Τα δημοσιεύματα για το ενδεχόμενο και τη σκοπιμότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους καθώς και τα σενάρια για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και επιστροφή στη δραχμή είναι πλεόν καθημερινά στον γερμανικό Τύπο.
Στη Süddeutsche Zeitung δημοσιεύεται συνέντευξη του παγκοσμίου φήμης νορβηγού κοινωνιολόγου Johan Galtung, ειδικού στον τομέα των ερευνών για την ειρήνη και τις συγκρούσεις, με τίτλο «Η Ελλάδα πρέπει να επανεισαγάγει τη δραχμή».
Ο Galtung υποστηρίζει ότι θα ήταν καλό για την ΕΕ, αν η Ελλάδα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη και επανεισήγαγε τη δραχμή και προσθέτει: «Όταν υπερβάλλει κανείς με τη βοήθεια, τότε στέλνει λάθος μήνυμα. Ο μηχανισμός της αγοράς κλείνει. Ήδη έχει βοηθήσει κανείς τις τράπεζες υπερβολικά κι έτσι μπορούν να κάνουν κι άλλα λάθη χωρίς να φέρουν την ευθύνη. Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και με τα κράτη.» Ερωτηθείς εάν η Ευρωζώνη μπορεί να αντιμετωπίσει μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ο Galtung απαντάει ναι, «το Ευρώ θα παραμείνει, διότι η Γερμανία έχει βρει στην ΕΕ και στο κοινό νόμισμα μια πατρίδα».
Σε άλλες σελίδες της εφημερίδας δημοσιεύεται άρθρο γνώμης του Nikolaus Piper με τίτλο «Η στιγμή Lehman» και υπότιτλο «Η Αθήνα και η ΕΕ πρέπει να δράσουν γρήγορα, διότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κολλήσει τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές».
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στο φόβο επέκτασης της ελληνικής κρίσης με διαστάσεις ανάλογες με την κρίση της αμερικανικής τράπεζας Lehman και υποστηρίζει ότι όσο καθυστερεί η επίλυση της κρίσης τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος. «Η κυβέρνηση στην Αθήνα χρειάζεται τουλάχιστον φρέσκο χρήμα και πιο ευνοϊκούς όρους δανεισμού, πρέπει επίσης να ξεκινήσει με τη φορολογική μεταρρύθμιση και τις ιδιωτικοποιήσεις» υποστηρίζει ο συντάκτης. Ο ίδιος τονίζει επίσης μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η οποία μπορεί να είναι επώδυνη και ενέχει κινδύνους επέκτασης της κρίσης, αλλά είναι και αναγκαία για την επίλυση του προβλήματος.
Χθες, στην εκπομπή Plusminus του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού δικτύου ARD προβλήθηκε ρεπορτάζ με τίτλο «Τί σημαίνει ήπια αναδιάρθρωση;» όπου επιχειρήθηκε να αποσαφηνιστεί τί συνεπάγεται πρακτικά ένα τέτοιο μέτρο και τί επιπτώσεις θα είχε στην ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία.
Μία ήπια αναδιάρθρωση θα έχει ως στόχο τη μείωση του χρεωστικού βάρους για την Ελλάδα ανέφερε το ρεπορτάζ. Ένα πραγματικό μαγικό πακέτο χωρίς να χάσουν οι χρηματοδότες της χώρας τα χρήματά τους. Το τέχνασμα είναι το εξής: Η ΕΕ θέλει να επιμηκύνει την αποπληρωμή των δανείων. Οι πιστωτές δεν θα χάσουν τα χρήματά τους, απλώς θα τους επιστραφούν με κάποια καθυστέρηση.
Η ήπια αναδιάρθρωση ακούγεται σαν κάποιο μαγικό όπλο, λειτουργεί όμως στην πράξη; Ειδικοί φοβούνται ότι και μόνο μία παράταση του χρόνου αποπληρωμής θα μπορούσε να έχει επικίνδυνες παρενέργειες συνέχιζε το ρεπορτάζ δίνοντας το λόγο στον καθηγητή Gustav Horn από το Ινστιτούτο Μακροοικονομίας και Οικονομικών Ερευνών: «Όταν ένας οφειλέτης δεν αποπληρώνει τους τόκους και τα δάνεια που έχει λάβει στον συμφωνηθέντα χρόνο και με τους συμφωνηθέντες όρους, βρίσκεται σε υπερημερία. Οι οίκοι αξιολόγησης θα προχωρούσαν σε υποβαθμίσεις. Οι κανόνες είναι σαφείς» λέει.
Σύμφωνα με τον Γερμανό καθηγητή, μία ήπια αναδιάρθρωση θα έπληττε και τους Γερμανούς καταθέτες. Η Γερμανία δανείζει σήμερα πολλά δισ. Ευρώ στην Ελλάδα. Με τα χρήματα αυτά οι Έλληνες εξοφλούν τα χρέη τους στις τράπεζες. Στην ουσία αυτοί που λαμβάνουν τα χρήματα είναι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα – και πάλι. Το 2009 οι Έλληνες χρωστούσαν μόνο σε τράπεζες. Μέσω του μηχανισμού στήριξης τα ελληνικά χρέη τα φορτώνεται ολοένα και περισσότερο οι φορολογούμενοι.
Στον γερμανικό πληθυσμό αυξάνεται η οργή για τις ατελείωτες πληρωμές συνεχίζει ο κ. Χορν. Για το λόγο αυτό, λέει, πολλοί πολίτες και πολιτικοί θα ήθελαν ευχαρίστως να δουν τις τράπεζες να καλούνται να πληρώσουν – με μία δραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Οι τράπεζες θα παραιτούνταν από τμήμα των αξιώσεών τους και οι Έλληνες θα ξένοιαζαν επιτέλους από ένα μεγάλο βάρος.
«Οι Έλληνες δεν επιθυμούν μία τέτοια λύση, γεγονός που είναι ακατανόητο. Για ποιό λόγο συμβαίνει αυτό;» τον ρωτούν οι υπεύθυνοι της εκπομπής.
Όπου υπάρχει οφειλέτης, υπάρχουν και πιστωτές, οι οποίοι θα καλούνταν να ξεχάσουν τμήμα της επένδυσής τους απαντά. Πιστωτές της Ελλάδας είναι κατά κύριο λόγο ελληνικές τράπεζες και επενδυτές εκτός Ευρώπης. Οι απώλειές τους θα ήταν τόσο μεγάλες που θα βρίσκονταν σε εξαιρετκά δυσχερή θέση. Και εάν προχωρήσει η Ελλάδα σε μία τέτοια κίνηση, τί θα κάνει στη συνέχεια η πορτογαλική, η ιρλανδική και η ισπανική κυβέρνηση; Τεράστιο κύμα πανικού θα απειλούσε τις ευρωπαϊκές αγορές, από το οποίο δεν θα επωφελούνταν καμία εκ των παραπάνω κυβερνήσεων, υποστηρίζει ο καθηγητής Χορν.
«Πρέπει επομένως να συνεχίσουμε να πληρώνουμε για την Ελλάδα;» είναι η επόμενη ερώτηση. Ο καθηγητής Χορν πιστεύει πως ναι, αλλά θα οργάνωνε διαφορετικά τη χρηματοδότηση αυτή.
«Τα μέτρα που έχει λάβει μέχρι στιγμής η ελληνική κυβέρνηση ήταν επαχθή για τους Έλληνες. Η οικονομία της χώρας συρρικνώνεται, το χρέος αυξάνεται. Το καλύτερο θα ήταν η ΕΕ να στείλει ένα σαφές μήνυμα: «Θα στηρίζουμε σε μόνιμη βάση την Ελλάδα». Εάν ειπωθεί κάτι τέτοιο, τα επιτόκια θα πέσουν. Η Ελλάδα θα δεσμευτεί σε αντάλλαγμα ότι θα εφαρμόσει βιώσιμη αναπτυξιακή πολιτική με στήριξη της βιομηχανίας και φορολογικές μεταρρυθμίσεις. Με τη βοήθεια χαμηλών επιτοκίων η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί, τα έσοδα θα αυξηθούν, με τα οποία θα είναι δυνατή η σταθερή αποπληρωμή δανείων».
Ο επίλογος των υπευθύνων της εκπομής: Σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν γρήγορες λύσεις. Αντί για αναδιάρθρωση, οι Έλληνες χρειάζονται πάνω απ’ όλα χρόνο. Χρόνο για να εξέλθουν από την κρίση μέσω ανάπτυξης.
