Oι μετοχές, οι τοποθετήσεις σε αντισταθμιστικά ταμεία (hedge funds) και οι επενδύσεις σε ακίνητα αναμένεται να σημειώσουν τις καλύτερες αποδόσεις το 2010, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των πλούσιων επενδυτών του κόσμου, όπως προκύπτει από σχετική παγκόσμια έρευνα που διεξήγαγαν οι Citi Ρrivate Βank και Κnight Frank. Στα χαρτοφυλάκιά τους οι πλούσιοι διατηρούν πάντως κύρια τοποθετήσεις σε ακίνητα (33%), μετοχές (24%) και ρευστά διαθέσιμα (17%), ενώ για το 2010 μόνο το 5% αυτών αναμένει τον πλούτο του να αυξηθεί σημαντικά, έναντι του 4% που προβλέπει ότι θα μειωθεί σημαντικά, με τη μεγάλη πλειοψηφία (91%) να προβλέπει πως, τουλάχιστον για εφέτος, ο πλούτος τους θα διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα ή θα αυξηθεί οριακά.
Υστερα από τις καλύτερες αποδόσεις από τη δεκαετία του ΄30 του περασμένου αιώνα, που σημείωσαν τους τελευταίους 12 μήνες πολλές αγορές, οι αναλυτές προβλέπουν τώρα πως η αστάθεια θα αποτελέσει καθοριστικό επενδυτικό παράγοντα καθ΄ όλη τη διάρκεια του 2010. Οι παγκόσμιες μετοχικές αγορές (ΜSCΙ World Ιndex) σημείωσαν πάντως το τελευταίο 12μηνο άνοδο άνω του 65% σε όρους ευρώ, ενώ ο τομέας με τα πιο εντυπωσιακά κέρδη (+117%) ήταν ο χρηματοπιστωτικός, τη στιγμή που οι αναδυόμενες αγορές ήταν η γεωγραφική περιοχή με τις καλύτερες αποδόσεις (+108%).
Ωστόσο ενώ το 2009 οι έντονες κρατικές παρεμβάσεις των Αρχών ώθησαν ανοδικά τις ριψοκίνδυνες αξίες (μετοχές, πρώτες ύλες, εταιρικά ομόλογα, ομόλογα αναδυομένων αγορών), με βασικό «χαμένο» το δολάριο, το πρώτο διάστημα του 2010, πέρα από το δολάριο, το αβέβαιο περιβάλλον έχει αναδείξει σχετικό «νικητή» και τη μεταβλητότητα, καθώς η αστάθεια δείχνει να καθορίζει πλέον την επενδυτική ψυχολογία. Στην Ελλάδα μπορεί οι τελευταίες εξελίξεις να οδηγούν σε μια μικρή ανοδική κίνηση το Ελληνικό Χρηματιστήριο, εν τούτοις ουσιαστικές μεταβολές τόσο στον τομέα της αποκλιμάκωσης του κόστους δανεισμού της χώρας όσο και στο εταιρικό πεδίο δεν μπορούμε να αναμένουμε ωσότου, όπως υποστηρίζεται, «φτιάξουμε τα του οίκου μας» και αυξηθούν οι προοπτικές για την επιστροφή της οικονομίας μας σε θετικούς και διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης.
Η ευρωζώνη φαίνεται από την άλλη πλευρά να βρίσκεται σε μεταίχμιο, όπου είναι μάλλον άγνωστο το κατά πόσο το «ελληνικό πρόβλημα» θα ενισχύσει τελικά τις ευρωπαϊκές οικονομικές δομές, οδηγώντας μάλιστα σε ένα νέο στάδιο και στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Το παραπάνω βέβαια είναι ευκολότερο να ειπωθεί από το να πραγματοποιηθεί, αλλά ύστερα από αρκετούς αιώνες πολέμων η εμπειρία των τελευταίων 50 ετών δείχνει ότι τουλάχιστον αυτό θα πρέπει να αποτελεί τον στόχο. Τα καλά νέα συνολικά στον κόσμο αφορούν το γεγονός ότι η παγκόσμια ανάπτυξη εμφανίζεται πολύ ισχυρότερη απ΄ ό,τι αναμενόταν πριν από έξι μήνες, ενώ τα κακά νέα είναι ότι η κρίση χρέους που απειλεί τις ανεπτυγμένες οικονομίες μπορεί ανά πάσα στιγμή να μεταβάλει άρδην τόσο το οικονομικό όσο και το επενδυτικό τοπίο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των οικονομολόγων, τα χρέη των ανεπτυγμένων οικονομιών θα αυξηθούν την ερχόμενη δεκαετία στο 133% του ΑΕΠ από 102% το 2010, ενώ την ίδια στιγμή τα χρέη των αναδυόμενων οικονομιών αναμένεται να μειωθούν στο 35% του ΑΕΠ το 2020, από 46% του ΑΕΠ εφέτος. Οι προβλέψεις των οικονομολόγων της Deutsche Βank μάλιστα συντείνουν στην άποψη πως ως το 2020 η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ όχι μόνο θα έχουν λόγο χρέος προς ΑΕΠ πάνω απο το 131%, αλλά η δυναμική του δημόσιου χρέους τους θα παραμένει ανοδική. Από τις αναδυόμενες αγορές πάλι, ανοδική δυναμική χρέους θα έχουν αντίστοιχα οι Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Ρουμανία και η Τουρκία.
Σύμφωνα με την JΡ Μorgan Αsset Μanagement, υπάρχουν και νέες ενδείξεις ότι ηανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας παγκοσμίως κατευθύνεται από την προσφορά. Η βιομηχανική παραγωγή εξακολουθεί να υπερτερεί της αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ, κάτι που υποδεικνύει ότι η τελική ζήτηση ακόμη υπολείπεται. Δεδομένων πάντως των τεράστιων ελλειμμάτων που εμφανίζονται στους προϋπολογισμούς, η υποτονική αυτή δραστηριότητα υποδεικνύει ότι στον ιδιωτικό τομέα υπήρξε μια ισχυρή τάση αποταμίευσης. Πολύς λόγος έχει γίνει για την «παγίδα του χρέους», είναι όμως πιθανόν οι δημόσιες δαπάνες να αντισταθμίζονται, τουλάχιστον εν μέρει, από την αύξηση των αποταμιεύσεων του ιδιωτικού τομέα.
Υπάρχουν περαιτέρω ενδείξεις ότι η ανάκαμψη της ανάπτυξης δεν θα είναι ομοιογενής σε όλη τη διάρκεια του 2010. Οι δείκτες Εconomic Surprise Ιndicators της Citigroup εμφανίζουν ετερόκλιτα στοιχεία και κινούνται σε αρνητικά επίπεδα για τη Βρετανία και την ευρωζώνη, παραμένουν όμως σε θετικές περιοχές για τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και την Αυστραλία. Υπάρχουν βεβαίως ορισμένες οικονομίες που ακόμη προσπαθούν να «πάρουν μπρος», ενώ σε άλλες είναι ήδη σαφές ότι απαιτείται κάποια συγκράτηση.
Οι σύνθετοι δείκτες αποτίμησης που χρησιμοποιεί η τράπεζα υποδεικνύουν ότι στις περισσότερες αγορές οι αποτιμήσεις βρίσκονται περίπου σε ουδέτερα επίπεδα. Ωστόσο σε σχέση με τα ομόλογα και τα διαθέσιμα/ ισοδύναμα διαθεσίμων, οι μετοχές εξακολουθούν να αποτελούν προτιμότερη κατηγορία επένδυσης. Με μια απλή ματιά στη διαφορά μεταξύ της απόδοσης της κερδοφορίας και της απόδοσης των ομολόγων παγκοσμίως φαίνεται ότι, για άλλη μία φορά, οι μετοχές είναι φθηνότερες σε σύγκριση με τα ομόλογα σε μεσοπρόθεσμη βάση. Σύμφωνα με την ανάλυσή της, για να φθάσουν οι μετοχές σε ακραία επίπεδα αποτιμήσεων θα πρέπει οι αποδόσεις των ομολόγων παγκοσμίως, που σήμερα βρίσκονται στο 2,94%, να φθάσουν στο 4% και οι μετοχές να σημειώσουν περαιτέρω άνοδο 30%. Σε αυτό το πλαίσιο συστήνει αυξημένες θέσεις στις μετοχές, προβλέποντας ότι θα έχουν καλύτερη απόδοση έναντι των ομολόγων.
