Πολλοί βρετανοί δημοσιογράφοι ζητούν χαριτολογώντας από τον Συντηρητικό πρωθυπουργό της Βρετανίας Ντέβιντ Κάμερον και τον Φιλελεύθερο Δημοκράτη αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Νικ Κλεγκ να στέκονται πάντοτε στις ίδιες θέσεις όταν εμφανίζονται δημοσίως: ο ένας δεξιά και ο άλλος αριστερά. Γιατί; Για να τους…. ξεχωρίζουμε! Αν δεν το έχετε προσέξει, οι δύο πολιτικοί μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Ωστόσο οι ομοιότητες (όπως και τα αστεία) σταματούν εκεί. Πρόκειται για δύο αταίριαστους τιμονιέρηδες οι οποίοι ξεκινούν την αναγκαστική συγκυβέρνηση από πολύ διαφορετικές βάσεις, τόσο προγραμματικές όσο και ιδεολογικές.
Και όμως, η εικόνα που προβάλλουν είναι «ειδυλλιακή». Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι Τόρις και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες κατάφεραν να συνεννοηθούν σε βασικά ζητήματα πολιτικής στα οποία ήταν διαμετρικά αντίθετοι προεκλογικά. Πιστός στο πνεύμα ομοψυχίας των ημερών, ο νέος υπουργός Επιχειρηματικότητας Βινς Κέιμπλ, από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, δήλωσε εν είδει αστείου: «Τα πεθερικά μου, που είναι Ινδοί, πάντοτε μου έλεγαν ότι οι γάμοι από προξενιό αποδεικνύονται καλύτεροι από τους γάμους από έρωτα».
Το πιστεύει πραγματικά; ΄Η μήπως προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του και όσα μέλη των Φιλελευθέρων Δημοκρατών τρέφουν αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος του συνασπισμού το οποίο είχε να δει η Βρετανία από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Οι εταίροι πάντως ανατρέχουν στο βρετανικό φλέγμα για να κάνουν πιο υποφερτή την συγκατοίκησή τουςκαι να καθησυχάσουν τις αγορές οι οποίες τρέμουν στη σκέψη και μόνο της πολιτικής αστάθειας: τα μέλη της νέας κυβέρνησης έλαβαν την οδηγία να «πνίγουν» τις διαφορές τους και να μην τις εκφράζουν δημοσίως. Θα στηθεί μια ειδική επιτροπή συνασπισμού, με συμπροεδρεύοντες τους κκ. Κάμερον και Κλεγκ, στην οποία θα διοχετεύονται οι διαφωνίες.
Τα πολύ σκεπτικιστικά και ενίοτε δηλητηριώδη βρετανικά ΜΜΕ έσπευσαν να δώσουν στον συνασπισμό τον ειρωνικό τίτλο «Το σόου του Ντέιβ και του Νικ», προσφωνώντας τον πρωθυπουργό επί το λαϊκότερο «Ντέιβ» αντί του «Ντέιβιντ». Αλλοι αναφέρθηκαν στην όψιμη φιλία τους με τον όρο «bromance» (από το brother- αδερφός, και romance- ρομάντζο) ο οποίος περιγράφει τη δυνατή φιλία μεταξύ δύο ετεροφυλόφιλων ανδρών.
Η έκφραση «κλώνος του Κάμερον» συνοδεύει (και εκνευρίζει) τον κ. Κλεγκ από το τέλος του 2007, όταν εξελέγη αρχηγός των Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Σήμερα συνεχίζει να τον συνοδεύει (αλλά μάλλον τον εκνευρίζει λιγότερο) διότι οι δύο άνδρες έχουν πλέον ένα κοινό κίνητρο: την εξουσία. «Τέλεια κλωνοποιημένοι σε πρόσωπο, ηλικία (σ.σ.: αμφότεροι 43 ετών, έχουν μόνο 3 μήνες διαφορά), εκπαίδευση,προφορά και στυλ». Μόλις όμως άνοιξαν το στόμα τους, αναφερόμενοι στις προτεραιότητές τους, φάνηκαν οι ιδεολογικές αποκλίσεις: τυπικός Τόρι, ο κ. Κάμερον αναφέρθηκε στην «εθνική ασφάλεια», στην «υποστήριξη των στρατιωτών που υπηρετούν εκτός Βρετανίας» και στην «αντιμετώπιση του ελλείμματος», ενώ ο κ. Κλεγκ τόνισε την πρόθεση «να επιστρέψει η δικαιοσύνη στη Βρετανία». Για να μπορέσει να κυβερνήσει δεδομένου ότι οι εκλογές της 5ης Μαΐου δεν του χάρισαν αυτοδυναμία, ο κ. Κάμερον έκανε αρκετές υποχωρήσεις προκειμένου να εξασφαλίσει την υποστήριξη του κ. Κλεγκ. Εβαλε στο συρτάρι τα σχέδια να καταργήσει τον φόρο κληρονομιάς, συμφώνησε να αυξήσει το αφορολόγητο στις 10.000 στερλίνες (11.700 ευρώ) και, κυρίως, ενέδωσε στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος προς το αναλογικότερο και στη διοργάνωση σχετικού δημοψηφίσματος κόντρα στα πιστεύω πολλών Τόρις.
Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες έκαναν πίσω σε λιγότερα, κυρίως στον «φόρο πολυτελών κατοικιών» και στα ευρωπαϊκά (ο κ. Κλεγκ είναι ευρωπαϊστής και υπέρμαχος της συμμετοχής της Βρετανίας στην ευρωζώνη, ενώ οι Τόρις είναι ευρωσκεπτικιστές). Πάντως καλού-κακού συμφώνησαν πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης με λιγότερο από το 55% των βουλευτών (αντί του παραδοσιακού 50%). Και σε αυτό συγκατατέθηκαν αμφότεροι. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι πώς θα αντιδράσουν τα δύο ιδεολογικά απομακρυσμένα κόμματα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ας πούμε μια τρομοκρατική ενέργεια ή μια πυρηνική κρίση στη Μέση Ανατολή, όταν ο χρόνος για πάρε- δώσε θα είναι πολύ περιορισμένος;
