Κουρελόχαρτα

Τα μάθατε; Ο σκληροπυρηνικός Ραούλ Κάστρο, αναγκάζεται να ξεφορτώσει το τριάντα τοις εκατό του Δημοσίου και ταυτόχρονα να καταφύγει στην μεικτή, δηλαδή την μισοκαπιταλιστική οικονομία. Δυστυχώς. Θα μου πείτε, φταίει ο αμερικανικός, ιμπεριαλιστικός, αποκλεισμός. Φταίει κι αυτός. Αλλά σκεφτείτε τι έγινε στην πανίσχυρη Σοβιετική Ενωση του αείμνηστου Μπρέζνιεφ. Ενα αδιεπάραστο λίπος είχε κουκουλώσει και καθηλώσει κάθε δραστηριότητα. Η θεωρία είναι τέλεια. Ο ανθρώπινος παράγοντας ατελής. Δηλαδή το κίνητρο του καπιταλισμού είναι το κέρδος και το όνειρο ότι κι εγώ μπορεί να γίνω εκατομμυριούχος. Του σοσιαλισμού είναι η συνειδητότητα του καθενός. Πως λέμε «ο πατριωτισμός των ελλήνων»; Κάπως έτσι. Να δουλεύεις δηλαδή με ανταγωνιστικά κριτήρια και να είσαι παραγωγικός, προκειμένου το σύστημα να λειτουργήσει και η κοινωνία με γρήγορα βήματα να προχωρήσει. Ουτοπία για μικρά παιδιά. Γι’ αυτό η πανίσχυρη ΕΣΣΔ κατάρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Γι’ αυτό η Κίνα το έστριψε άλα καπιταλιστικά. Γι’ αυτό οι Βιετναμέζοι άνοιξαν τις πόρτες τους στους αμερικανούς εχθρούς που τους βομβάρδιζαν ανηλεώς ώστε ακόμα και τώρα να προκαλούνται τερατογεννήσεις σ ένα μεγάλο μέρος ττου πληθυσμού. Γι’ αυτό και ο Ραούλ κάνει στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών. Ξέρετε γιατί; Επειδή η σιγουριά ότι τίποτα δεν μπορεί να με διώξει από το πόστο μου, προκαλεί ακινησία, αδράνεια και διαφθορά. Τόσο δραματικά. Τόσο απάνθρωπα. Αλλά τόσο ρεαλιστικά. Δηλαδή η ευλογία μιας σίγουρης ανθρώπινης δουλειάς, καταλήγει στις σημερινές συνθήκες σε κατάρα. Περίπου όπως συνέβη και στην Ελλάδα. Θα μου πείτε, εδώ το σύστημα είναι διαφθαρμένο και διαφορετικό. Πλάνη. Το ίδιο και χειρότερα διεφθαρμένο και στην Σοβιετική Ενωση. Απλώς καμία εφημμερίδα, κανένα κανάλι και κανένας πολίτης δεν τολμούσε να το αρθρώσει και να το πει. Ούτε κιχ. Μακάρι να διαψευστώ. Χωρίς την υπέρτατη συνειδητότητα των μαζών, ακόμα και το τελειότερο σύστημα καταντάει κουρελόχαρτο στα χέρια των τάχα μου σοσιαλιστικών εξουσιών!