Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, έκανε την ακόλουθη δήλωση σχετικά με τη απόφαση των χωρών-μελών της Ευρωζώνης για τη δημιουργία μηχανισμού χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδας.
« Οι ώρες αυτές είναι για περισυλλογή, όχι για πανηγυρισμούς. Αν υπάρχει κάτι πραγματικά θετικό, είναι η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με την οποία αποτρέπεται η πιστωτική ασφυξία στην ελληνική αγορά. Αυτό το παλέψαμε ως Νέα Δημοκρατία εδώ και πολύ καιρό. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες, ήταν μια από τις τρεις βασικές προτάσεις, που κατέθεσα στη συνάντησή μου με τους υπουργούς Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Όμως, για το κύριο μέρος της Συμφωνίας που επιτεύχθηκε χθες, έχουμε σοβαρούς προβληματισμούς. Τόσο για το περιεχόμενό της, όσο και για τον τρόπο και τη διαδικασία που μπορεί να λειτουργήσει:
* Πρώτον, στο ανακοινωθέν αναφέρεται ότι για να πάρει βοήθεια η Ελλάδα απαιτείται να έχει φτάσει στο «έσχατο σημείο». Δεν προσδιορίζεται σαφώς ποιο είναι αυτό: Να δανείζεσαι με 6% από τις αγορές; Να δανείζεσαι με 8% από τις αγορές; Να μην μπορεί να δανειστείς καθόλου από τις αγορές; Δηλαδή ζητούν από την Ελλάδα να φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας, για να τη βοηθήσουν; Εμείς όμως ζητήσαμε τη στήριξη, ακριβώς για να μην φτάσουμε στα όρια αυτά.
* Δεύτερον, ακόμα κι αν μπαίναμε στη διαδικασία βοήθειας κάτω από τέτοιους όρους, η Συμφωνία επιβάλλει τη λήψη της τελικής απόφασης από κάθε χώρα της Ευρωζώνης με ομοφωνία. Το οποίο στην πράξη μπορεί να σημάνει και νέα μέτρα. Συνεπώς, πρόκειται για εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία.
* Τέλος, η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πακέτο της Συμφωνίας, φωτογραφίζει επί πλέον δυσμενείς όρους για την Ελλάδα και ευθεία υπονόμευση των Ευρωπαϊκών θεσμών, μια που οδηγεί στον έλεγχο μιας Ευρωπαϊκής Οικονομίας από ένα κατ’ εξοχήν μη ευρωπαϊκό Οργανισμό.
Εδώ, λοιπόν, που είμαστε, ή παίρνουμε τώρα μέτρα τόνωσης της αγοράς, για να μην βαθύνει και γίνει μόνιμη η ύφεση, ή σε λίγο θα μας επιβληθούν νέα χειρότερα μέτρα για την μείωση του ελλείμματος.
Το συμπέρασμα είναι ένα: η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ξεπεράσει το σκόπελο μόνη της. Και να σταθεί στα πόδια της μόνη της. Αυτό είναι το πιο συμφέρον για την ίδια. Αυτό επιβάλλει και η αξιοπρέπεια της χώρας μας. Και η ανόρθωση της αξιοπιστίας της».
Μπορούμε να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Και θα το κάνουμε με τις δικές μας δυνάμεις ».
