Ενα διάλογο για την Αθήνα άνοιξε σήμερα Τρίτη το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Megaron Plus. Σε ποια Αθήνα θέλουμε να ζούμε; Ποια εικόνα πρέπει να έχει μια βιώσιμη πόλη και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό; Σε αυτές τις ερωτήσεις κλήθηκαν να απαντήσουν αρχιτέκτονες και λογοτέχνες. Σύμφωνα με τον ζωγράφο και ποιητή κ. Αλέξανδρο Ισαρη, η Αθήνα είναι μια πόλη βρώμικη, θορυβώδης, επικίνδυνη, δυσλειτουργική, με κυκλοφοριακά προβλήματα και ελάχιστο πράσινο, με κλειστό το κέντρο της από πορείες και διαμαρτυρίες 4 με 5 φορές την εβδομάδα.
«Η Αθήνα μισεί τους κατοίκους της. Και το μίσος είναι αμοιβαίο», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ισαρης, επισημαίνοντας ότι η ανερχόμενη εγκληματικότητα, η τρομοκρατία, οι άστεγοι, οι μετανάστες, οι ναρκομανείς δημιουργούν ανασφάλεια στους κατοίκους της πόλης. Ωστόσο, όπως επεσήμανε, υπάρχουν και θετικά: το φως, το κλίμα, ο γαλάζιος ουρανός, το Θησείο, η Αρχαία Αγορά, τα μουσεία, τα καταπράσινα προάστια, τα θερινά σινεμά, η ζωντάνια της πόλης. Τι πρέπει για τον κ. Ισαρη να γίνει σε μια πόλη που λατρεύουμε και αγαπάμε; Μεταξύ άλλων, πρέπει να προστατεύονται ορισμένοι χώροι, να εκδιωχθούν οι μικροπωλητές από την Πανεπιστημίου, να μην κλείνει το κέντρο για 50 διαδηλωτές, να μειωθούν οι συντελεστές δόμησης, να βελτιωθούν οι προσόψεις των κτηρίων. Και πάνω απ΄όλα, όπως ανέφερε ο ίδιος, θα πρέπει τα παιδιά να μάθουν να σέβονται το περιβάλλον όπου ζουν.
Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα κ. Αλέξανδρο Τομπάζη μπορούμε να έχουμε μεγαλόπνοα σχέδια για την Αθήνα αλλά «σκοντάφτουμε στην κατήφεια της εποχής και στην έλλειψη πόρων». Οπως τόνισε θα πρέπει το ίδιο ενδιαφέρον και φροντίδα που δείχνουμε για το σπίτι μας να δείξουμε και για τον δημόσιο χώρο. Όσον αφορά τα κτήρια, η πόλη θα μπορούσε να αλλάξει ακόμη και με μικρές παρεμβάσεις όπως είναι οι φυτεύσεις σε δώματα, εισόδους κτηρίων, ακάλυπτους πολυκατοικιών και η σύνδεσή τους με το πεζοδρόμιο και τον δρόμο.
Στην ερώτηση πώς θα ήθελε μια μεγάλη πόλη ο αρχιτέκτονας κ. Δημήτρης Διαμαντόπουλος απάντησε ότι θα την ήθελε ανθρωποκεντρική, βιοκλιματική, λειτουργική, ευχάριστη, αναπτυξιακή, οργανωμένη, καλαίσθητη, με γειτονιές ζωντανές, λιγότερη άσφαλτο και τη φύση παρούσα. Ενα φιλόξενο «δοχείο ζωής», όπως θα έλεγε και ο αρχιτέκτονας Αρης Κωνσταντινίδης – από τους πιο σημαντικούς στην Ελλάδα. Ο κ. Διαμαντόπουλος θα ήθελε να δίδεται προτεραιότητα στον άνθρωπο και όχι στο αυτοκίνητο, καθώς και στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Θα επιθυμούσε μια πόλη όπου δεν θα σπαταλιέται ο χρόνος στις μετακινήσεις.
Από την πλευρά του, ο συγγραφέας κ. Μένης Κουμανταρέας, δήλωσε ότι αγαπά την Αθήνα παρόλα τα κακά της. Θεωρεί ότι η φύση δεν μπορεί να είναι παρούσα, αφού η πόλη είναι φτιαγμένη σε αντίθεση με το φυσικό περιβάλλον. Το δυναμικό μιας πόλης, σύμφωνα με τον ίδιο είναι οι άνθρωποί της και ειδικότερα οι νέοι. Σήμερα όμως, όπως τόνισε, την εγκαταλείπουν και φεύγουν για να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Για να αλλάξει η Αθήνα θα πρέπει να τη δούμε με αγάπη, επεσήμανε ο κ. Κουμανταρέας. «Μπορεί μια γυναίκα που αγαπάς να τη μισείς και λίγο. Αλλά χωρίς αγάπη δεν γίνεται τίποτε», σημείωσε ο συγγραφέας. Τη συζήτηση που διεξήχθη παράλληλα με τη συναυλία της Νένας Βενετσάνου «1000 + 1 Πόλεις» συντόνιζε ο δημοσιογράφος και διευθυντής του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ κ. Γιάννης Μπασκόζος.
