Τον τίτλο του βιβλίου του 93χρονου Γάλλου αντιστασιακού και διπλωμάτη Στεφάν Εσέλ διάλεξε ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης Όσκαρ Λαφοντέν, πρώην συμπρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), για να στείλει μήνυμα στους Έλληνες αλλά και στους άλλους ευρωπαίους εργαζόμενους από το συνέδριο που οργάνωσε ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ στην Αθήνα: «Εξεγερθείτε».
Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ και της Κο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας καλούσε σε οργάνωση μεγάλης πανευρωπαϊκής κινητοποίησης και απεργίας «που να παραλύσει όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες» στις 25 Μάρτη, όταν στις Βρυξέλλες οι ηγέτες των ευρωπαϊκών καρτών θα αποφασίζουν το » μεγάλο πισωγύρισμα για τους λαούς της Ευρώπης».
Ωστόσο, ο κ. Λαφοντέν κινήθηκε σε διαφορετικό μήκος κύματος από τον κ. Τσίπρα σχετικά με τις αποφάσεις που ελήφθησαν στην πρόσφατη σύνοδο. Όπως σημείωσε o κ. Λαφοντέν μιλώντας στο Tvxs «έγιναν μικρά σωστά βήματα. Ένα καλό βήμα είναι να βοηθήσουμε την Ελλάδα στα επιτόκια και στη διάρκεια αποπληρωμής».
Παράλληλα όμως πρόσθεσε ότι «αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Ακόμη και αν το σύνολο του χρέους μηδενιστεί, η Ελλάδα θα πρέπει να χρεωθεί εκ νέου εφόσον εξακολουθεί να καταναλώνει περισσότερα αγαθά από ό, τι η ίδια παράγει». Αυτό σημαίνει, όπως εξήγησε ότι χρειάζεται μια πολιτική που «να οδηγεί σε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες».
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι δηλώσεις αυτές του Γερμανού πολιτικού θύμισαν, κατά τι, τις δηλώσεις του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φ. Κουβέλη, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει θετική εξέλιξη την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και η μείωση του επιτοκίου, αλλά καυτηρίασε τη νέα απόρριψη έκδοσης του ευρωομολόγου και χαρακτήρισε μείζον το ζήτημα του συμφώνου ανταγωνιστικότητας.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς δεν είχε προσκληθεί να μετάσχει στις εργασίες του συνεδρίου. Όταν ο κ. Τσίπρας ρωτήθηκε από το ραδιόφωνο του 9,84 – με δεδομένο ότι είναι «νωπές οι πληγές» από την αποχώρηση των ανανεωτικών του ΣΥΝ- εκείνος σημείωσε σχετικά με τη Δημοκρατική Αριστερά: «δεν νομίζω ότι από τον χώρο που προαναφέρατε θα είχαμε να ακούσουμε κάτι διαφορετικό.
Δεν έχουμε ακούσει κάποια διαφορετική πρόταση σε σχέση με τα ζητήματα του χρέους, σε σχέση μ΄ αυτά που ακούστηκαν. Ενδεχομένως να ακούγαμε το ότι ήταν θετική εξέλιξη η εξέλιξη των Βρυξελλών». Υπογράμμισε επίσης ότι δεν αποκλείστηκαν απόψεις από το συνέδριο και εξήγησε ότι «ήταν κυρίως επιστημονικό και λιγότερο πολιτικό».
Ο κ. Τσίπρας ήταν πολύ αρνητικός με τα αποτελέσματα της συνόδου, τονίζοντας ότι ο ΣΥΝ δεν βλέπει «ανάσες» ενώ επεσήμανε ότι η μείωση των επιτοκίων από το 5 στο 4% ενδεχομένως είναι κάτι θετικό, αλλά αν το δει κανείς συνολικά, το ποσό που εξοικονομείται «είναι ελάχιστο σε σχέση με τα βάρη που προστίθενται στις πλάτες του ελληνικού λαού». Μάλιστα σημείωσε ότι η δυνατότητα αγοράς ελληνικών ομολόγων από το ενισχυμένο ταμείο δεν είναι λύση και προέβλεψε ότι «δεν θα υπάρξουν ιδιώτες, τράπεζες δηλαδή, που θα θελήσουν να πουλήσουν ομόλογα στην πραγματική τιμή τους, ελληνικά ομόλογα».
Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις 25 οικονομολόγων και πολιτικών απ΄ όλη την Ευρώπη και άλλων 35 ομιλητών από την Ελλάδα, στο συνέδριο, υπάρχει ένας κοινός τόπος, σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα: «χρειάζεται μια πολιτική απόφαση που θα δώσει τη δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να παίξει ρόλο κεντρικής τράπεζας, να μπορεί να δανείζει κράτη με χαμηλό επιτόκιο όπως και τις τράπεζες. Να έχει σαν πρώτο στόχο τη σωτηρία των οικονομιών και των κρατών και ως δεύτερο στόχο τη σωτηρία των τραπεζών…».
Το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου με θέμα «Δημόσιο Χρέος και Πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη – Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» ήταν: “Ενωμένοι αγωνιζόμαστε, όλοι μαζί θα νικήσουμε”. Βέβαια, ακούστηκαν απόψεις που έφταναν ως τη στάση πληρωμών στους δανειστές αλλά και στις …παρυφές της πόρτας εξόδου από την ευρωζώνη , «αν χρειασθεί».
Αναδείχθηκαν ανάγλυφα και διαφοροποιήσεις μεταξύ στελεχών της Κουμουνδούρου, με αιχμές. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ κ. Γιάννη Μηλιού, ο οποίος απάντησε έμμεσα σε όσους έχουν ανοίξει τη συζήτηση για έξοδο από το ευρώ. Οι λύσεις υπέρ των εργαζομένων, σύμφωνα με τον κ. Μηλιό, αφορούν κυρίως στην αλλαγή «των ταξικών συσχετισμών δύναμης σε κάθε (ευρωπαϊκή) χώρα, και όχι λύσεις προώθησης της «εθνικής ανταγωνιστικότητας» έναντι των άλλων χωρών».
Μάλιστα, υπογράμμισε ότι «θα ήταν αστείο να προτείνουμε από αυτό εδώ το Συνέδριο, π.χ. στους Πορτογάλους συντρόφους μας, να αγωνιστούν για να υιοθετήσει η χώρα τους το «νέο εσκούδο»». Έτσι, σημείωσε ότι η έξοδος από το ευρώ, στις σημερινές διεθνείς συνθήκες παγκόσμιας κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, είναι «απατηλή λύση», αφού οι πιέσεις των χρηματαγορών σε ένα αδύνατο εθνικό νόμισμα θα είναι μεγαλύτερες.
Την ίδια ώρα, κατά τις εργασίες του συνεδρίου ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης επιχειρηματολόγησε για το ότι μια σύγχρονη ριζοσπαστική προοδευτική και σοσιαλιστική πρόταση στη χώρα μας δεν μπορεί να προχωρήσει και πολύ περισσότερο να ολοκληρωθεί, «μέσα στα σκληρά μονεταριστικά ταξικά πλαίσια του ευρώ και της ιμπεριαλιστικής νεοφιλελεύθερης «ιεράς συμμαχίας» της Ε.Ε., η οποία όλο και περισσότερο μετατρέπεται σε ένα σύγχρονο Γερμανικό αντεργατικό στρατόπεδο».
Επίσης, δεν έλειψαν τα βέλη προς το ΚΚΕ. Ο κ. Τσίπρας, αν παραδέχθηκε ότι καμία πρόταση δεν προχωρά «χωρίς λαϊκό κίνημα και χωρίς ισχυρό κόμμα και πολιτικές συμμαχίες και πλειοψηφίες», τόνισε ότι δεν πρέπει να αγνοεί κανείς «την αξία ανάδειξης αριστερών εναλλακτικών προτάσεων στη κρίση, όπως για παράδειγμα κάνει το ΚΚ στην Ελλάδα». Και συμπλήρωσε: «το δίλημμα προτάσεις ή κοινωνικές αντιστάσεις είναι ψευδές. Το ένα δυναμώνει το άλλο, και μας οδηγεί διαρκώς σε καλύτερες θέσεις».
