ΣΤΑ «ΚΛΟΝΓΚ»(κανάλια) του ποταμού Τσάο Πράγια, ο οποίος κόβει στη μέση την Μπανγκόκ, καθρεφτίζονται οι ουρανοξύστες-σύμβολα της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας αλλά και οι παράγκες των φτωχών
Ταϊλανδών που χρησιμοποιούν τα θολά νερά του για να πλύνουν από τα δόντια τους ως τα κουζινικά τους. Στις ανισόπεδες λεωφόρους που «ξεφύτρωσαν» τη δεκαετία του ΄90 ως λύση στο μποτιλιάρισμα της Μπανγκόκ κυκλοφορούν ακριβά αυτοκίνητα, στη σκιά τους όμως ζουν οι άνθρωποι που έμειναν έξω από την οικονομική
άνθηση του πιο δυναμικού από τους «τίγρεις της ΝΑ Ασίας». Η Ταϊλάνδη είναι μια βαθιά διαιρεμένη κοινωνία: οικονομικές ανισότητες, διάφορες φυλές και, όπως έδειξε η κατάληψη του κέντρου της Μπανγκόκ το τελευταίο δίμηνο, «κόκκινα πουκάμισα» εναντίον κυβερνητικών δυνάμεων.
O βασιλιάς Μπουμιμπόλ Αντουλγιαντέι αποτελεί σύμβολο ενότητας και αυτό εξηγεί εν μέρει το κύρος ζωντανού θεού που απολαμβάνει. Στα σχεδόν 64 χρόνια της βασιλείας του έχει ζήσει 15 στρατιωτικά πραξικοπήματα, όρκισε 27 πρωθυπουργούς και έχει υπογράψει 16 συντάγματα. Ανέβηκε στον θρόνο σε μια εποχή που η μοναρχία παράπαιε και τη μετέτρεψε στον πιο ισχυρό θεσμό της χώρας. Είναι πολύ περίεργο λοιπόν που στη διαμάχη ανάμεσα στον στρατό και στα «κόκκινα πουκάμισα», σε αγρότες από τη Βορειοανατολική Ταϊλάνδη αλλά και σε μη προνομιούχους των πόλεων, η οποία έχει προκαλέσει δεκάδες νεκρούς, τηρεί σιγήν ιχθύος.
Η απλή εξήγηση είναι ότι στα 83 του χρόνια ο βασιλιάς έχει κλονισμένη υγεία. Η πιο σύνθετη ερμηνεία είναι ότι η κρίση αποτελεί παρενέργεια της γενικότερης προετοιμασίας για τη διαδοχή του καθώς ψιθυρίζεται πως ο γιος και διάδοχός του, πρίγκιπας Μάχα Βατζιραλονγκόρν , είναι υποστηρικτής του πρώην πρωθυπουργού Τακσίν Σιναουάτρα, για τη βίαιη εκδίωξη του οποίου το 2006 διαμαρτύρονται τα «κόκκινα πουκάμισα».
Ο βασιλιάς Μπουμιμπόλ είναι πολύ αγαπητός. «Χαρακτηριστικό είναι πως κάθε φορά που κυκλοφορεί κλείνουν οι δρόμοι αλλά κανείς δεν παραπονιέται» λέει Ελληνίδα που εργάστηκε στην Μπανγκόκ επί πέντε χρόνια. «Δεν κυκλοφορούν ανέκδοτα εις βάρος του και στο σινεμά όλοι σηκώνονται πριν από την ταινία όταν ακούγεται ο εθνικός ύμνος» που τον εγκωμιάζει.
Οι «ταϊλανδολόγοι» εξηγούν την τεράστια δημοτικότητά του αναφέροντας τη φοβερή μηχανή δημοσίων σχέσεων που έχει στήσει στο παλάτι. Μην το πείτε όμως αυτό αν βρεθείτε στην Ταϊλάνδη. Διότι θα παραβιάσετε τον νόμο περί lese majeste (λεζ μαζεστέ), δηλαδή για τον σεβασμό προς το πρόσωπο του βασιλιά, πράγμα που επισείει ποινές από τρία ως 15 χρόνια φυλάκισης. Αν αμφιβάλλετε, ρωτήστε τον Ελληνοαυστραλό Χάρη Νικολαΐδη, ο οποίος συνελήφθη πέρυσι στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ: είχε εκδοθεί ένταλμα εναντίον του επειδή βιβλίο του (που είχε πουλήσει επτά αντίτυπα και είχε τυπωθεί σε 50) περιείχε 12 αράδες (103 λέξεις) όπου αναφερόταν γενικώς η ύπαρξη βασιλικών παλλακίδων. Ο συγγραφέας καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση αλλά έλαβε βασιλική χάρη ύστερα από έναν μήνα και απελάθηκε.
Αρχαία ελληνικά,σαξόφωνο και…«βροχοποιό σάντουιτς»!
4 Ακούει, παίζει και συνθέτει τζαζ μουσική. Επαιζε σαξόφωνο σε ταϊλανδέζικο ραδιοσταθμό και στα ταξίδια του έχει «τζαμάρει» με μουσικούς όπως ο Μπένι Γκούντμαν .
4 Κατέχει αρκετές πατέντες για μηχανισμούς πρόκλησης βροχής, όπως το «βροχοποιό σάντουιτς» το 1999 και το «βροχοποιό σούπερ σάντουιτς» το 2003.
4 Συγγράφει βιβλία, μεταξύ των οποίων «Η ιστορία του Τονγκ Νταένγκ» που αναφέρεται στον ομώνυμοσκύλο του.
4 Είναι ιστιοπλόος, σχεδιάζει και κατασκευάζει ιστιοπλοϊκά σκάφη.
4 Είναι και ο μακροβιότερος εν ενεργεία αρχηγός κράτους: βασιλεύει 64 χρόνια, από τις 9 Ιουνίου 1946. 4 Πήγε σχολείο στην Ελβετία όπου έλαβε Μπακαλορεά με ειδίκευση στη γαλλική λογοτεχνία, στα λατινικά και στα αρχαία ελληνικά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Το επόμενο ραντεβού με τα «κόκκινα πουκάμισα» είναι ανοιχτό
«Κερδίσαμε! Κερδίσαμε! Τα “κόκκινα πουκάμισα” θα ξεσηκωθούν και πάλι!». Την κραυγή αυτή, μέσα σε ένα ζοφερό σκηνικό ήττας, πένθους και καταστροφής, έβγαλε μια γυναίκα μέσα από το πλήθος των χιλιάδων αγροτών αλλά και μη προνομιούχων κατοίκων πόλεων που κατέβηκαν στην πρωτεύουσα.
Ακούστηκε παράταιρη, σχεδόν παράλογη, η φωνή της. Προηγουμένως πάνοπλοι κομμάντος της αστυνομίας είχαν βγάλει με τη βία τους «αμάχους» της εξέγερσης, γυναίκες και παιδιά των «μαχητών», έξω από βουδιστικό ναό όπου είχαν βρει καταφύγιο. Τουλάχιστον έξι νεκροί βρέθηκαν μέσα στον ναό, χτυπημένοι από σφαίρες. Κι όμως. Ολα δείχνουν ότι το επόμενο ραντεβού με τα «κόκκινα πουκάμισα» είναι ανοιχτό. Παρά την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι έχει πατάξει την εξέγερση, η πολιτική σταθερότητα κάθε άλλο παρά έχει επιστρέψει στην Ταϊλάνδη. Η απαγόρευση της κυκλοφορίας στην Μπανγκόκ και σε 23 επαρχίες παρατάθηκε ως τουλάχιστον σήμερα τα μεσάνυχτα. Οι άνθρωποι του παλατιού φοβούνται την αναζωπύρωση των ταραχών στις επαρχιακές πόλεις και στα χωριά, όπου ο έλεγχος του στρατού είναι πολύ μικρότερος.
«Η Ταϊλάνδη έχει γίνει μια βαθιά διχασμένη χώρα και, παρά το γεγονός ότι οι αναφορές σε εμφύλιο είναι πρόωρες, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μην κατασταλούν οι αναταραχές και η πολιτική βία» λέει ο Ντάνι Ρίτσαρντς , αναλυτής ειδικευμένος σε θέματα Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι αναλυτές θεωρούν πλέον «καμένο χαρτί» τον πρωθυπουργό Αμπχισίτ Βετζαζίβα και περιμένουν τη σύντομη αντικατάστασή του από τους πραγματικούς κυβερνήτες της χώρας, δηλαδή τον στρατό και την επιχειρηματική ελίτ.
Παρά τους 83 νεκρούς και τους 1.800
τραυματίες, τα τουλάχιστον 40 καμένα κτίρια, ανάμεσά τους το χρηματιστήριο και ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο, πολλά μέλη του κινήματος επέμειναν ότι έχασαν μόνο την πρώτη μάχη ενός πολέμου που τώρα ουσιαστικά αρχίζει. Τι ζητούν τα «κόκκινα πουκάμισα»; Να στηρίξουν τον δημοφιλή και εκδιωχθέντα το 2006 πρώην πρωθυπουργό Τακσίν Σιναουάτρα και να απαιτήσουν τη διενέργεια εκλογών.
