Η αδυναμία διαχείρισης της οικονομικής κρίσης από την κυβέρνηση και οι διαφαινόμενες επιπτώσεις στη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης προβληματίζουν το ΠαΣοΚ, εν όψει της πολιτικής περιόδου που ξεκινά με την έλευση του 2009.
Το μείζον ζήτημα που επισημαίνουν στο ΠαΣοΚ όσοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο μέτωπο της οικονομίας είναι η αναμενόμενη διεθνής «επιτροπεία», υπό την οποία υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να τεθεί η χώρα στο προσεχές διάστημα.
Το ανησυχητικό στοιχείο είναι κατά πολλούς ο όγκος των υποχρεώσεων οι οποίες προκύπτουν για την ελληνική οικονομία στο πρώτο εξάμηνο του 2009, απλά και μόνον από τις ληξιπρόθεσμες ομολογιακές υποχρεώσεις. Το σύνολο των απαιτήσεων τις οποίες θα πρέπει να καλύψει η χώρα υπολογίζεται ότι στο διάστημα αυτό θα ξεπερνά τα 80 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της χώρας.
Η αναμενόμενη αυτή εξέλιξη συμπίπτει με τη δραματική υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας και τη συνεπαγόμενη δυσχέρεια στην αναχρηματοδότηση του ούτως ή άλλως διογκούμενου χρέους.
Το γεγονός αυτό οδηγεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μερικές διαπιστώσεις και εκτιμήσεις. Μια από αυτές συνίσταται στο ότι τα περιθώρια ελιγμών της κυβέρνησης του κ. Κ.Καραμανλή στο πεδίο της οικονομίας είναι ιδιαιτέρως περιορισμένα. Εφόσον η οικονομική κρίση εξελιχθεί και προσλάβει τις διαφαινόμενες διαστάσεις, η ΝΔ δεν θα διαθέτει δυνατότητες αλλαγής πολιτικής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικών τάξεων. Αυτό θα σημάνει ότι- εκτός άλλων απροόπτων- η φθορά της θα είναι συνεχής. Θα σημάνει όμως επίσης και ότι η κατάσταση την οποία θα κληθεί να διαχειριστεί μια επόμενη κυβέρνηση θα είναι ιδιαιτέρως προβληματική. Στελέχη του ΠαΣοΚ τονίζουν ότι αν το κόμμα τους κερδίσει τις επόμενες εκλογές, υπό τις συνθήκες αυτές, «δεν θα υπάρχει ούτε μία ημέρα ανοχής από την πλευρά των ψηφοφόρων».
Μια άλλη παράμετρος την οποία λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους στο επιτελείο περί τον κ. Γ.Παπανδρέου είναι η πληροφορία που φέρει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να έχουν ήδη καταστρώσει σχέδια δράσης για την ελληνική οικονομία, προκειμένου να παράσχουν εγγυήσεις για νέα δάνεια τα οποία θα δώσουν ανάσες αναχρηματοδότησης – και θα διαφυλάξουν την ύπαρξη και λειτουργία της ευρωζώνης.
Η ύπαρξη τέτοιων σχεδίων αναμένεται ότι θα συνοδεύεται από ένα εξαιρετικά στενό και αυστηρό πλαίσιο μέτρων λιτότητας, που όπως λένε κάποιοι οικονομικοί αναλυτές « θα κάνουν την επιτήρηση να μοιάζει με αστείο ». Πέραν αυτού, η εφαρμογή (επιβολή) ενός τέτοιου σχεδίου λιτότητας κατά πάσα πιθανότητα θα συνοδεύεται από αξιώσεις των Βρυξελλών και της Φραγκφούρτης περί μη διεξαγωγής εκλογών, τουλάχιστον ως τις ευρωεκλογές, οι οποίες ούτως ή άλλως θα έχουν μεγάλη βαρύτητα για ολόκληρη την Ευρώπη, με δεδομένες τις συνθήκες κρίσης.
O λα αυτά παρακολουθούνται από τους συνεργάτες του κ. Παπανδρέου, οι οποίοι αναζητούν λύσεις και προτάσεις. Η εμμονή του προέδρου του ΠαΣοΚ στις επενδύσεις της «πράσινης ανάπτυξης» είναι μια από τις ενδείξεις για τον προσανατολισμό των επικείμενων προτάσεων του ΠαΣοΚ από τις αρχές του χρόνου. Ως τώρα ο κ. Παπανδρέου έχει μιλήσει για τις γενικές κατευθύνσεις μιας τέτοιας πολιτικής και τις οικονομικές διεξόδους που μπορεί να προσφέρουν ως μηχανισμός δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και υποδομών. Οι περισσότεροι όμως στο ΠαΣοΚ γνωρίζουν ότι θα απαιτηθεί εξειδίκευση των προτάσεων, ακόμη και προς τους επιχειρηματικούς κύκλους εντός και εκτός Ελλάδας. Ενα άλλο στοιχείο το οποίο προβληματίζει το ΠαΣοΚ είναι η επικαιροποίηση των θέσεων και δεσμεύσεων που κατά καιρούς έχει διατυπώσει ο κ. Παπανδρέου. Οπως για παράδειγμα η εξασφάλιση του 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία, που υπό τις σημερινές δημοσιονομικές συνθήκες όλοι αναγνωρίζουν ότι χρειάζεται μια αναπροσαρμογή ή μια περισσότερο ρεαλιστική προσέγγιση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εξασφάλιση πόρων.
