Η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας μπορεί να είχε τιμητική θέση στα προεκλογικά προγράμματα και την εκστρατεία των υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία (22 Απρίλιου και 6 Μαΐου) όμως οι πραγματικές διαστάσεις της ανεργίας θα έρθουν στο προσκήνιο την επομένη των εκλογών.
Σε αυτό το σημείο συγκλίνουν τα στοιχεία των ερευνητικών ινστιτούτων, των συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά και οι προβλέψεις των ίδιων των εργοδοτών στη χώρα. Όλοι τους εκτιμούν ότι με τις προοπτικές ανάπτυξης να παραμένουν δυσοίωνες, καθώς τα πιο αισιόδοξα σενάρια κάνουν λόγο για «αναιμική» ανάπτυξη κοντά στο 0,5% για το σύνολο του 2012, οι πιθανότητες βελτίωσης της αγοράς εργασίας είναι στην ουσία ανύπαρκτες.
Όπως παραδέχονται άλλωστε πολλοί εργοδότες με δηλώσεις τους στη γαλλική Le Monde, πολλές επιχειρήσεις βρίσκονται (εθελουσίως) σε μια περίοδο αυτοσυγκράτησης ενόψει των εκλογών. Όμως μετά και το δεύτερο γύρο της εκλογικής διαδικασίας εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει ένα νέο κύμα «αναδιαρθρώσεων» σε επιχειρήσεις. Αυτό σημαίνει στροφή σε επισφαλείς συνθήκες εργασίας, μείωση ωραρίων και εργάσιμων ημερών (κάτι που εφαρμόζουν ήδη πολλά εργοστάσια στη χώρα) και στη χειρότερη περίπτωση απολύσεις.
«Συναντώ συχνά επιχειρηματίες ή διοικητικά στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων που κάνουν λόγο για »κινήσεις χρονοκαθυστέρησης» μέχρι τις εκλογές. Όμως αναγκαστικά μετά από αυτές θα υπάρξουν μέτρα αναδιάρθρωσης» σημειώνει στη Le Monde ο διευθυντής της εταιρείας Ανθρώπινου Δυναμικού Alpha Πιερ Φερατσί. Άλλοι αναλυτές της αγοράς εκτιμούν ότι οι απολύσεις θα κορυφωθούν το Φθινόπωρο.

Σε αυτήν την κατεύθυνση συντείνουν και τα στοιχεία του Οργανσιμού Απασχόλησης Unedic που προβλέπει περαιτέρω αύξηση των ανέργων κατά 150.000 τους επόμενους μήνες. Στην κατηγορία όσων δεν έχουν απασχοληθεί ούτε μία ώρα το τελευταίο έτος θα ανήκουν περισσότεροι από 3 εκατ. Γάλλοι στο τέλος του 2012 ενώ η γαλλική στατιστική υπηρεσία Insee προβλέπει αύξηση του γενικού ποσοστού ανεργίας πάνω από το 10,1% το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία το σύνολο των εγγεγραμμένων στα μητρώα ανέργων (συμπεριλαμβανομένων όσων εργάστηκαν περιστασιακά για λίγες μέρες ή για λίγες εβδομάδες το τελευταίο 12μηνο) ξεπερνά τα 4,3 εκατ. άτομα στη χώρα.

Το σύνολο σχεδόν των οικονομολόγων συμφωνεί ότι μέχρι και το 2013 η ανεργία θα λαμβάνει ολοένα πιο ανησυχητικές διαστάσεις καθώς η γαλλική οικονομία αδυνατεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, υπό το βάρος της περιστολής δημοσίων επενδύσεων που συρρικνώνει τα εισοδήματα και ανατροφοδοτεί την οικονομική στασιμότητα.
Το γαλλικό Οικονομικό Παρατηρητήριο OFCE εκτιμά ότι όσο ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ θα παραμένει κάτω από το 1,5% η ανεργία θα διατηρεί αυξητική δυναμική. Ο οικονομολόγος του OFCE Ερίκ Χεγιέρ σημειώνει στη Le Monde ότι η πολιτική των επιδοτούμενων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα θα δημιουργούσε προς το παρόν μια ανακούφιση.

Μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση φρόντισαν να εντάξουν στα προγράμματά τους τόσο ο κεντροδεξιος υποψήφιος και νυν πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί όσο και ο σοσιαλιστής υποψήφιος Φρανσουά Ολάντ.

Μόνο που αμφότεροι συγκλίνουν, σε διαφορετικό βαθμό, στη (νεοφιλελεύθερης έμπνευσης) πολιτική της αντιμετώπισης της ανεργίας μέσω της ελαστικοποίησης συνθηκών εργασίας και κατάργησης των «προστατευτικών διατάξεων». Μια πολιτική που όπως έγραφε σε χθεσινό του άρθρο στη Monde ο οικονομολόγος Ζακ Ριγκοντιά, «γυρίζει το εργασιακό καθεστώς της Γαλλίας στο 1848».