ΒΕΡΟΛΙΝΟ Είναι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο «πατέρας» της ιδέας για την αύξηση του ΦΠΑ στην Ελλάδα προσφάτως; Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται ο ίδιος. Σε δηλώσεις που έκανε χθες ο ίδιος στο Ράιχσταγκ, τη γερμανική Βουλή, αποκάλυψε ότι αυτός έκανε τη σχετική πρόταση στους Ελληνες. « Αυτό συνέβη στην προτελευταία σύσκεψη των υπουργών της ευρωζώνης πριν από τέσσερις εβδομάδες, πριν να μπω στο νοσοκομείο » είπε. Με την ευκαιρία επαίνεσε την ελληνική κυβέρνηση για το σύνολο των μέτρων που έλαβε στον δημοσιονομικό τομέα. Το κέρδος ήταν « η καλή υποδοχή των ελληνικών ομολόγων προ δύο εβδομάδων από τις αγορές » πρόσθεσε.
Το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του, που έγινε στο πλαίσιο της συζήτησης για τον γερμανικό προϋπολογισμό του έτους 2010, ήταν αφιερωμένο στο «ελληνικό ζήτημα». Ο γερμανός πολιτικός παρουσίασε τη δική του ερμηνεία για τα όσα αποφασίστηκαν το βράδυ της Δευτέρας στη συνάντηση των υπουργών της ευρωζώνης στις Βρυξέλλες. Και αυτή συνοψίζεται σε τρία σημεία:
Πρώτον, « η Ελλάδα δεν ζήτησε βοήθεια, γι΄ αυτό και δεν λήφθηκε απόφαση » για τυχόν παροχή της. Δεύτερον, σε περίπτωση που η Ελλάδα αποδειχθεί ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της, οι χώρες της ευρωζώνης « θα πάρουν συντονισμένα μέτρα για να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα του συνόλου της ευρωζώνης ».
Και, τρίτον, γίνονται ήδη οι « τεχνικές προετοιμασίες » για την περίπτωση που η παροχή της βοήθειας κριθεί ότι είναι αναπόφευκτο να δοθεί. « Αυτό δεν είναι καινούργιο. Εχει αρχίσει από χρόνια » είπε. Αυτό ισχύει όμως, πρόσθεσε, μόνο για την περίπτωση « ύστατης ανάγκης ». Είναι προφανές ότι η γερμανική κυβέρνηση θέλει να μεταθέσει τη λήψη της πολιτικής απόφασης για βοήθεια στις ελληνικές καλένδες. « Τέτοια απόφαση δεν θα ληφθεί ούτε στην ερχόμενη διάσκεψη κορυφής στις Βρυξέλλες » δήλωσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ούλριχ Βίλχελμ.
Αδιευκρίνιστη παραμένει και η «τεχνική» μορφή της ενδεχόμενης βοήθειας, που συζητείται στις Βρυξέλλες. Ο αυστριακός υπουργός Οικονομικών Γιόσεφ Πρελ μιλά, λακωνικά, για δύο σενάρια: το ένα, που προτιμά και ο ίδιος, στηρίζεται στην παροχή εγγυήσεων, το άλλο σε πιστώσεις.
