Με τις καλύτερες εντυπώσεις έκλεισε αγωνιστικά το 2010 ο Ολυμπιακός. Με κορυφαίο τον Αριέλ Ιμπαγάσα οι Ερυθρόλευκοι άλωσαν και το απόρθητο μέχρι την Τετάρτη κάστρο του Αστέρα Τρίπολης και προκρίθηκαν στους «8» του Κυπέλλου Ελλάδας, ενώ στη Σούπερ Λίγκα αναδείχτηκαν «πρωταθλητές χειμώνα» έχοντας μάλιστα «χτίσει» μια διαφορά 5 βαθμών από τον δεύτερο Παναθηναϊκό και 13 β. από ΠΑΟΚ και ΑΕΚ.
Στην Τρίπολη ο Ολυμπιακός έκανε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση σε εκτός έδρας παιχνίδι. Σε ένα γήπεδο όπου ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκαν να πάρουν τον βαθμό της ισοπαλίας, οι Ερυθρόλευκοι έπαιξαν τον αντίπαλό τους… μονότερμα. Το μόνο που μπορεί να τους καταλογιστεί είναι ότι μετέτρεψαν σε γκραν γκινιόλ ένα ματς το οποίο μπορούσαν να κερδίσουν με πολλά γκολ διαφορά. Ευκαιρίες δημιούργησαν πάνω από οκτώ και μάλιστα από τις λεγόμενες κλασικές. Απλώς η μπάλα και ο αντίπαλος τερματοφύλακας δεν τους έκαναν το χατίρι. Σε αυτό ίσως συνέβαλε και το γεγονός ότι στην κορυφή της επίθεσης δεν αγωνίστηκε ο βέλγος διεμβολιστής Κέβιν Μιραλάς, αλλά ο χαμηλών τόνων σέρβος τεχνίτης Μάρκο Πάντελιτς ο οποίος χάθηκε ανάμεσα στους δύο δυνατούς κεντρικούς αμυντικούς του Αστέρα.
Ο κ. Ερνέστο Βαλβέρδε, όπως και στο παιχνίδι του πρωταθλήματος με τον Εργοτέλη, παρέταξε την ομάδα του με δύο καθαρόαιμους επιθετικούς. Προφανώς για να μην επιτρέψει στους αμυντικούς του Αστέρα να προωθούνται και να αποκτήσει υπεροχή στο κέντρο του γηπέδου. Ο ισπανός κόουτς του Ολυμπιακού μετά την αποβολή του Ούλοφ Μέλμπεργκ (77΄) και με το ματς στο 0-0 ρίσκαρε πάντως ακόμη και να χάσει το παιχνίδι. Με δεδομένο ότι σε περίπτωση ισοπαλίας η πρόκριση θα κρινόταν σε επαναληπτικό στο «Γ. Καραϊσκάκης», στη θέση του το 99% των προπονητών θα σκέφτονταν ότι ήρθε η ώρα να σώσουμε την παρτίδα και στον επαναληπτικό θα σκεφτούμε πώς θα την κερδίσουμε.
Αντί αυτού όμως, ο κ. Βαλβέρδε γύρισε τον Μόισες Ουρτάδο στο κέντρο της άμυνας και ενώ είχε μεταφέρει από το 70′ τον Φρανσουά Μοντέστο από τη θέση του αμυντικού χαφ στο δεξιό άκρο της άμυνας, προτρέποντας τους παίκτες του να συνεχίσουν το σφυροκόπημα του αντιπάλου. Τελικά δικαιώθηκε στο 85΄ όταν έναν υπέροχο συνδυασμό τον οποίο ξεκίνησαν ο Μοντέστο και ο Ζαουάντ Ζαϊρί μετέφρασε σε γκολ ο Ιμπαγάσα.
Ο 34χρονος Αργεντινός ήταν και πάλι ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας του. Ο,τι καλό δημιουργούσε επιθετικά ο Ολυμπιακός ξεκινούσε από τον εγκέφαλό του και περνούσε από τα πόδια του. Ισως και να βιάστηκε ο κ. Βαλβέρδε να ζητήσει ως δώρο από τη διοίκηση κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο έναν νεότερο Ιμπαγάσα. Ακόμη και αν βρεθεί, δύσκολα θα μπορέσει να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον Αργεντινό. Σε 10-20 μήνες ίσως. Ο Ιμπαγάσα είναι πλασμένος με τα καλύτερα ποδοσφαιρικά υλικά. Αγαπάει αυτό που κάνει, αγωνίζεται με πάθος, βάζει το συμφέρον της ομάδας υπεράνω όλων, στην τακτική είναι στρατηγός, στην τεχνική μαέστρος, μα πάνω από όλα έχει τη σφραγίδα του μεγάλου ποδοσφαιριστή και το λένε ακόμη τα κότσια του, παρότι παίζει σε υψηλό επαγγελματικό επίπεδο από το 1994.
Αν στον Ολυμπιακό ψάχνουν παίκτη που θα τους κάνει ποδαρικό το 2011, τον βρήκαν στο πρόσωπο του Ιμπαγάσα της… Τρίπολης, ο οποίος αν φορούσε και περικεφαλαία, θα τον φώναζαν… Κολοκοτρώνη του ποδοσφαίρου.
