Κείμενο Θέσεων εν όψει του έκτακτου συνεδρίου παρουσιάστηκε το στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού. Στο κείμενο γίνεται αναφορά στην ανάγκη αναδιοργάνωσης των οργάνων του ΣΥΝ και στις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ασκείται κριτική στην κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα για τη στάση τους απέναντι στην κρίση.
Το κείμενο που επεξεργάστηκε η αρμόδια Επιτροπή υπό τον κ. Γ. Δραγασάκη καταγράφει διεξοδικά τη συνολική πορεία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, τα προβλήματα και τις δυνατότητες του κόμματος, ενώ αναλύει από πολιτική και ιδεολογική πλευρά την οικονομικη κρίση και προτείνει λύσεις εξόδου από αυτήν.
Στις θέσεις επισημαίνεται ότι το έκτακτο συνέδριο του Συνασπισμού συγκαλείται σε μια οριακή στιγμή τόσο για την ελληνική κοινωνία συνολικά όσο και για το ίδιο το κόμμα, καθώς η οικονομική κρίση εξακολουθεί να διευρύνεται προς νέες κατευθύνσεις και να βαθαίνει με εντελώς απρόβλεπτη έκβαση.
Τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, προστίθεται, όπως αποφασίζονται υπό την ασφυκτική πίεση της ΕΕ, αλλά και υπό αδιατάρακτη σύμπνοια μαζί της σε όσα αφορούν τη στρατηγική αναθεμελίωσης του νεοφιλελευθερισμού, όχι μόνο δεν συγκροτούν αναχώματα στην κρίση, αλλά την εντείνουν και την παροξύνουν μέσα από την κατεδάφιση όλων εκείνων που έχουν απομείνει από το κοινωνικό κράτος, την εργασιακή ασφάλεια και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Στις Θέσεις γίνεται επίσης η εκτίμηση ότι την αναντιστοιχία κοινωνίας και παγιωμένου πολιτικού συστήματος προσπαθούν να συγκαλύψουν με κάθε μέσο τα περισσότερα ΜΜΕ, και ιδιαιτέρως τα τηλεοπτικά, τα οποία τείνουν να αναχθούν σε βασικό πυλώνα και απολογητή όλων των στρεβλώσεων του κοινωνικού και πολιτικού μας συστήματος.
Για την εικόνα που εμφανίζει ο ΣΥΝ αυτή την περίοδο, οι Θέσεις τονίζουν ότι το κόμμα περνά μια βαθιά και παρατεταμένη κρίση, που ξεκίνησε ήδη πριν τις ευρωεκλογές.
Παράλληλα, ασκείται κριτική στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την οικονομική πολιτική, τα μέτρα που έλαβε, σημειώνοντας ότι εξαπάτησε τον ελληνικό λαό «παρουσιάζοντας μια φαινομενικά ηπιότερη πρόταση διεξόδου από την κρίση».
Επίσης τονίζεται: «Προκειμένου να συγκρατήσει τις αναμενόμενες κοινωνικές αντιδράσεις, η κυβέρνηση φαίνεται να διολισθαίνει σε έναν εντεινόμενο αυταρχισμό, σε μια επιθετική αντι-αριστερή ρητορεία και στην επίκληση ενός ψευδεπίγραφου και παρωχημένου εθνικιστικού λόγου που συνδέει το ΠΑΣΟΚ με τον εθνικισμό των παραδοσιακών συντηρητικών δυνάμεων.»
Για τη ΝΔ στις Θέσεις αναφέρεται ότι συντάσσεται πλήρως με την κυβέρνηση στον πυρήνα της πολιτικής της, ενώ διαφοροποιείται μόνο σε κάποια επιμέρους, διαδικαστικά κατ’ ουσίαν, ζητήματα.
Για τον ΛΑΟΣ τονίζεται ότι αναδεικνύεται στον πιο ένθερμο υποστηρικτή της πολιτικής της κυβέρνησης, αφού η ρητορική περί «εθνικής υπόθεσης»που χρησιμοποιεί τόσο η κυβέρνηση όσο και η εργοδοσία και τα κατεστημένα ΜΜΕ εντάσσεται πλήρως στις θεμελιακές καταβολές του λόγου του.
«Ο ρόλος του ΛΑΟΣ μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμος. Καθώς ο λόγος που αναπτύσσει εμφανίζεται ως ιδιαίτερα ‘φιλολαϊκός’και ‘ντόμπρος’, αν η Αριστερά δεν αρχίσει να αναδεικνύει με πληρότητα το πρόσωπό της, το κόμμα αυτό ενδέχεται, σε συνθήκες κρίσης, να κερδίσει ευρύτερα ακροατήρια.»
Για το ΚΚΕ σημειώνει ότι βρίσκεται αντιμέτωπο με τις συνέπειες και τις ευθύνες της διχαστικής πολιτικής του στο πλαίσιο της Αριστεράς.
«Παρά την αγωνιστική διάθεση των μελών και των οπαδών του, το ίδιο ακολουθεί μια πλήρως αδιέξοδη πολιτική που απλώς επαναλαμβάνει την αυθόρμητη επιθυμία σχεδόν σύσσωμης της ελληνικής κοινωνίας (‘να πληρώσει η πλουτοκρατία’), χωρίς να προτείνει απολύτως τίποτε από εκείνα που θα μπορούσαν να καταστήσουν αυτή την αυθόρμητη επιθυμία μαχητό πολιτικό σχέδιο.»
Για τους Οικολόγους-Πρασίνους αναφέρεται ότι, καθώς η μεγάλη πλειοψηφία των μελών τους είτε προέρχεται από την Αριστερά είτε διατηρεί ισχυρές αριστερές ευαισθησίες, η σύγκλιση με τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί ενδεχομένως να επιταχυνθεί.
Στην αναλυτική αυτοκριτική που γίνεται όσον αφορά τα όργανα του κόμματος και τη λειτουργία τους οι Θέσεις αναφέρουν μεταξύ άλλων:
– Ο πρόεδρος του κόμματος δεν νοείται να είναι ο επικεφαλής κάποιας τάσης ούτε να λειτουργεί αυτόνομα με τη βοήθεια «συμβούλων». Οφείλει να μετέχει στα όργανα, να δεσμεύεται από τις αποφάσεις τους και εκφράζει προς τα έξω τη συλλογικά επεξεργασμένη γραμμή του κόμματος.
– Η ΠΓ αποτελεί αποφασιστικό, όχι βουλευόμενο όργανο. Μια παράδοση ετών, σε συνδυασμό με την εκλογή της βάσει της απλής αναλογικής, χωρίς μάλιστα δυνατότητα επικοινωνίας των ψηφοδελτίων, την έχει αναγάγει σε όργανο που απλώς αναπαράγει τις διαφωνίες, αποφασίζοντας τυπικά και όχι ουσιαστικά. Πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε αυτή η κατάσταση να αλλάξει ριζικά.
– Η ΚΠΕ αποτελεί το αποφασιστικό όργανο του κόμματος. Οφείλει να λειτουργεί συχνότερα, με συστηματική προετοιμασία κάθε συνεδρίασης και να συζητά διεξοδικά όχι μόνο θέματα κεντρικής πολιτικής, αλλά και όλα τα μεγάλα θέματα. Κάθε μέλος της ΚΠΕ οφείλει να έχει συγκεκριμένη χρέωση, να λογοδοτεί τακτικά και να ελέγχεται για τον τομέα ευθύνης του.
Χωριστά κείμενα Θέσεων έχουν καταθέσει, ομάδα στελεχών του ΣΥΝ υπό τον κ. Π. Λαφαζάνη, η Ανανεωτική Πτέρυγα και δεκάδες ακόμη στελέχη, ομαδικά ή ατομικά.
Οι εργασίες της ΚΠΕ θα ολοκληρωθούν την Κυριακή.
