ΤΟ ΒΗΜΑ – ΤΗΕ ΝΕW YORK TIMES
Μετά την ήττα του Δημοκρατικού κόμματος στις ενδιάμεσες εκλογές, όλοι αναρωτιόνταν ποια θα ήταν η απάντηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Θα έδειχνε το σκληρό υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος; Θα υπερασπιζόταν τις αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύει, ακόμη και ενώπιον των πολιτικών του αντιπάλων;
Την περασμένη Δευτέρα, μας έδωσε μια πρώτη γεύση των προθέσεων του, ανακοινώνοντας πάγωμα στους μισθούς των ομοσπονδιακών υπαλλήλων. Ήταν μια ανακοίνωση που τα ειχε όλα: ήταν αδιόρατα κυνική, ασήμαντη ως προς το μέγεθος της και μπερδεμένη ως προς την κατεύθυνση που ήθελε να πάρει. Ο πρόεδρος βγήκε κατόπιν και δήλωσε πως η κίνηση αυτή αποτελεί «ένα καλό μάθημα». Αλλά έχω την εντύπωση πως ο κ. Ομπαμα προσπαθεί να διδάξει στους Αμερικανούς πολίτες κάτι εντελώς λανθασμένο.
Η αλήθεια είναι πως το μακροχρόνιο πρόβλημα του δημοσιονομικού ελλείμματος των ΗΠΑ δεν συνδέεται καθόλου με τους μισθούς των ομοσπονδιακών υπαλλήλων. Γιατί, κατά πρώτον, οι υπάλληλοι αυτοί δεν πληρώνονται με υπέρογκους μισθούς: το ημερομίσθιο τους είναι κατά τι λιγότερο σε σχέση με το αντίστοιχο των συναδέλφων τους που εργάζονται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Και, τέλος πάντων, με τους μισθούς των υπάλληλων να αποτελούν μόλις ένα μικρό κλάσμα των ομοσπονδιακών εξόδων, η περικοπή των μισθών τους θα μείωνε τα έξοδα μόλις κατά ένα 3%.
Το πάγωμα των μισθών είναι ένα κυνικά φθηνό κολπάκι, που θα εντυπωσιάσει μόνο όλους όσοι δεν έχουν ιδέα από νούμερα και προϋπολογισμούς. Και εντέλει, η πιο λάθος κίνηση που μπορείς να κάνεις είναι να περικόψεις από τους ομοσπονδιακούς μισθούς σε μια περίοδο που η οικονομία βρίσκεται σε κρίση και οι αξιωματούχοι εκλιπαρούν για μια μικρή κρατική βοήθεια στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν συνθήκες εργασιακής ανάπτυξης.
Εντωμεταξύ, το πραγματικό πρόβλημα με το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι το κατά πόσο θα επεκταθεί η μείωση της φορολογίας για τους πλούσιους αμερικανούς, όπως απαιτούν οι Ρεπουμπλικάνοι. Γιατί αν ο κ. Ομπαμα δεν αντιταχθεί άμεσα στις απαιτήσεις αυτές των ρεπουμπλικάνων, τότε δεν θα καταφέρει με κανέναν τρόπο να δικαιολογήσει το πάγωμα των μισθών των ομοσπονδιακών υπαλλήλων. Τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να πει: «σε μια εποχή όπου όλοι πρέπει να κάνουν οικονομικές θυσίες, δεν γίνεται να εξαιρεθούν οι πλούσιοι».
Κι όμως, ο πρόεδρος δεν έκανε αυτό που περίμεναν όλοι. Προχώρησε μόνο στην ανακοίνωση του παγώματος των μισθών των ομοσπονδιακών υπαλλήλων, κάνοντας κάτι που ερμηνεύτηκε ως μια κίνηση καλής θέλησης απέναντι στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Από την άλλη πλευρά, κανείς όμως δεν έτεινε χείρα φιλίας στον κ. Ομπαμα, αντιθέτως Γερουσιαστές από το ρεπουμπλικανικό κόμμα δήλωσαν πως αν δεν λυθεί πρώτα το ζήτημα της φορολογίας των πλουσίων, δεν πρόκειται να εξετάσουν κανένα άλλο νομοσχέδιο που θα πέσει πανω στο τραπεζι.
Η εντύπωση που δίνεται είναι πως ο Λευκός Οίκος έχει πάρει μια εντελώς εσφαλμένη κατεύθυνση. Η μόνη λύση έρχεται από την πλευρά των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο, οι οποίοι προβάλλονται πλέον ως οι μόνοι που μπορούν να αναστρέψουν την κατάσταση. Θα ήταν ευκολότερο φυσικά αν τις πρωτοβουλίες αυτές τις έπαιρνε ο ίδιος ο κ. Ομπαμα. Αλλά όλες οι ενδείξεις μας λένε πως το Δημοκρατικό κόμμα θα πρέπει σύντομα να κοιτάξει αλλού προκειμένου να βρει τον νέο του ηγέτη.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
