«Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα έχει γίνει όμηρος της άκρας δεξιάς πτέρυγας, που το οδηγεί σε μια «Συντηρητική Χώρα των Θαυμάτων». Οχι απλώς δεν θα κερδίσει την προεδρία των ΗΠΑ τον Νοέμβριο, ούτε με τον Ρόμνεϊ, ούτε με κανέναν, αλλά αν δεν αλλάξει γρήγορα, θα πάψει να είναι ανταγωνιστικό στις εθνικές εκλογές», λέει μιλώντας στο BHMA ο Μάικλ Στάφορντ, πολιτικός σχολιαστής του ABC και ειδικός στην ιστορία των κομμάτων στις ΗΠΑ
.- Βλέπετε το Ρεπουμπλικανικό Kόμμα να μετακινείται προς την άκρα Δεξιά;
.- Βλέπετε το Ρεπουμπλικανικό Kόμμα να μετακινείται προς την άκρα Δεξιά;
«Νομίζω ναι. Εκείνοι που παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις μέρα με την ημέρα, εκείνοι που ζητωκραυγάζουν και χειροκροτούν είτε τους Ρεπουμπλικάνους είτε τους Δημοκρατικούς με τον φανατισμό που βλέπουμε συνήθως στα γήπεδα, προέρχονται, κατά το μεγαλύτερο μέρος, από τα πολιτικά άκρα.
Δεν έχουν σχέση με την συντριπτική πλειονότητα των αμερικανών ψηφοφόρων. Το πολιτικό κέντρο στην Αμερική είναι το πεδίο για την κυριαρχία του οποίου συγκρούονται τα άκρα. Μια αναλογία από την παγκόσμια ιστορία θα ήταν το μικρό Βέλγιο, που παγιδεύθηκε στη σύγκρουση Γαλλίας – Γερμανίας στη διάρκεια των Παγκοσμίων Πολέμων».
– Για ποιούς λόγους συμβαίνει αυτό;
«Το πρόβλημα έχει οξυνθεί τα τελευταία χρόνια, για πολλούς λόγους. Οροι όπως «συναίνεση» και «συμβιβασμός» έχουν γίνει βρώμικες λέξεις – συνώνυμες με το να σηκώνει κανείς ψηλά τα χέρια. Αυτό οδηγεί πολλούς κεντρώους ή πραγματιστές να φεύγουν από το κόμμα. Καθώς οι πιο συνετές φωνές αποχωρούν ή φιμώνονται, οι Ρεπουμπλικάνοι κινούνται όλο και πιο Δεξιά, σε έναν φαύλο κύκλο».
– Με τι επιπτώσεις;
«Η ακροδεξιά πτέρυγα αγωνίζεται να οδηγήσει το κόμμα προς την δική της εκδοχή μιας »Συντηρητικής Χώρας των Θαυμάτων». Οπως στο πρωτότυπο του Λούις Κάρολ, εκεί κατοικούν παράξενα πλάσματα όλων των ειδών.
Σε αυτόν τον μαγικό τόπο, είναι απολύτως λογικό να πιστεύει κανείς ότι η εξέλιξη των ειδών είναι μια αναπόδεικτη θεωρία, ότι η αλλαγή στο κλίμα είναι ψέμα, ότι οι μετανάστες είναι ορδές εγκληματιών, ότι η ελεύθερη αγορά πρέπει να ρυθμίζει τα πάντα, και ότι ο Μπαράκ Ομπάμα είναι ένας μαρξιστής μουσουλμάνος».
– Πάσχει από κρίση ταυτότητας το συντηρητικό κόμμα σήμερα;
«Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ταυτότητας, αλλά μάλλον μια ταυτότητα καθ’ υπερβολήν. Με αυτό εννοώ ότι οι Ρεπουμπλικάνοι εξελίσσονται σε ένα εθνοτικό/περιφερειακό κόμμα που αποτελείται από λευκούς, κυρίως στον Νότο και στα ορεινά της Δύσης των ΗΠΑ.
Στο μεταξύ, ο »συντηρητισμός» μεταμορφώνεται από πολιτική φιλοσοφία/ιδεολογία σε μια μάλλον φυλετική ταυτότητα. Αυτή η διαδικασία ενέχει κινδύνους για το κόμμα, με δεδομένη την αυξανόμενη ποικιλομορφία του αμερικανικού εκλογικού σώματος – μια τάση που θα επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια».
– Τί πιθανότητες έχουν οι Ρεπουμπλικάνοι να κερδίσουν τις προεδρικές εκλογές;
«Αυτή τη στιγμή, μου είναι δύσκολο να δω νίκη τους τον Νοέμβριο, ανεξαρτήτως του ποιός θα είναι ο υποψήφιος, ο Ρόμνεϊ ή κάποιος άλλος. Κοιτάζοντας ακόμη πιο μπροστά, οι προοπτικές τους είναι ζοφερές – οι δημογραφικές ομάδες που παραδοσιακά τους στηρίζουν αντιπροσωπεύουν όλο και πιο μικρό μέρος του γενικού εκλογικού σώματος. Αν δεν γίνει ικανό να προσελκύσει μια πιο ποικιλόμορφη βάση ψηφοφόρων, μπορεί να μην είναι ανταγωνιστικό στις εθνικές εκλογές, στο εγγύς μέλλον».
Το τελευταίο βιβλίο του Μάικλ Στάφορντ που κυκλοφορεί στις ΗΠΑ έχει τίτλο «An Upward Calling: Politics for the Common Good» («Κάλεσμα προς τα Ανω: Πολιτική για το Κοινό Καλό»).
