Τρεις νεκροί, 32 ως 36 ετών, όλοι. Τυχαίο; Ισως. Σίγουρα όμως συμβολικό. Η γενιά μας, η γενιά εκείνων που τη δεκαετία του ΄80 ήταν έφηβοι, πνίγεται, καταστρέφεται και τώρα πια απειλούν να μας πάρουν και ό,τι απέμεινε. Την ελπίδα. Η πτώχευση της χώρας, η έξοδος από το ευρώ, η κάθε είδους και απόχρωσης κομμουνιστική «επανάσταση», η πλήρης άρνηση της πραγματικότητας, η λογική της «μικρής πλην τιμίας» Ελλάδος και όλα τα συναφή δεν σημαίνουν τίποτε άλλο παρά το τέλος μιας ολόκληρης γενιάς, της δικής μας γενιάς. Οταν η Ελλάδα θα έχει πατήσει πάλι στα πόδια της έπειτα από 20 χρόνια, η ζωή μας θα ΄χει τελειώσει. Μας συγχωρείτε πολύ, αξιολάτρευτη γενιά του Πολυτεχνείου, αλλά- αφού σας αρέσουν οι γενικεύσεις- το πάρτι από το 1974 και μετά εσείς το στήσατε, εσείς το γλεντήσατε αλλά τώρα θέλετε εμείς να το πληρώσουμε. Με τις ζωές μας, κυριολεκτικά.
Αν σήμερα οι δημογραφικές ισορροπίες ήταν διαφορετικές και η Ελλάδα αντί για γερασμένη χώρα ήταν μια χώρα που η νέα γενιά κυριαρχούσε πληθυσμιακά, οι δρόμοι θα καίγονταν όχι χωρίς στόχο, όπως τον Δεκέμβρη του 2008, αλλά όπως τον Ιούλιο του 1974. Αν τότε ο Καραμανλής πέτυχε, όπως και ο Βενιζέλος το 1911, ήταν γιατί δεν άφησε το πεζοδρόμιο να περάσει από πάνω του. Σήμερα υπάρχει μόνο μια πρόταση στο τραπέζι για την έξοδο από την κρίση. Και έχει την υπογραφή του Γεωργίου Παπανδρέου. Ηρθε η ώρα να τελειώσουμε με όλα τα φαντάσματα και τις ιδεοληψίες της Μεταπολίτευσης και κυρίως με τα ενοχικά της σύνδρομα απέναντι στην κομμουνιστική Αριστερά.
Ηρθε η ώρα να γίνει η Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό σημαίνει όχι μόνο οικονομικές και κοινωνικές αλλά και πολιτισμικές αλλαγές. Από ένας πολιτισμός που ουδέποτε τελειώνει αυτό που αρχίζει- ένας πολιτισμός του μισοτελειωμένου -, ας γίνουμε ένας πολιτισμός που ολοκληρώνει τη δουλειά που αναλαμβάνει.
Ο κ. Γιώργος Καλαντζής είναι πολιτικός επιστήμονας.
