Σε λίγες ώρες θα γιορτάσουμε την Εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου. Πως όμως και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα τιμήσουμε την διπλή εορτή του έθνους και τις Χριστιανοσύνης; Κάποιοι ίσως θεωρήσουν πως είναι ευκαιρία για τους αγανακτισμένους πολίτες να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους . Συνθήματα, αποδοκιμασίες, προπηλακισμοί κ.α θα συνθέσουν το σκηνικό του παραλογισμού. Όμως μήπως πρέπει να σκεφτούμε όλους αυτούς που έδωσαν την ζωή τους, τις περιουσίες τους, την ψυχή τους; <<Για του Χριστού την πίστη την Αγία και για της Πατρίδος την Ελευθερία>> όπως χαρακτηρίστηκα έλεγαν. Κάτι που οι νεοέλληνες λησμονήσαμε και λαός που ξεχνάει την ΙΣΤΟΡΙΑ του υποχρεώνεται να την βιώσει με τον ποιο άσχημο τρόπο.
Έτσι και εμείς κάπου χαθήκαμε στο δρόμο λησμονήσαμε τα 400 Χρόνια Σκλαβιάς, την Μικρασιατική Καταστροφή, το ΟΧΙ του 40 αλλά και το Πολυτεχνείο. Κάποτε υπήρχαν τα όπλα σήμερα υπάρχει το ΧΡΗΜΑ και η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ. Για αυτό με σύνεση ο καθένας από εμάς να αναλογιστεί πως θα έπρεπε να πορευτεί, τι να κάνει και δεν έκανε, καλό είναι να μην κοιτάμε μόνο μπροστά αλλά και πίσω για να παίρνουμε μαθήματα, γιατί ένας πόλεμος έχει αφορμές , αιτίες και συνέπειες. Σίγουρα όλοι νοιώθουμε αγανακτισμένοι και προδομένοι από κόμματα, πολιτικές και πρακτικές πολιτικών προσώπων και όχι μόνο, οι βρισιές οι προπηλακισμοί και οι βιαιοπραγίες πράξεις άνευ ουσίας μόνο και μόνο για λόγους εντυπωσιασμού δεν αρμόζουν σε αυτή την επέτειο . Στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αδιέξοδα δεν υπάρχουν γιατί οι εκλογές δίνουν την λύση έτσι λοιπόν σε λίγες μέρες καλό είναι η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ να μετατραπεί σε ψήφο αποδοκιμασίας και η 25η Μαρτίου να είναι μέρα περισυλλογής, σύνεσης και Τιμής σε όλους αυτούς που έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν για να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
