Η εκλογή του Προέδρου Ομπάμα προκάλεσε γενική ευφορία και οι ελπίδες για δικαιοσύνη, ειρήνη και καλυτέρευση των πραγμάτων αναπτερώθηκαν σε όλο τον κόσμο. Η περίοδος Μπους τελείωνε και οι προσδοκίες ότι οι ηθικές αρχές ανακτούσαν τη σπουδαιότητά τους, εφαίνοντο σαν καινούργια πραγματικότητα.
Οι ίδιες ελπίδες κατείχαν και τους Ελληνες, που είχαν κάθε λόγο να είναι πικραμένοι από την πολιτική του προκατόχου του. Δεν γνωρίζω αν ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ διατηρεί μέχρι σήμερα την ίδια δημοτικότητα, που είχε κερδίσει στην αρχή της θητείας του. Οι λαοί όμως διατηρούν πάντοτε την εντύπωση της αλλαγής μετά την εκλογή του νέου Προέδρου κ. Ομπάμα, μεταξύ αυτών και εμείς.
Ηδη καλείται ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος εν μέσω μιας δεινής οικονομικής κρίσεως που πλήττει τη χώρα μας να επισκεφθεί τον κ. Ομπάμα.
Κάτω απ΄ αυτές τις συνθήκες η σκέψη μερικών ανθρώπων δεν μπορεί να απαλλαγεί από το ενδεχόμενο να ασκηθεί ισχυρή πίεση προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, για λύσεις αντίθετες προς το δίκαιο και το εθνικό συμφέρον και λόγω της οικονομικής κρίσεως που έχει αποδυναμώσει το κύρος της Ελλάδος και αμαυρώσει την εικόνα της, να νομίζεται εσφαλμένως, ότι μειώνονται οι δυνατότητες του κ. Παπανδρέου να υπερασπισθεί αποτελεσματικά τα εθνικά μας δίκαια και συμφέροντα.
Αν κάτι παρόμοιο συμβεί, τότε η απογοήτευσή μας θα είναι πολύ μεγάλη. Νομίζω όμως ότι η σκέψη αυτή δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Αντιθέτως ελπίζω ότι ο κ. Ομπάμα θα αποφύγει την άσκηση πιέσεως προς τον επισκέπτη του και θα δικαιώσει, με όσα πει, τις ελπίδες μας για δικαιοσύνη, ειρήνη και εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου.
Η Ελλάς δεν θέλησε ποτέ να στηριχθεί στη βοήθεια των ξένων δυνάμεων, για να ικανοποιήσει τις επιδιώξεις της, στηρίχθηκε πάντοτε στο διεθνές δίκαιο και περιμένει από τις άλλες χώρες την ίδια αφοσίωση με τη δική της στην ειρηνική διευθέτηση των διαφορών και στις αρχές του διεθνές δικαίου.
Συγκεκριμένως, στην περιοχή του Αιγαίου, όπου υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις μεταξύ ημών και της γειτονικής μας χώρας, δεν υπάρχει διεθνής συνθήκη η οποία εφαρμοζομένη να μην καταλήγει στη δικαίωση της χώρας μας. Δεν υφίσταται καμία δικαιολογία για την αναγνώριση του ονόματος της Μακεδονίας στο γειτονικό μας κράτος, χωρίς κάποιο προσδιορισμό που να επιτρέπει τον γεωγραφικό διαχωρισμό Μακεδονίας, ώστε η άλλη χώρα να μη σφετερίζεται ένα από τα ενδοξότερα ονόματα της ελληνικής ιστορίας, ούτε βεβαίως η ανοήτως προβαλλόμενη από τους διεκδικούντες φυλετική συγγένεια με τον κατακτητή του τότε γνωστού κόσμου τούς προσφέρει τίτλους επί του ονόματος. Η λύση του Κυπριακού προβλήματος, που ταλανίζει την Κύπρο και τον Λαό της και ενδιαφέρει απολύτως και συγκινεί τον δικό μας Λαό, δεν μπορεί να δοθεί με κριτήριο τη στρατιωτική ισχύ των κατακτητών μεγάλου τμήματος της νήσου.
Και εδώ η πορεία του θέματος είναι μια συνεχής παραγνώριση του διεθνούς δικαίου και των υποχρεώσεων των ξένων απέναντι στον Λαό της Κύπρου.
Ελπίζω ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα υποδεχθεί τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος με τις αρχές που εξήγγειλε όταν ακόμη ήταν υποψήφιος για τη σημερινή του θέση, ο δε Ελλην Πρωθυπουργός θα αρκεσθεί να υπομνήσει ότι η Ελλάς ποτέ δεν αξίωσε να ευνοηθεί, αλλά μόνον εζήτησε την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου για την επίλυση των εκκρεμοτήτων μεταξύ αυτής και άλλων χωρών.
Αν ο Ομπάμα ενεργήσει κατ΄ αυτόν τον τρόπο, θα δικαιώσει τις προσδοκίες που προκάλεσε η εκλογή του, θα απαλλάξει την περιοχή μας από τα προβλήματα που την ταλαιπωρούν, θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της δεινής οικονομικής κρίσεως, ελαφρύνοντας τη χώρα μας από δυσβάστακτες όσο και αναγκαίες στρατιωτικές δαπάνες και θα διακηρύξει ότι οι αρχές του διεθνούς δικαίου γίνονται ακόμη σεβαστές.
Αλλως, θα καταταγεί μεταξύ εκείνων που προκάλεσαν πολέμους, παραγνώρισαν το διεθνές δίκαιον και αδίκησαν μικρούς Λαούς, πιστούς σε μεγάλες αρχές.
