«Ασφαλώς οι Σοσιαλδημοκράτες δεν διάλεξαν την καλύτερη συγκυρία για να ρίξουν την κυβέρνηση στην Πορτογαλία.Αλλά φαίνεται ότι έπειτα από έξι χρόνια στην αντιπολίτευσηοΚοέλιο θεώρησε ότι αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ρισκάρει πιεζόμενος από τους“βαρόνους” που απειλούσαν να ρίξουν και τον ίδιο από την ηγεσία του κόμματος». Ετσι εξηγεί ο Αντόνιο Κόστα Πίντο, καθηγητής Οικονομικών στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας, μιλώντας στο «Βήμα», τις πολιτικές εξελίξεις στην Πορτογαλία.
– Τι ήταν αυτό που προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης και οδήγησε την Πορτογαλία στη λύση του εξωτερικού δανεισμού που ως τότε απέρριπτε κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός Σόκρατες;Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα μετά τις πρόωρες εκλογές;
«Ασφαλώς οι Σοσιαλδημοκράτες (ΡSD) δεν διάλεξαν την καλύτερη συγκυρία για να ρίξουν την κυβέρνηση. Αλλά φαίνεται ότι έπειτα από έξι χρόνια στην αντιπολίτευση ο Κοέλιο θεώρησε ότι αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ρισκάρει. Επιπλέον υπήρξε σημαντική πίεση από τους “βαρόνους” του κόμματος που απειλούσαν να ρίξουν και τον ίδιο από την ηγεσία του κόμματος. Από την άλλη πλευρά, το ΡSD είχε απευθύνει από την περασμένη χρονιά κάλεσμα στο μικρότερο κόμμα της Κεντροδεξιάς (Λαϊκό Κόμμα) για συγκυβέρνηση. Αυτό μοιάζει και το πιθανότερο σενάριο, το οποίο άλλωστε έχει εφαρμοστεί και στο παρελθόν. Μια κυβέρνηση συνασπισμού Σοσιαλιστών- Σοσιαλδημοκρατών δεν θα είναι εύκολη, με δεδομένη την πόλωση μετά την πτώση της κυβέρνησης που θα οξύνεται ως την πραγματοποίηση των εκλογών. Η Δεξιά θα είναι μάλλον αυτή που θα κυβερνά μόνη μετά τον Ιούνιο».
– Τι συνεπάγεται για την οικονομία της χώρας το πακέτο βοήθειας από ΕΕ και ΔΝΤ;
«Η Πορτογαλία θα γνωρίσει τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά το 1974. Το καλό που θα προκύψει θα είναι η ανατροπή παθογενειών της οικονομίας όπως η αδήλωτη εργασία, η οποία εκτιμάται ότι ανέρχεται στο 20%. Ταυτόχρονα όμως θα διατηρηθεί το καθεστώς των “πράσινων προσλήψεων” (σ.σ.: συμβάσεις απασχόλησης στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα με συνθήκες αντίστοιχες των Stage). Τέτοιου είδους συμβάσεις, όπου ο εργαζόμενος βρίσκεται από απασχολούμενος άνεργος από τη μία ημέρα στην άλλη, θα αποτελέσουν τον κανόνα, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας».
– Σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές εξελίξειςπροβλέπετε αντιδράσεις αντίστοιχες με αυτές της Ελλάδας;
«Η αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 δημιούργησε μια παράδοση στη χώρα που χαρακτηρίστηκε “κοινωνία ήπιων συγκρούσεων”. Αυτό εκφράστηκε μέσα από τη χαμηλή συμμετοχή των πολιτών σε κοινωνικά και πολιτικά κινήματα. Η αποκαλούμενη “κοινωνία των πολιτών” ήταν εξαιρετικά αδύναμη στην Πορτογαλία. Αυτό σίγουρα θα ανατραπεί. Κοιτώντας πίσω στις περιόδους όπου υπήρξε “παρέμβαση” του ΔΝΤ (τέλη του ΄70 και αρχές του ΄80) δεν διαπιστώνουμε κάτι τέτοιο. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα θα είναι πιο σκληρά. Τα κοινωνικά κινήματα θα ενισχυθούν. Πολιτικές κινήσεις όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Μπλοκ της Αριστεράς θα διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στις αντιδράσεις».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
