Στα φιλολογικά μηδέν

«Η κρίση μάς υποχρεώνει να βάλουμε τα ρολόγια μας στη σωστή ώρα» ακούστηκε να λέει ο αγαπημένος και στο ελληνικό κοινό Πασκάλ Μπρικνέρ τις προάλλες που βρέθηκε στην Αθήνα, φοβούμαι όμως ότι σε ώτα μη ακουόντων μιλούσε ο φιλόσοφος. Εκεί στο υπουργείο του Πολιτισμού μάλλον θα πρέπει να κοίταξαν τα ρολόγια τους για να δουν αν πάνε καλά, παρά να αναλογιστούν μη τυχόν κάπου τους ακουμπάει ο χρόνος που φεύγει, ο χρόνος που παραπλανά ώστε να υπάρχει η εντύπωση ότι είναι άπλετος… Δεν γνωρίζω λοιπόν αν η καθυστέρηση της κήρυξης Ετους Καβάφη (φωτογραφία) το 2013, καθώς συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννησή του –γεγονός που ξεπερνά κατά πολύ τα ελληνικά σύνορα –οφείλεται στην αναζήτηση, ενδεχομένως, κάποιου άλλου προσώπου που να ταιριάζει με το ιδεολογικό προφίλ της πολιτικής ηγεσίας. Ούτε μπορώ να καταλάβω πώς δεν παρεμβαίνει στο ΕΚΕΒΙ για την ορθή υλοποίηση του προγράμματος της Φιλαναγνωσίας, που αφορά την αγορά παιδικών βιβλίων, με κονδύλια του ΕΣΠΑ παρακαλώ, προκειμένου να διανεμηθούν σε σχολεία. Εκδότες βρίσκονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, όλοι μαζί επιτίθενται εναντίον του υπουργείου, αλλά εκείνο σιωπά. Οσο για το αντ’ αυτού ΕΚΕΒΙ, στη λήθη του χρόνου αφημένο πορεύεται. Ετσι, εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι στα φιλολογικά ο βαθμός τους είναι μηδέν.