Μπορεί η «πολιτική μοίρα» του Μπαράκ Ομπάμα να εξαρτάται από τον Γιώργο Παπανδρέου; Σύμφωνα με το Brookings Institution, μπορεί. Το γνωστό αμερικανικό think tank, που εκφράζει τις απόψεις του Δημοκρατικού Κόμματος και πολλά στελέχη του έχουν πλαισιώσει την κυβέρνηση Ομπάμα, δημοσιεύει λοιπόν στην ιστοσελίδα του άρθρο του Γουίλιαμ Αντόλις, διευθύνοντα συμβούλου του Brookings Institution, με τίτλο «Ο συνεταίρος του Ομπάμα στην Αθήνα» (στα αγγλικά, «Obama’s partner in Athens»).
Ο κ. Αντόλις λέει ότι τα γεγονότα στην Αθήνα επηρεάζουν άμεσα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα όταν η Γουόλ Στρητ κατέρρευσε μόλις ξέσπασαν οι ταραχές στην Ελλάδα λόγω των οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
«Τί ακούει λοιπόν ο (αμερικανός) πρόεδρος όταν μιλάει με τον (έλληνα) πρωθυπουργό;» αναρωτιέται ο κ. Αντόλις.
«Πρώτον, ακούει κάποιον που μιλάει αμερικανικά αγγλικά. Ούτως ή άλλως, ο Γιώργος Παπανδρέου γεννήθηκε στη Μινεσότα από αμερικανίδα μητέρα» όπως αναφέρει, προσθέτοντας ότι ο έλληνας πρωθυπουργός «μιλάει στον ενικό με τα πλέον υψηλόβαθμα στελέχη στη σημερινή αμερικανική κυβέρνηση, έχοντας συνεργαστεί στενά μαζί τους κατά τη διάρκεια των πολέμων στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών».
Κατά τον κ. Αντόλις, οι πολιτικές αδυναμίες και τα ισχυρά σημεία του κ. Ομπάμα αντικατοπτρίζουν αυτά του κ. Παπανδρέου. Και οι δύο εξελέγησαν με το σύνθημα «ελπίδα». Και οι δύο ανέλαβαν την εξουσία έχοντας ως στόχο όχι μόνο να αποκαταστήσουν την οικονομική ανάπτυξη αλλά και να τιθασεύσουν τα δημόσια ελλείμματα και χρέη. «Ως αποτέλεσμα, αυτοί οι δύο κεντροαριστεροί ηγέτες έπρεπε να εξετάσουν τη μεταρρύθμιση, ακόμη και τη διάλυση, βασικών πτυχών του κράτους προνοίας», κάτι πολύ δύσκολο σε περιόδους κρίσεων.
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και οι δύο είναι ότι πλέον έχουν αρχίσει να χάνουν την επαφή με τους πολίτες τους. «Η ελπίδα χάνεται και στις δύο χώρες» σημειώνει ο κ. Αντόλις, καθώς κανείς από τους δύο δεν μπόρεσε να διατηρήσει την οραματική ρητορική της προεκλογικής περιόδου. Κανείς τους δεν μπόρεσε να κερδίσει την υποστήριξη της αντιπολίτευσης. Ακόμη και στην κριτική ότι δεν είναι αυθεντικά «γηγενείς» στις χώρες τους μοιάζουν, επισημαίνει, παραθέτοντας την κριτική που δέχθηκε ο Ομπάμα για το πιστοποιητικό γεννήσεώς του και εκείνη που εισπράττει ο Παπανδρέου ότι είναι «Αμερικανάκι» επειδή μιλάει καλά αγγλικά – με αμερικανική όμως προφορά.
Γιατί έχουν όμως σημασία όλα αυτά; «Επειδή ο Ομπάμα και ο Παπανδρέου χρειάζονται ο ένας τον άλλο» παρατηρεί ο κ. Αντόλις. «Ο Ομπάμα έχει ανάγκη ο Παπανδρέου να ηρεμήσει τις διεθνείς χρηματαγορές παρουσιάζοντας ένα βιώσιμο πλάνο για τα δημοσιονομικά της Ελλάδας. Δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη για τις ΗΠΑ όσο οι αγορές παραμένουν μέσα στην αβεβαιότητα για την τύχη του δεύτερου ισχυρότερου νομίσματος διεθνώς. Και ο Παπανδρέου χρειάζεται τον Ομπάμα επειδή η αμερικανική υποστήριξη – και ορισμένες φορές η πίεση – είναι απαραίτητη για την στήριξη της ΕΕ και του ΔΝΤ ώστε να ξεπεράσει την κρίση. Ισως το σημαντικότερο όμως», καταλήγει, «χρειάζονται να βρουν τον τρόπο να δείξουν ότι έχουν ένα όραμα για ευημερία στην κορυφαία και στην παλαιότερη, αντιστοίχως, δημοκρατία του κόσμου».
