Η ρουτίνα της γαμήλιας καθημερινότητας που μπορεί να κλονίσει ακόμη και τον πιο ιδανικό έρωτα φαίνεται να είναι ο ευφάνταστος πυρήνας της δεύτερης κινηματογραφικής ταινίας «Sex and the city», η οποία φέρει και πάλι τη σκηνοθετική υπογραφή του Μάικλ Πάτρικ Κινγκ . Στο «Sex and the city 2», το οποίο τοποθετείται δύο χρόνια μετά την πρώτη ταινία, η Κάρι Μπράντσο ( Σάρα Τζέσικα Πάρκερ ) παραμένει αθεράπευτα ρομαντική την ώρα που ο σύζυγός της Μπιγκ ( Κρις Νορθ ) τής κάνει δώρο για τη δεύτερη επέτειο του γάμου τους μια plasma τηλεόραση επειδή κατά βάθος ο ίδιος θέλει να τη βλέπει. Πού θα πάει όμως αυτό;
Θα πάει πολύ μακριά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δύο ώρες και 27 λεπτά αργότερα κάποιος που δεν έχει επαφή με τη σειρά νιώθει εξάντληση. Ενδεχομένως να συμβεί το ίδιο ακόμη και στους φαν, αφού τα πάντα εδώ δείχνουν τραβηγμένα από τα μαλλιά. Από την ακλόνητη σεξουαλική μανία της Σαμάνθα ( Κιμ Κατράλ )- όσο εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης τόσο πιο μανιακή γίνεται-, ως την υπερκόπωση της Σάρλοτ ( Κριστίν Ντέιβις ) λόγω βαρέων μητρικών καθηκόντων. Οχι ότι η ταινία δεν περιέχει ευρήματα για την εξέλιξη των χαρακτήρων. Για παράδειγμα, έχει ενδιαφέρον το ότι η εργασιομανής δικηγόρος Μιράντα ( Σίνθια Νίξον ) αποφασίζει επιτέλους να σηκώσει κεφάλι στον ανδροκρατούμενο κόσμο των αφεντικών της.
Μετά το πρώτο μισό της ταινίας, όμως, έρχεται σιγά σιγά το πιο φιλόδοξο (στα χαρτιά) αλλά και πιο απογοητευτικό (στην πράξη) κομμάτι της ιστορίας. Εκείνο του εξωτικού ταξιδιού στο Αμπου Ντάμπι (στην προηγούμενη ταινία ήταν στο Μεξικό) όπου η τετραμελής παρέα πηγαίνει διακοπές με όλα τα έξοδα πληρωμένα από έναν πάμπλουτο σεΐχη. Η απόπειρα των δημιουργών να σχολιάσουν τις διαφορές ανάμεσα στη δυτική και στην ανατολική κουλτούρα γίνεται με τόσο προβλέψιμο χιούμορ ώστε το χαμόγελο παγώνει στα χείλη. Ασε, δε, το «πάντρεμα» τσαντόρΡrada. Ο ορισμός της σάχλας.
Ασφαλώς και υπάρχουν χαριτωμένες πινελιές, οι οποίες όμως αποτελούν απλές παρενθέσεις στον κορμό μιας ταινίας η οποία δεν μπορεί να στηριχθεί ως όλον. Ο γκέι γάμος στην εισαγωγή, όπου η Λάιζα Μινέλι τραγουδά σαν μπεμπέκα, το πέρασμα της Πενέλοπε Κρους σε ρόλο τραπεζίτισσας που φλερτάρει με τον Μπιγκ και η «απειλή» της σέξι βρετανής γκουβερνάντας είναι ευρήματα που εξυπηρετούν απλώς την αύξηση της διάρκεια μιας προ πολλού εξαντλημένης ιστορίας.
