Τριάντα υπερφυσικές ανθρώπινες φιγούρες στήνουν έναν σύγχρονο τραγικό χορό, «τον χορό της νεοελληνικής τραγωδίας», από την Πέμπτη 29 Μαρτίου ως την Κυριακή 6 Μαΐου στο Μουσείο Μπενάκη. Τριάντα φιγούρες που δεν είναι άλλες από «Τα φαντάσματά μου», όπως τα αποκαλεί ο γλύπτης και ομότιμος καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Θεόδωρος Παπαγιάννης.
Ο λόγος για την έκθεση του γνωστού καλλιτέχνη που συμπυκνώνει δουλειά 18 χρόνων και συνθέτει ένα ιδιαίτερο γλυπτικό περιβάλλον που θα φιλοξενείται στο κτίριο της οδού Πειραιώς.
{{{ moto }}}Στον πρόλογο της έκδοσης που συνοδεύει την έκθεση ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Αγγελος Δεληβορριάς αναφέρει: «Την έκθεση των έργων του Θόδωρου Παπαγιάννη στο Μουσείο Μπενάκη την περιμέναμε επειδή την είχαμε ανάγκη. Οπως και το θεωρητικό της έξαλλου υπόβαθρο, τον λόγο που την αρθρώνει επεξηγηματικά με τη λακωνική αμεσότητα ενός μανιφέστου».
Τα έργα είναι φιλοτεχνημένα από τα αποκαΐδια του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος του 1993) και άλλα ανακυκλώσιμα υλικά. Στη μέση του χορού ένα ταψί με ψωμιά, διαχρονικό σύμβολο της επιβίωσης του ανθρώπου, και μια πεσμένη μορφή συμπληρώνουν το σκηνικό της έκθεσης. Η έκθεση υπό τις τραγικές συνθήκες που βιώνει η χώρα αποκτά πολυεπίπεδες διαστάσεις.
Για να κατανοήσει κανείς καλύτερα το γλυπτικό περιβάλλον του, ο Θόδωρος Παπαγιάννης συνοδεύει την εικαστική του πρόταση με ένα κείμενο-μαρτυρία. Μέσα από αυτό σχολιάζει την «παρακμιακή», όπως λέει, κατάσταση στην οποία έχουμε βρεθεί και αναφέρει ότι αυτό συνέβη μέσα από μια σειρά συγκεκριμένων γεγονότων και πολιτικών που εφαρμόστηκαν. Και καταλήγει: «Μήπως είναι οι προπάτορές μας, αυτοί που έστησαν το έθνος μας όρθιο και προβάλλουν εν χορώ, απειλητικοί, εξοργισμένοι, ταπεινωμένοι, πυρπολημένοι και μας γυρεύουν εξηγήσεις για την κατάντια αυτού του τόπου;».
Ο επιμελητής της έκθεσης και επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάνος Στεφανίδης στο εισαγωγικό του κείμενο υπογραμμίζει: «Εδώ το δράμα στέκει άφωνο χωρίς λόγια. Γι’ αυτό και είναι τόσο επιβλητικό και τόσο καίριο…».
