Κύριε διευθυντά,
Παρακολουθώντας το αφιέρωμα της δημόσιας τηλεόρασης στη
Μελίνα Μερκούρη για τα 18 χρόνια από τον θάνατό της, την άκουσα να λέει ότι όλη μας η δύναμη είναι ο πολιτισμός μας. Και ότι
«αν τον χάσουμε χαθήκαμε, τότε είμαστε κανένας!». Επηρεασμένος από τα λόγια της, διάβασα την επομένη στις εφημερίδες για την αναβάθμιση της Αρχαίας Αγοράς και της Στοάς του Αττάλου. Ο πρώτος όροφος της οποίας θα ανοίξει για το κοινό για πρώτη φορά ύστερα από 30 (και βάλε) χρόνια, για να φιλοξενήσει έκθεση λίθινων αρχαίων αντικειμένων και μια εξαιρετική συλλογή ρωμαϊκών πορτρέτων. Αναλογίστηκα πόσο δίκιο είχε η Μελίνα: ότι πράγματι ο τεράστιος ιστορικός πλούτος της πατρίδας μας, μοναδικός σε όλον τον κόσμο, είναι ο παράγοντας που μας ορίζει, που μας δίνει ταυτότητα και εφόδια για να «πολεμήσουμε» εκείνους που μας αμφισβητούν, που μας κάνει ξεχωριστούς. Χάρηκα, λοιπόν, που ακόμα και μέσα στην οικονομική κρίση γίνονται γενναίες και ειλικρινείς προσπάθειες για την ανάδειξή του – από ανθρώπους που εργάζονται σεμνά, αθόρυβα, με πολύ χαμηλές απολαβές. Και εύχομαι αυτού του είδους οι δράσεις να γίνουν ακόμα πιο πολλές. Με τούτη την ευφρόσυνη διάθεση σας απευθύνω τη σημερινή επιστολή μου, ξεφεύγοντας για λίγο από το γκρίζο της καθημερινότητάς μου. Ετσι, για αλλαγή…
Μετά τιμής
Πανδώρα
ΥΓ.: Μια και το έφερε η κουβέντα, έχετε επισκεφθεί την Αρχαία Μεσσήνη, στην Πελοπόννησο; Πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, και όμως ελάχιστοι τον γνωρίζουν. Και εκεί γίνεται εξαιρετική δουλειά. Σπεύσατε!
* Κατά τα άλλα, για να σας πάω ένα υπερατλαντικό ταξίδι, μαθαίνω ότι δεν αποκλείεται η Σάρα Πέιλιν να διεκδικήσει την προεδρία των ΗΠΑ. Το άφησε να εννοηθεί η ίδια, δηλώνοντας, όταν ερωτήθηκε σχετικά, «όλα είναι δυνατά στη ζωή».
* Δυνατά ή όχι, ακούγεται ανατριχιαστικό, μετά την εποχή του Ομπάμα ένα πισωγύρισμα στον απόλυτο συντηρητισμό – σκοταδισμό της παγερής, εξ Αλάσκας, κυρίας.
* Πίσω στην Ελλάδα και προσοχή στα υπερήφανα γηρατειά: το έντονο στρες που προκαλεί η οικονομική κρίση στους ηλικιωμένους μπορεί να πυροδοτήσει τον μηχανισμό της άνοιας! Και σήμερα θέλουμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά να μας θυμούνται, για να μας βοηθάνε με τη σύνταξή τους… Οσο υπάρχει και αυτή.
