ΣΠΛΗΝΑΝΤΕΡΑ

Μαγική εικόνα. Η πρώτη (εικόνα) την Μ. Τρίτη στις δύο το μεσημέρι στο Metro του Συντάγματος με κατεύθυνση την ίδια διαδρομή με τερματικό σταθμό «Πλακεντίας». Το πλήθος στριμωγμένο. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Την επομένη, Μ. Τετάρτη την ίδια ώρα στο ίδιο σημείο. Το πλήθος ξεφουσκωμένο. Πάνω κάτω μισό. Το ίδιο και στους κεντρικούς δρόμους. Αφαντος ο μισός πληθυσμός της Αθήνας. Προσέξτε. Μιλάμε για την εργάσιμη Μ. Τετάρτη. Μεσούσης της κρίσης. Εν μέσω διαδόσεων για κούρεμα και ελεγχόμενη η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Για μια Ελλάδα με σχεδόν μηδενική παραγωγή και ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα. Για ένα Δημόσιο με τους περισσότερους να χάφτουν μύγες. Συμβαίνει πουθενά αλλού; Στην Κοπεγχάγη η έστω στο μισοχρεοκποημένο Δουβλίνο; Πουθενά. Ποιοι είναι αυτοί οι μισοί που την κοπάνησαν προς τον οβελία; Οι άνεργοι. Μόνο; Φυσικά αρκετοί από την μεγιστοτεράστια φούσκα των Δημοσίων υπαλλήλων. Ελέγχονται; Αμφιβάλλω. Ελέγχονται οι τάχα μου ελέγχοντες; Περισσότερο αμφιβάλλω. Ελέγχει ο υπουργός τους καθ ύλην αρμόδιους ελεγκτές; Ψιλά γράμματα. Τουτέστιν ό, τι συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια το ίδιο και τώρα. Ρόδα, κοπάνα και «ωχ αδερφέ πως κάνεις τώρα». Κόβω τον σβέρκο μου. Αρκετοί εξ αυτών θα έχουν εξασφαλίσει μια γέφυρα από εδώ μέχρι το Αντίρριο. Αφού σου λέει την μεθεπόμενη Κυριακή είναι πρώτη Μαίου τότε επιστροφή στα γραφεία από Δευτέρα 2 Μαίου. Καμιά δεκαριά μερούλες ελεύθεροι υπηρεσίας. Θα μου πείτε η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Αρνάκια, κατσικάκια, κοκορέτσια, σπληνάντερα, μαγειρίτσες, πατσάδες, κρασοκατάνυξη και να ναι καλά το Πάσχα. Αλλά ρε μπαγάσα πόσα κοψίδια χωράει αυτή η μπάκα; Επειδή λοιπόν τον Νεοέλληνα όσο και να τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς γι αυτό πιστεύω ότι για σωθούμε πρέπει να περάσουμε από το στάδιο του Γολγοθά. Οσο και ν ακούγεται εφιαλτικό και σαδιστικό.. Ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην Ανάσταση είναι η ολοσχερής καταστροφή. Αντε και καλή επιστροφή. Με μια κοιλιά μέχρι εκεί σε μια πατρίδα που από την πείνα θυμίζει γερμανική Κατοχή!