«Εκθέτω την αγάπη μου γι’ αυτή τη χώρα»

Στην παραλία του Φαλήρου μια γυναίκα μισόγυμνη καπνίζει. Η κίνησή της μοιάζει απελπισμένη και η ατμόσφαιρα θα ήταν «βαριά» αν δεν υπήρχε στο κάδρο ένα φεγγάρι να δείξει τον δρόμο, ίσως προς ένα καλύτερο μέλλον. Αυτός είναι ο πίνακας «Το κρυμμένο δάκρυ» που καταλαμβάνει ξεχωριστή θέση στην νέα έκθεση του Παύλου Σάμιου στην γκαλερί Σκουφά.

Για ποιο λόγο; Διότι μέσα από την απεικόνιση μιας γυναίκας μόνης, ημίγυμνης, να ατενίζει όλα αυτά που έχασε και να προσπαθεί να πνίξει το δάκρυ της στον καπνό του τσιγάρου ο καλλιτέχνης μεταφέρει ποιητικά την κατάσταση της Ελλάδας σήμερα. Μιας Ελλάδας, ωστόσο, που δικαιούται να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο.

«Επί χάρτου» είναι ο τίτλος της καινούργιας έκθεσης του καλλιτέχνη και καθηγητή της ΑΣΚΤ που από την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου παρουσιάζεται στην γκαλερί Σκουφά (Σκουφά 4, Κολωνάκι) και θα διαρκέσει ως τις 12 Νοεμβρίου. Η έκθεση μεταφέρει τη διάθεση του ζωγράφου να επιτείνει στα έργα του την αίσθηση του χειροποίητου, αλλά και του μη ολοκληρωμένου.

Παρουσιάζονται 23 έργα του καλλιτέχνη που θυμίζουν προσχέδια τοιχογραφιών «λίγο ζωγραφισμένα, ωραία σχεδιασμένα πολλά από αυτά με ελάχιστο χρώμα σαν να προσκαλούν τον επισκέπτη να επέμβει με το δικό του τρόπο και να ολοκληρώσει το έργο. Είναι έργα που θα λέγαμε non finito», μας λέει ο Παύλος Σάμιος.

Πρόκειται για έργα από ακρυλικά και σινική μελάνι που φιλοτεχνήθηκαν από τον Παύλο Σάμιο το 2012 και είναι εμπνευσμένα, μεταξύ άλλων, και από τα ελληνικά νησιά. Ο ζωγράφος «ταξιδεύει» τους ποδηλάτες του στις Σπέτσες, περιγράφει τη ζωή στην Αίγινα μέσα από τέσσερα έργα διαφορετικών διαθέσεων ακολουθώντας τη μέρα από το πρωί ως το βράδυ.

Στα περισσότερα έργα πρωτοστατούν τα ζευγάρια του Παύλου Σάμιου, ενώ ο ερωτισμός είναι διάχυτος. Οι γυμνόστηθες γυναίκες του, οι εναγκαλισμοί, τα βλέμματα, το πάθος, όλα αυτά που έγιναν και αυτά που έπονται. Η Μύκονος, η Κεφαλονιά, η Πάρος, η Αντίπαρος είναι επίσης εδώ…

Στον επάνω όροφο της γκαλερί Σκουφά ο Παύλος Σάμιος εκθέτει μια σειρά από λουλούδια σε ακουαρέλες που δημιούργησε με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της «Ιόνιας Χλωρίδας» στο ίδρυμα Φωκά Κοσμετάτου στον Βοτανικό Κήπο της Κεφαλονιάς.

«Για να ζωγραφίσεις ένα λουλούδι πρέπει να γίνεις λουλούδι, να το μυρίσεις, να το ποτίσεις, να το περιποιηθείς να το αγαπήσεις. Τα λουλούδια έχουν έντονο το ερωτικό στοιχείο με το δικό τους τρόπο μια και όλη τους η προσπάθεια γίνεται για να τραβήξουν με τα χρώματα και τα αρώματά τους τις πεταλούδες ή τις μέλισσες, γονιμοποιώντας με τη γύρη τους αλλά λουλούδια ή φρούτα, ώστε να παραχθεί καρπός», λέει ο καλλιτέχνης.

Το έργο του, παρ’ ότι παρουσιάζεται σε μια πολύπαθη Αθήνα και σε περίοδο μεγάλης ύφεσης, αποπνέει έντονη αισιοδοξία. «Είμαστε σε μια εμπόλεμη κατάσταση από την οποία θα βγούμε μόνο αν κινηθούμε συλλογικά και αισιόδοξα. Εγώ ακόμα και σήμερα θέλω να μιλήσω για τον έρωτα, για την αγάπη των ανθρώπων και για την αγάπη που έχω σ’ αυτή τη χώρα», καταλήγει.