρόλο τους.Να αρχίσουν επιτέλους τη χρηματοδότηση των υγιών επιχειρήσεων που ασφυκτιούν από την έλλειψη ρευστότητας.Όπως πρέπει να τρέξουν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ που καρκινοβατούν ,είτε για τη βοήθεια και την εκπαίδευση των ανέργων,είτε για να ξεκινήσουν επιτέλους κάποια δημόσια έργα που είναι βαλτωμένα μεταξύ γραφειοκρατίας και αναποφασιστικότητας.
Οφείλουν οι πάντες να συνειδητοποιήσουν, με πρώτη την κυβέρνηση, ότι το βάρος της ανεργίας είναι πλέον ασήκωτο για την ελληνική κοινωνία.Γιατί όσο αναγκαία και θεμιτή είναι η δημοσιονομική εξυγίανση, άλλο τόσο αναγκαία είναι και η κοινωνική σταθερότητα…
