Kύριε διευθυντά,
Περισσότερο όμως εγώ θέλω να σταθώ στην προτροπή του «είναι πολύ σημαντικό να γίνεται σεβαστή η αξιοπρέπεια των ξένων στην Ελλάδα». Γιατί ο πολιτισμός ενός λαού κρίνεται κυρίως στα δύσκολα – αναφέρομαι στην έκταση που έχει πάρει το θέμα της λαθρομετανάστευσης και στις τραγικές συχνά επιπτώσεις του στην καθημερινότητά μας. Και γιατί δεν είναι όλοι οι λαθρομετανάστες επικίνδυνοι, κλέφτες και φονιάδες, όπως σπεύδουν να τους παρουσιάσουν ορισμένοι, παίζοντας, χωρίς αιδώ, τα μικροπολιτικά παιχνίδια τους.
Μετά τιμής
Πανδώρα
ΥΓ.: Κατά τα άλλα, «τα τρένα που φύγαν» ξαφνικά τα νοσταλγούμε και επιθυμούμε την επαναδρομολόγησή τους.
* Παρατηρείται, βλέπετε, στροφή των Ελλήνων στον σιδηρόδρομο. Επειδή τα εισιτήριά του είναι αρκετά οικονομικά. Αντε, και στα γκαζοζέν, για ακόμη μεγαλύτερη οικονομία.
* Αστειεύομαι, βεβαίως. Οχι μόνο δεν έχω τίποτε εναντίον των τρένων, αλλά και τα θεωρώ από τα πιο γοητευτικά μέσα μαζικής μεταφοράς. Αρκεί να τα πλένουν πότε-πότε. Γιατί στην Ελλάδα έχω ταξιδέψει σε κάτι τρένα… (Αξέχαστη θα μου μείνει μια νυχτερινή διαδρομή Αθήνα – Θεσσαλονίκη, μερικά χρόνια πίσω).
* Τέλος εποχής: Σήμερα, Σάββατο 31 Μαρτίου, καταργείται επισήμως ο Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ), με σήμα την κουκουβάγια, ο οποίος είχε υπηρετήσει επί δεκαετίες την εκπαίδευση.
* Ομολογώ ότι, αν και έχω αποχαιρετήσει τα θρανία εδώ και πολλά, πάρα πολλά χρόνια, συγκινούμαι όταν σκέφτομαι ότι το σοφό πτηνό συνταξιοδοτείται. Και ξαναγελώ όταν θυμάμαι τον τρόπο με τον οποίο εμείς, ως μαθητές, διαβάζαμε κάποτε τα αρχικά του οργανισμού: Ο Δάσκαλος Είναι Βλάκας ή Οποιος Διαβάζει Είναι Βλάκας.
* Παιδιά… Που μεγαλώσαμε και τι καταλάβαμε;