ΛΟΝΔΙΝΟ Το λουτρό αίματος στο μετρό της Μόσχας επανέφερε με τον δραματικότερο τρόπο τον κίνδυνο που διατρέχουν εκατομμύρια επιβάτες οι οποίοι διακινούνται καθημερινά με τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας σε όλες τις πόλεις του κόσμου. Κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει τέτοιες επιθέσεις με πρόσθετα μέτρα ασφαλείας, λένε οι ειδικοί.
«Ο υπόγειος σιδηρόδρομος είναι ίσως το πιο ευάλωτο σύστημα συγκοινωνίας. Ποτέ δεν μπορείς να το προστατεύσεις 100%και οι επιθέσεις αυτοκτονίας είναι από τη φύση τους εντελώς απρόβλεπτες » λέει στο CΝΝ ο Κοντσταντίν Κοσάτσεφ, πρόεδρος της επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων στη ρωσική Δούμα.
Το αποδεικνύει μια σειρά από φονικές επιθέσεις σε όλον τον κόσμο: η επίθεση με το αέριο Σαρίν στο μετρό του Τόκιο το 1995, η εμπρηστική επίθεση στο μετρό της πόλης Νταεγού στη Νότια Κορέα με 120 νεκρούς το 2003, η βομβιστική επίθεση στο μετρό της Μόσχας τον Φεβρουάριο του 2004 με 42 νεκρούς και οι επιθέσεις σε τρένα και λεωφορεία στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 2005.
«Τ ο μετρό είναι και θα εξακολουθήσει να είναι ιδανικός στόχος για τρομοκράτες. Υπάρχει κόσμος στο Λονδίνο που φοβάται ακόμη και σήμερα να μπει στο μετρό, πέντε χρόνια μετά τις επιθέσεις της Αλ Κάιντα » λέει ο Γουίλ Γκέντες, ειδικός ασφαλείας της εταιρείας Ιnternational Corporate Ρrotection. Παρά τα πρόσθετα μέτρα ασφα λείας, τις κάμερες που έχουν εγκατασταθεί παντού και τους διαφανείς κάδους απορριμμάτων για να διακρίνονται πιο εύκολα τα ύποπτα πακέτα, 3 εκατ. άνθρωποι που διακινούνται κάθε μέρα στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου διατρέχουν πάντα τον κίνδυνο τρομοκρατικής επίθεσης.
Η εγκατάσταση μηχανημάτων σάρωσης του σώματος, ή έστω ανιχνευτών μετάλλων σαν αυτούς που χρησιμοποιούνται στα αεροδρόμια, αποκλείεται λόγω του υψηλού κόστους και των καθυστερήσεων που θα συνεπάγονταν.
«Οσο μεγαλύτερο είναι το δίκτυοτόσο μεγαλύτερο θα είναι το κόστος. Και κάθε απόπειρα για την επιβολή τέτοιων μέτρων ασφαλείας θα προκαλούσε χάος και μεγάλες καθυστερήσεις » λέει ο κ. Γκέντες.
