O κ. Γιάννης Αρβανιτάκης είναι ο παραγωγός που με τους ανθρώπους του ξυλοκόπησε τους απεσταλμένους του «Βήματος» στη Μανωλάδα. Την ουσία του περιστατικού θα την κρίνει η Δικαιοσύνη. Ως τότε καταγράφεται απλώς το γεγονός της εξίσωσης θύτη-παραγωγού και θυμάτων-δημοσιογράφων με την απόφαση για ορισμό τακτικής δικασίμου για τις δύο μηνύσεις.
Ο κ. Αρβανιτάκης, από τους μεγαλύτερους παραγωγούς φράουλας στην περιοχή, διαθέτει καλλιέργειες από το 1978, οι οποίες σήμερα ξεπερνούν τα 400 στρέμματα και στα κτήματά του απασχολούνται εκατοντάδες αλλοδαποί εργάτες. Το πιο δημοσιεύσιμο σχόλιο κατοίκων της Μανωλάδας για τον ίδιο είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει «τουλάχιστον ευέξαπτο». Τα υπόλοιπα μένουν να αποδειχθούν.
Το 2008, σε ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ» για τα φραουλοχώραφα της Ηλείας, δήλωνε ότι «ούτε μεγαλοτσιφλικάς νιώθω, ούτε κοτζαμπάσης. Το μόνο που έχω να πω είναι πως ντρέπομαι για την κατάσταση που ζουν οι ξένοι εργάτες στη Μανωλάδα. Είναι απαράδεκτη και δεν μας τιμά, ούτε ως εργοδότες ούτε ως τόπο». Αυτά στις 25 Απριλίου 2008, λίγες ημέρες μετά την εξέγερση τότε των εργατών και τα επεισόδια που ακολούθησαν.
Την επιχείρηση εξάρθρωσης κυκλώματος που εκμεταλλευόταν μετανάστες, την Παρασκευή 15 Απριλίου, ανέλαβε κλιμάκιο της Ασφάλειας Αττικής από την Αθήνα- όχι από την Ηλεία. Γιατί άραγε; Η παρουσία εκατοντάδων μεταναστών στην Ηλεία, που εργάζονται στις καλλιέργειες της φράουλας αυτή την εποχή και σε άλλες τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου, είναι προφανής. Οι αρμόδιες υπηρεσίες τι πράττουν; Διώχθηκαν παραγωγοί που δεν πράττουν τα δέοντα;
Στην ελληνική κοινωνία είναι παγιωμένη η εντύπωση για τις λοιπές… καλλιέργειες της Ηλείας. «Βοά» ο τόπος για σχέσεις συγκεκριμένων αστυνομικών που υπηρετούν στις τοπικές διευθύνσεις με παραγωγούς νόμιμων ή παράνομων «προϊόντων» της… εύφορης γης. Δημοσιογράφοι, τοπικών ΜΜΕ και μη, που ερευνούν σχετικά κατά καιρούς διώκονται, ξυλοκοπούνται και τρομοκρατούνται από διάφορα κυκλώματα. Οι έρευνες δεν αποδίδουν ενόχους. Γιατί; Ποιος επιτρέπει τη δημιουργία των «Ζωνιανών της Πελοποννήσου»;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ