ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ.
Παρά το γεγονός ότι συνήθως αυτός που πατάει σε δύο βάρκες πέφτει στο νερό, ο Νικολά Σαρκοζί τελικώς το απέφυγε. Πατώντας με το ένα πόδι στη γερμανική βάρκα και με το άλλο στη βρετανική, πέτυχε να μη γίνει μούσκεμα, μολονότι εδώ και καιρό πλέουν προς αντίθετες κατευθύνσεις. Η γερμανική έχει χαράξει πορεία εξόδου από την οικονομική κρίση μέσω της αυτοσυγκράτησης και της πειθαρχίας, ενώ η βρετανική κινείται προς την κατεύθυνση της τόνωσης της οικονομίας με αύξηση των κρατικών δαπανών. Ο γάλλος πρόεδρος κατάφερε να πείσει τόσο τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ όσο και τον βρετανό πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν να συμφωνήσουν σε κοινή ρότα και έτσι το ναυάγιο της Ευρώπης απεφεύχθη στις Βρυξέλλες.
Τα κράτη-μέλη της ΕΕ, έκαστον ανάλογα με τις δυνατότητές του αλλά συντονισμένα, θα ρίξουν στις αγορές περί τα 200 δισ. ευρώ (1,5% του κοινοτικού ΑΕΠ) ευελπιστώντας ότι τα κονδύλια θα αποδειχθούν επαρκή και η ανάπτυξη θα επιστρέψει στη χειμαζόμενη ευρωοικονομία. Η επίτευξη αυτής της συμφωνίας κάθε άλλο παρά δεδομένη ήταν. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ ΜανουέλΜπαρόζο είχε στα τέλη Νοεμβρίου ανακοινώσει ότι η ευρωοικονομία έχει ανάγκη «κατ΄ ελάχιστον» τα 200 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά οι υπουργοί Οικονομίας των «27» δεν τον ακολούθησαν. Επειτα από επιμονή της Γερμανίας αρνήθηκαν την περασμένη εβδομάδα να αναφερθούν σε συγκεκριμένο ποσό και παρέπεμψαν το ζήτημα στους αρχηγούς. Η απόφαση της προχθεσινής συνόδου κορυφής να επαναφέρει στο τελικό ανακοινωθέν τη διαπίστωση ότι θα απαιτηθούν «περίπου 200 δισ. ευρώ» δίδει επί της ουσίας το μήνυμα ότι τα κράτη-μέλη πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Αυτό σημαίνει ότι οι υγιείς δημοσιονομικώς χώρες ενδεχομένως θα διαθέσουν ποσά μεγαλύτερα από το 1,5% του ΑΕΠ τους, ενώ οι «ασθενείς», όπως η Ελλάδα, θα μπορέσουν να διαθέσουν κάποια πρόσθετα κονδύλια. Κάτι που ασφαλώς ικανοποίησε τον πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή , ο οποίος επισήμανε ότι η κυβέρνηση θα ανακοινώσει στο εγγύς μέλλον νέα μέτρα για την τόνωση της οικονομίας.
Ως προς την κατεύθυνση που θα πρέπει να λάβουν οι κρατικές ενισχύσεις, οι «27» συμφώνησαν ότι προέχει η προστασία του περιβάλλοντος. Μετά πολλών βασάνων κατέληξαν στο ότι ως το 2020 θα πρέπει να μειώσουν κατά 20% την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα που προκαλεί μόλυνση του περιβάλλοντος. Για να επιτευχθεί συμφωνία χρειάστηκαν σημαντικές οικονομικές παραχωρήσεις προς τη Γερμανία, την Ιταλία, την Πολωνία και τις περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης οι οποίες ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την ατμοσφαιρική ρύπανση. Οι χώρες αυτές απαίτησαν, και τελικώς έλαβαν, σημαντικές οικονομικές ενισχύσεις και μεταβατικές περιόδους προσαρμογής.
Πολλές από αυτές τις παραχωρήσεις επικρίνονται ήδη έντονα από τις οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Ωστόσο η ερχόμενη δεκαετία είναι βέβαιο ότι θα είναι δεκαετία σημαντικών οικολογικών προσαρμογών σε όλη την Ευρώπη, προς την κατεύθυνση της απεξάρτησης από τον λιγνίτη και το πετρέλαιο και της ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
