Το ενδεχόμενο προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διχάζει την Ευρωπαϊκή Ενωση. Χθες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Ζαν-Κλοντ Τρισέ εξέφρασε την άποψη ότι ενδεχόμενη προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) θα δώσει την εντύπωση ότι η ΕΕ αδυνατεί να επιλύσει μόνη της τα δικά της προβλήματα και τις δικές της κρίσεις.
Την ίδια ώρα έγινε γνωστό ότι η γερμανίδα καγκελάριος κυρία Ανγκελα Μέρκελ συγκάλεσε σύσκεψη αύριο Κυριακή στην καγκελαρία με τους αρχηγούς των γερμανικών συγκυβερνώντων κομμάτων, στην οποία θα συμμετάσχει για πρώτη φορά ο υπουργός Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε όπου θα συζητηθεί το θέμα της βοήθειας ή όχι προς την Ελλάδα. Στη σύσκεψη αυτή θα διαμορφωθεί η γερμανική θέση εν όψει της Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου στις Βρυξέλλες.
Στο μεταξύ στην Αθήνα χθες εξαπλώθηκαν φήμες και ανησυχία για το ενδεχόμενο προσφυγής της χώρας μας στο ΔΝΤ, κάτι που προφανώς δεν έχει αποφασισθεί και θα κριθεί μετά τη Σύνοδο Κορυφής, όπου πολλοί ελπίζουν ότι θα βρεθεί «ευρωπαϊκή λύση» για να αρθεί το πιθανό αδιέξοδο στον δανεισμό της χώρας μας τους επόμενους μήνες. Η ελληνική κρίση θέτει σε δοκιμασία τις γαλλογερμανικές σχέσεις, εκτιμά η εφημερίδα «Le Μonde». Σε εκτενές άρθρο που δημοσίευσε στο χθεσινό φύλλο της η γαλλική εφημερίδα παραθέτει διεξοδικά το «αφήγημα» των διαφορετικών προσεγγίσεων που έχουν το Παρίσι και το Βερολίνο στο ζήτημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης· της διάστασης των αντιλήψεων περί του ρόλου της Ευρώπης, εν τέλει, στον σύγχρονο κόσμο. Διότι, αν είναι μακρινή η εποχή Αντενάουερ- Ντε Γκωλ, η εποχή Κολ- Μιτεράν μοιάζει πιο μακρινή. Και η εποχή Σρέντερ- Σιράκ ακόμη περισσότερο…
«Είναι η Γερμανία μια χώρα εγωιστική;» αναρωτιέται η Γαλλία διά στόματος της υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ. Και απαντά καταφατικά. «Γιατί η Γαλλία επιτίθεται τόσο βίαια στη Γερμανία; Εως πού θα φτάσει;» αναρωτιέται το Βερολίνο διά στόματος του πρώην υπουργού Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ . Ωσπου να συνειδητοποιήσει ο υπουργός τού Γκέρχαρντ Σρέντερ ότι η πολιτική του πρώην καγκελαρίου έβαλε τα θεμέλια για τη σημερινή απομόνωση της Γερμανίας μέσα στην ίδια την Ευρώπη, εκτιμά η γαλλική εφημερίδα.
Διότι η πολιτική εισοδηματικής λιτότητας και περιστολής των δημοσίων δαπανών, την οποία εφάρμοσε για να μεταρρυθμίσει το γερμανικό κράτος και να το προσαρμόσει στις ανάγκες του ευρώ, είχε ως αποτέλεσμα το αντίθετο: την προσαρμογή του ευρώ στις ανάγκες του γερμανικού κράτους και της γερμανικής οικονομίας. Αν στη διαδικασία αυτή, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, προσθέσει κανείς και το πρόβλημα πολιτικής συνοχής που αντιμετωπίζει η «μαθήτρια» του Χέλμουτ Κολ με τους νεοφιλελεύθερους κυβερνητικούς εταίρους της, αντιλαμβάνεται γιατί η γλώσσα που χρησιμοποιεί η κυρία Μέρκελ έναντι της Ελλάδας καταλήγει να ηχεί αντιευρωπαϊκά στα αφτιά των γειτόνων της των Γάλλων.
Επιπλέον, η κυρία Μέρκελ έχει με το μέρος της τη γερμανική κοινή γνώμη. Διότι ο μέσος Γερμανός τώρα αντιλαμβάνεται ότι όταν επί μία ολόκληρη δεκαετία θυσίαζε την εσωτερική κατανάλωση για τις εξαγωγές, ουσιαστικά έσφιγγε το ζωνάρι για να απολαμβάνουν οι γείτονες Γάλλοι και οι άλλοι ευρωπαίοι εταίροι τους καρπούς της δικής του αναπτυξιακής προσπάθειας.
