Για δεύτερη συνεχή εβδομάδα, ένας υπουργός της κυβέρνησης, έθεσε την Τρίτη σε κίνδυνο την συνοχή του κυβερνητικού συνασπισμού, ακολουθώντας μια στρατηγική για την οποία δεν είχε ενημερώσει κανέναν.
Μετά τον Ανδρέα Λοβέρδο που έκανε την Βουλή άνω κάτω, επειδή επέλεξε να καταθέσει την διάταξη για την απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού πέντε λεπτά πριν αρχίσει η ψηφοφορία, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου δέχθηκε αλλαγές στα μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών, μόνο μετά την αποχώρηση των βουλευτών της Ν.Δ. και του ΛΑ.Ο.Σ. από την συνεδρίαση.
Μια άλλη επιλογή του υπουργού Δικαιοσύνης, αυτή για την αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών απειλεί πλέον ανοιχτά την κυβέρνηση, μετά τις δηλώσεις Καρατζαφέρη ότι θα αποχωρήσει από το κυβερνητικό σχήμα, εφόσον ο υπουργός επιμείνει σε μια διάταξη που δεν έχει συμφωνηθεί στις συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών.
Τα ερωτήματα που τίθενται έπειτα από όλα αυτά, είναι δύο:
1. Υπάρχουν ακόμη υπουργοί στην κυβέρνηση που θεωρούν τα υπουργεία τσιφλίκι τους και δεν νιώθουν την ανάγκη να ρωτήσουν κανέναν πριν νομοθετήσουν;
2. Ο πρωθυπουργός που τους παρακολουθεί να πριονίζουν το κλαδί της συναίνεσης τι κάνει;
Μπορεί να θεωρούνται προτερήματα στην πολιτική η ευγένεια και η ανοχή, αλλά στις ημέρες που ζούμε, δεν δικαιούται κανείς να ναρκοθετεί μια εθνική προσπάθεια σωτηρίας της χώρας, καταφεύγοντας σε ανόητες επιδείξεις ισχύος και αλαζονείας.
Κι αν δεν το αντιλαμβάνονται ορισμένοι υπουργοί, οφείλει ο πρωθυπουργός να τους ανακαλέσει αμέσως στην τάξη, ή να τους τιμωρήσει παραδειγματικά. Όσο δεν το πράττει, επωμίζεται κι εκείνος την ευθύνη για τις φαρσοκωμωδίες που ανεβαίνουν κάθε Τρίτη στη Βουλή…
