«Μπομπ Ντίλαν. Με όπλα μια στριγκιά φωνή (χωρίς, δηλαδή, να διαθέτει και τα καλύτερα εκφραστικά μέσα), τραγούδια “φτιαγμένα” με τρία ακόρντα και απλές μελωδίες αλλά με λόγια που τσακίζουν. Αραγε πώς θα σκεφτόμασταν τη μουσική χωρίς τον Μπομπ Ντίλαν και δυο-τρεις ακόμη δημιουργούς; Ποια είναι η απόδειξη για αυτά; Οτι τα “απλά” τραγούδια όταν μεταφέρουν τα μηνύματα που μεταφέρουν, εν προκειμένω τα τραγούδια του Μπομπ Ντίλαν, κατορθώνουν να παραμένουν ζωντανά για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. Και δεν είναι μόνο ζωντανά αλλά είναι επίσης και από τα πλέον πολυδιασκευασμένα τραγούδια.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Θυμηθείτε με. Και η νέα γενιά στις ημέρες που έρχονται σε κάτι τραγούδια σαν αυτά του Μπομπ Ντίλαν θα στραφεί. Και αυτό επειδή στα λόγια τους μπορεί να δει τον εαυτό της. Ακόμη και αν τα τραγούδια αυτά είναι γραμμένα σαράντα χρόνια πριν. Σήμερα διασκευάζονται τραγούδια που έχει γράψει στις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70. Μέσα από αυτά η νέα γενιά ξαναβρίσκει τον εαυτό της, επαναπροσδιορίζεται.
Για μένα δεν είναι μυστικό ότι ο Μπομπ Ντίλαν μαζί με κάποιους ακόμη ανθρώπους είναι ό,τι καλύτερο έχει προκύψει στην εφηβική και μετεφηβική μου ηλικία για τον τρόπο που μεγάλωσα. Νομίζω όμως ότι το ίδιο συμβαίνει και για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Το “Senor” (σ.σ.: διασκευή σε μουσική Ντίλαν και στίχους Φ. Πλιάτσικα) ο Ντίλαν το έγραψε, όπως λένε, είτε για τον Αβραάμ Λίνκολν είτε για τον Θεό. Εγώ το έγραψα για τον Μπομπ Ντίλαν.
Κλείνοντας έτσι θα δανειστώ μια φράση που είχα διαβάσει σαν τίτλο πριν από κάμποσα χρόνια σε ένα περιοδικό που έγραφε για τον Ντίλαν “έι,μίστερ Ντίλαν,πού τραγουδάς απόψε;”».
Η Αθήνα είναι ο πρώτος σταθμός της εφετινής ευρωπαϊκής περιοδείας του Μπομπ Ντίλαν.
Μια περιοδεία που δεν τελειώνει ποτέ, αφού άρχισε το 1988 και αριθμεί περισσότερες από 2.000
συναυλίες. «Τραγουδιστής της εργατικής τάξης», «στρατευμένος τροβαδούρος», «σιωπηλός επαναστάτης», «καθοδηγητής», «προφήτης», «Ιούδας», «ποιητής», ο Μπομπ Ντίλαν εξακολουθεί να διατηρεί τον μύθο του. Στις συναυλίες του συρρέουν όχι μόνο οι νοσταλγοί της δεκαετίας του ΄60- του ΄60 οι εκδρομείς, που λέει ο Σαββόπουλος-, αλλά και νεότεροι, οι οποίοι γοητεύονται από τον ήχο αλλά και από τον μύθο του αμερικανού καλλιτέχνη. Η ελληνική μουσική τού χρωστάει πολλά. Τραγούδια ελλήνων τραγουδοποιών αποτελούν άμεσες αναφορές ή διασκευές του Ντίλαν. Δεν είναι μόνο η διασκευή του Διονύση Σαββόπουλου «Ο παλιάτσος και ο ληστής» («Αll along Watchtower»). Είναι και όλο το τραγουδιστικό στυλ των αδελφών Κατσιμίχα που επηρέασε τη νέα γενιά των τραγουδοποιών. Μπορούμε να πούμε ότι ο Μπομπ Ντίλαν ανήκει πλέον στην παράδοση του ελληνικού τραγουδιού. Και εξακολουθεί να μας επηρεάζει, όπως δείχνει το τραγούδι του
Φίλιππου Πλιάτσικα «Senor».
Μπορεί ο Μπομπ Ντίλαν να πλησιάζει τα 70, αλλά εξακολουθεί να είναι δημιουργικός. Ο τελευταίος του δίσκος «Τogether through life» κυκλοφόρησε το 2009 και ήρθε να προστεθεί στη μακρά σειρά των 50 και πλέον δίσκων που έχει ηχογραφήσει από τις αρχές του ΄60 και μετά.
«Είμαστε τυχεροί που ο Μπομπ Ντίλαν είναι ένα απόλυτο μέγεθος: ούτε να αντιγραφεί μπορεί ούτε, εννοείται, να επαναληφθεί. Μπορεί “μόνο” να εμπνεύσει» λέει στο «Βήμα» ο ραδιοφωνικός παραγωγός και μουσικοκριτικός Αργύρης Ζήλος. «Είναι τέτοια η μοναδικότητα της προσωπικότητάς του, συναίρεση βαριάς ιστορίας και ιδιοσυγκρασιακής παρουσίας, που η ιδιοποίηση της στάσης του – έστω και “κατ΄ αποκοπήν”ακόμη και από τον πιο χαρισματικό επίγονο θα κατέληγε σε φιάσκο». Για πολλούς είμαστε τυχεροί που υπάρχει ο Ντίλαν.
Και ο Αργύρης Ζήλος ερμηνεύει έτσι αυτή την τύχη: «Ως προς τα τραγούδια του (και εξηγούμαι, εννοώ κυρίως τα του ΄60, άντε και μια εικοσαριά από τα ύστερα 70s), το ότι έσπασε το καλούπι αφότου τα παρέδωσε καθιστά ακόμη πιο βαρύτιμη όσο και δεσμευτική την κληρονομιά τους. Μην ξεχνάμε ότι τυγχάνουν ορόσημα. Σε υποχρεώνουν να σκύψεις επάνω τους- και τόσο το καλύτερο για σένα και για όσους σε ακολουθούν. Από την άλλη, δεκαετίες τώρα ο Μπομπ Ντίλαν άλλο δεν κάνει από το να λούζει σαδιστικά σε ένα ιδίας πατέντας σκωτσέζικο ντους όσους μοχθούν ειλικρινώς να καταπιούν τα ιλιγγιώδη σκαμπανεβάσματά του από το βαθυστόχαστο στο ευκαιριακό, από το λεπταίσθητο στο χοντροκομμένο, από το μεγαλόπνοο στο άντε-νατελειώνουμε».
Στη Μαλακάσα οι χιλιάδες θεατές και ακροατές του Μπομπ Ντίλαν είναι έτοιμοι να κάνουν αυτό το σκωτσέζικο ντους. Στο πρόγραμμα, όπως έχει αναγγελθεί, θα υπάρχουν τραγούδια-μύθοι, όπως τα «Like a rolling stone», «Sugar baby», «Lay Lady Lay», «Κnocking on the heaven΄s door», μαζί με νεότερα τραγούδια, αλλά με την ίδια βραχνάδα της φωνής, το ίδιο γρέζι, που έγινε το ηχόχρωμα μιας ολόκληρης γενιάς. Μόνο που τα τραγούδια δεν ακούγονται πλέον αποκλειστικά από τη γενιά του Ντίλαν, αλλά και από τη γενιά των παιδιών του.
Σάββατο 29 Μαΐου, Terra Vibe, Μαλακάσα, 37ο χλμ. Εθνικής οδού ΑθηνώνΛαμίας.
Περισσότερες πληροφορίες στο site www.didimusic.gr.
Οι πόρτες ανοίγουν στις 18.30. Εισιτήρια προπωλούνται στο tickethouse και στο ticketpro.
