ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ
Εύγε για τα μέτρα και συστάσεις για υπομονή εισέπραξε ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου από τον πρόεδρο του Εurogroup κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, κατά τη διάρκεια της χθεσινής απρόσμενης και μάλλον αιφνιδιαστικής συνάντησης που είχαν στο Λουξεμβούργο. Αμέσως μετά το πέρας της συνάντησης ο έλληνας πρωθυπουργός αναχώρησε για το Βερολίνο, χωρίς να προβεί σε δηλώσεις προς τους εκπροσώπους του Τύπου που τον ανέμεναν έξω από το πρωθυπουργικό μέγαρο του Λουξεμβούργου, ενώ ο κ. Γιούνκερ επανέλαβε τη μόνιμη, εδώ και μερικές ημέρες, επωδό όλων των κοινοτικών ιθυνόντων: Συνεχάρη την Ελλάδα για τα «θαρραλέα μέτρα» που έλαβε για τη διόρθωση των δημοσίων οικονομικών της και δήλωσε αισιόδοξος, τονίζοντας ότι οι αγορές έχουν λάβει το μήνυμα και σταδιακώς οι όροι με τους οποίους δανείζουν την Ελλάδα θα εξομαλυνθούν.
Με βάση αυτή την αισιόδοξη άποψη, ο κ. Γιούνκερ δήλωσε ότι δεν απαιτείται η εφαρμογή οποιουδήποτε σχεδίου διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, επισημαίνοντας ωστόσο ότι αν χρειασθεί οι χώρες του ευρώ θα λάβουν «συντονισμένα μέτρα», όπως άλλωστε συμφώνησαν οι πρωθυπουργοί τους στην τελευταία σύνοδο κορυφής που πραγματοποιήθηκε προ μηνός στις Βρυξέλλες.
Ερωτηθείς αν τίθεται θέμα προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), ο κ. Γιούνκερ απάντησε ότι δεν θέλει να υπεισέλθει σε «τεχνικές λεπτομέρειες» , τονίζοντας ωστόσο ότι ως πρόεδρος της ευρωζώνης θα ήθελε να αποκλείσει «οποιαδήποτε σημαντικότερη βοήθεια του ΔΝΤ προς την Ελλάδα» – σε σχέση δηλαδή με αυτή που ήδη υπάρχει.
Εκ των ανωτέρω είναι σαφές ότι τουλάχιστον στην παρούσα φάση οι κοινοτικοί ιθύνοντες δεν φαίνονται διατεθειμένοι να παρά σχουν στην ελληνική πλευρά οτιδήποτε περισσότερο από καλά λόγια. Κατά την άποψή τους, το γεγονός ότι η Αθήνα δανείζεται ακριβά είναι το αποτέλεσμα της δική της αναξιοπιστίας στα μάτια των αγορών. Μια κατάσταση που, όπως πιστεύουν στις Βρυξέλλες, μπορεί σταδιακώς να διορθωθεί αφού τα μέτρα που έλαβε η Ελλάδα θεωρούνται όχι μόνο αναγκαία αλλά και ικανά για την αλλαγή της εικόνας της.
Από την άλλη πλευρά, εξίσου σαφές είναι ότι στην παρούσα φάση η ελληνική πλευρά θα ήθελε να ακούσει από τις Βρυξέλλες και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κάτι περισσότερο από «καλά λόγια».
Ω στόσο καλά πληροφορημένοι κύκλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σημείωναν χθες ότι για να αποφασίσει η ευρωζώνη να ενεργοποιήσει τα «σχέδια διάσωσης», τα οποία όντως έχουν ήδη καταρτισθεί για την «ελληνική περίπτωση», θα πρέπει προηγουμένως η Ελλάδα να το ζητήσει σαφώς. Θα πρέπει, δηλαδή, η Αθήνα να υποβάλει σχετικό αίτημα στο Εurogroup, όπως θα υπέβαλλε αν προσέφευγε στο ΔΝΤ. Στην περίπτωση αυτή η ΕΕ θα αναλάμβανε τις ευθύνες της και θα ερχόταν σε συνεννοήσεις με την Αθήνα ως προς τους όρους και τις προϋποθέσεις παροχής της κοινοτικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Οπως σημείωναν όμως οι ίδιες πηγές, αν υπάρχει κάτι στο οποίο συμφωνούν απολύτως, προς το παρόν, Βρυξέλλες και Αθήνα είναι ότι το ενδεχόμενο αυτό θα πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί.
Η μεν Αθήνα θέλει να το αποφύγει διότι επί της ουσίας το αίτημα αυτό θα εκλαμβανόταν ως αναγγελία πτώχευσης, οι δε Βρυξέλλες διότι δεν θα ήθελαν σε καμία περίπτωση να δουν μια χώρα του ευρώ να ομολογεί αδυναμία πληρωμών. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο ο κ. Γιούνκερ δεν συνέστησε χθες στον κ. Παπανδρέου τίποτε περισσότερο από αναμονή και υπομονή.