Η Κρίστη Στασινοπούλου και ο Στάθης Καλυβιώτης είναι Ελληνες αλλά τα τελευταία χρόνια, μπορούν κάλλιστα να τους απονεμηθεί ο… τίτλος των πολιτών του κόσμου. Με δεκάδες συναυλίες στο εξωτερικό, κυρίως σε φεστιβάλ από την Αγγλία και την Ισπανία έως τη Βραζιλία, έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν τον προσωπικό τους ήχο στην world μουσική σκηνή, τον οποίο υπερασπίζονται και δισκογραφικώς.
Το τελευταίο τους άλμπουμ, «Ταξιδοσκόπιο», κυκλοφόρησε στο εξωτερικό από ξένες εταιρείες για να βγει ένα χρόνο μετά από «ανεξάρτητη» δισκογραφική και στην Ελλάδα. Το εν λόγω άλμπουμ συμπεριλήθηκε στους 20 καλύτερους δίσκους του 2007 των βραβείων Wommies (Παγκόσμια Μουσική Εκθεση Womex 2007, Σεβίλλη), ενώ ψηφίστηκε από την ένωση των μουσικοκριτικών της Γερμανίας ως ο καλύτερος δίσκος του δεύτερου τετραμήνου του 2007, με αποτέλεσμα να βρεθεί ανάμεσα στους τρεις καλύτερους δίσκους εκείνης της χρονιάς στη Γερμανία. Επίσης παρέμεινε στο top 10 (Νο 3) των World Music Charts Europe για τέσσερις μήνες και βρέθηκε πίσης στη λίστα των δέκα καλύτερων δίσκων του βρετανικού περιοδικού «Folk Roots». Πάντως και οι προηγούμενες δουλειές της («Υφαντόκοσμος», «Τα μυστικά των βράχων») είχαν γνωρίσει ανάλογη επιτυχία.
Παρ’ όλη την εκτός των τειχών πορεία τους η Κρίστη Στασινοπούλου (τραγούδι, αφήγηση, ακουστική κιθάρα, ινδιάνικο αρμόνιο, ντραμς, μικρά κρουστά) και ο Στάθης Καλυβιώτης (λαούτο, ηλεκτρική κιθάρα, μπαγλαμάς) δεν ξεχνούν το ελληνικο κοινό. Συχνά πυκνά εμφανίζονται και κλαμπ και στέκια, παρουσιάζονται τη δουλειά τους και τις κατά καιρούς νέες ιδέες που έχουν όσον αφορά τη μουσική τους. Προσφάτως παρουσίασαν το Greekdelia Folktroni, ένα project που, όπως σημειώνει στο «Βήμα» η Κρίστη Στασινοπούλου, «βγήκε μέσα από τα παιξίματά μας και τους πειραματισμούς πάνω σε κυρίως ελληνικά παραδοσιακά κομμάτια, απ’ αυτά που εδώ και χρόνια παίζουμε οι δυο μας κατ’ ιδίαν, για απλή μας ευχαρίστηση. Κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε ότι έχει μαζευτεί ένα μεγάλο ρεπερτόριο και ότι το ηχητικό αποτέλεσμα έχει μια ενδιαφέρουσα, προσωπική άποψη και χροιά. Έτσι αποφασίσαμε να το παίξουμε και πάρα έξω. Εγώ από δίπλα, τραγουδώ και παράλληλα με το ινδικό αρμόνιο, την ακουστική κιθάρα, το μπεντίρ, μικρά κρουστά, κλπ. γεμίζω κατά κάποιο τρόπο όλο αυτό το ηχητικό τοπίο που δημιουργεί ο Στάθης και όποτε βρίσκω ευκαιρία ανάμεσα σε όλα αυτά λέω και καμιά από τις μικρές μου ιστορίες ή διαβάζω κάποιο από τα αγαπημένα μου χάι κου».
To Greekadelia Folktronic duo έχει ταξιδέψει ως το Λονδίνο (Green Note cafι, Camden), το Παρίσι (Satellit cafι), τις Βρυξέλλες (Αrt Base) τη Φρανκφούρτη (Die Fabrik) και την Πορτογαλία (Ponte de Sor, Castro Verde) και συνεχίζει το ταξίδι του… «Στην Αθήνα παίζουμε συχνά στους «δικούς μας» χώρους. Στην υπόλοιπη Ελλάδα απλά δεν μας ξέρουν. Επειδή δεν ανήκουμε σε καμία από τις αναγνωρίσιμες μουσικές σκηνές του τόπου οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα τι ακριβώς κάνουμε. Ομως δεν μας πειράζει αυτό πια. Εφόσον είχαμε την τύχη εδώ και μια δεκαετία περίπου να μας έχουν ανοιχτεί τόσοι δρόμοι στο εξωτερικό, όπου κυκλοφορούν οι δίσκοι μας και όπου παίζουμε, είτε σε φεστιβάλ, είτε σε κλαμπάκια, δεν παραπονιόμαστε. Θα ήταν ντροπή μας…»
Αλλωστε όπως σημειώνει και ο Στάθης Καλυβιώτης «οι συναυλίες μας εδώ ήταν περιορισμένες. Τα κλαμπάκια που μας αρέσουν και παίζουμε στην Ελλάδα είναι ελάχιστα και επιβιώνουν δύσκολα. Συναντάμε όμως πάρα πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους και εδώ και στο εξωτερικό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για εμάς». Ισως οι πολλές συναυλίες να τους έχουν… φρενάρει δισκογραφικώς. Δεν το αρνούνται αλλά δεν φαίνεται να τους απασχολεί ιδιαίτερως. «Αφήσαμε για λίγο πίσω τα καινούργια μας τραγούδια που είχαμε αρχίσει να ηχογραφούμε από πέρυσι και ηχογραφούμε τώρα το ρεπερτόριο του Greekadelia Folktronic duo. Μόλις το τελειώσουμε αυτό, θα επανέλθουμε στα δικά μας, γιατί κι αυτά μας «φωνάζουν»».
Η Κρίστη Στασινοπούλου και ο Στάθης Καλυβιώτης περνούν καλά. Συναυλίες, ταξίδια, πειραματισμοί, επικοινωνία με το κοινό. Και παρά τις δυσκολίες που έχει το μουσικό είδος που υπηρετούν, δεν τα εγκαταλείπουν. «Οσο πιο θολό είναι το τοπίο, τόσο πιο πολύ φως σου χρειάζεται για να πορευτείς. Φυσικά και συνεχίζουμε να δημιουργούμε και να φωτίζουμε έτσι τον δρόμο μας. Γι’ αυτό και συνεχίζουμε επίσης να μελετάμε και να εξασκούμαστε και να προσπαθούμε συνέχεια να αυτοβελτιωνόμαστε στη μουσική».
Ωστόσο, κατά το τελευταίο διάστημα, οι συνθήκες δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές. «Την οικονομική κρίση ως επαγγελματίες μουσικοί που έχουν επιλέξει τον δικό τους, εναλλακτικό δρόμο και τρόπο», σημειώνει η Κρίστη Στασινοπούλου, «εμείς προσωπικά, όπως και πάρα πολλοί φίλοι μας του ίδιου χώρου, τη βιώνουμε εδώ και πολλά χρόνια. Κυκλοφορούμε με το ίδιο μικρό αυτοκίνητο από το 1989, δεν ξέρουμε κάθε χρονιά αν θα έχουμε συναυλίες την επομένη, καταναλώνουμε σε αντιστοιχία με τα έσοδά μας. Όσο για την άλλη κρίση, την πολιτιστική, από το περιθωριακό πόστο όπου έχουμε επιλέξει να βρισκόμαστε, μιλάμε για αυτήν εδώ και χρόνια και απλά θεωρούμασταν γραφικοί».
Και ο Στάθης Καλυβιώτης προσθέτει: «Τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχει η τηλεόραση, αυτό το όπλο μαζικής καταστροφής πολιτισμών. Οταν δεν παρακολουθείς καθόλου τηλεόραση, συνειδητοποιείς ότι κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται και να συζητούν τα ίδια και τα ίδια» Τελικά είναι δύσκολοι οι καιροί για μουσική; «Η μουσική, όπως και πολλά άλλα πράγματα, έχει τη δύναμη να σε μεταμορφώσει. Είναι ένας ακόμα τρόπος ψυχικής ανάτασης και αυτοβελτίωσης. Οσο πιο δύσβατο είναι το έδαφος, τόσο πιο καλά ασκούμαστε στις τέχνες. Δεν το λέμε εμείς αυτό, το έχει αποδείξει η ιστορία»
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
