ΣΤΙΣ 4 Φεβρουαρίου αποφασίζεται από το ΚΥΣΕΑ η πραγματική «αγορά του αιώνα», η αγορά δηλαδή του νέου μαχητικού αεροσκάφους που θα καλύψει την αεράμυνα της χώρας τουλάχιστον ως την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας. Η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ γίνεται μόλις 10 ημέρες προτού η απερχόμενη ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας παραδώσει την ηγεσία στη νέα, γεγονός που σημαίνει ότι ως προς τα εξοπλιστικά προγράμματα το υπουργείο Εθνικής Αμυνας δεν αποδίδει σημασία στο ποιος είναι στην ηγεσία αλλά στην προσεκτική αξιολόγηση των προσφορών σε σχέση με την πλήρη κάλυψη των αμυντικών αναγκών της χώρας μας. Ενα πρόγραμμα για την προμήθεια τουλάχιστον 60 νέων υπερσύγχρονων τρίτης και τέταρτης γενιάς αεροσκαφών, που φθάνει στο αστρονομικό ποσό για τα ελληνικά δεδομένα των 2 δισ. δολαρίων!
Τέσσερα είναι τα υποψήφια πανάκριβα αεροσκάφη για τα οποία θα κληθεί να αποφασίσει το ΚΥΣΕΑ, και τα τέσσερα με τρομακτική δύναμη πυρός, προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και εμβέλεια που μπορούν να καλύψουν ολόκληρο τον εθνικό εναέριο χώρο. Υποψήφια αεροσκάφη είναι το αμερικανικό F-15Η, το επίσης αμερικανικό F-16 Block 50 (+), το γαλλικό Μιράζ 2000-5, το ευρωπαϊκό Eurofighter ή Tyfoon (όπως τελευταίως μετονομάστηκε) και το ρωσικό Σουχόι 30ΜΚ. Με την αγορά αυτή μειώνεται αισθητά η αεροπορική υπεροπλία που διέθετε τα τελευταία χρόνια στο Αιγαίο η Τουρκία και η χώρα μας μπορεί πλέον να διαδραματίσει, όπως επισημαίνει και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, σημαντικό ρόλο στα Βαλκάνια και στη ΝΑ Μεσόγειο.
* Η μάχη των εταιρειών
Οπως συνέβη και στην προηγούμενη αγορά του αιώνα, με την προμήθεια των F-16 και των Μιράζ 2000, έτσι και τώρα παρατηρείται μια σκληρή μάχη ανάμεσα στις κατασκευάστριες εταιρείες, των οποίων οι αντιπρόσωποι ξημεροβραδιάζονται στο Πεντάγωνο επιχειρώντας να προβάλουν τα προϊόντα τους και κυρίως να βελτιώσουν τα αντισταθμιστικά οφέλη που προσφέρουν. Στο «παιχνίδι» μπήκαν, αυτή τη φορά πολύ εντυπωσιακά, και οι πρεσβείες των χωρών που τα κατασκευάζουν και οι πρεσβευτές, καθώς και οι αεροπορικοί ακόλουθοι που πιέζουν προς κάθε κατεύθυνση, αφού και αυτοί έχουν πειστεί ότι η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για το νέο μαχητικό είναι πρωτίστως πολιτική. Ιδιαίτερη δραστηριότητα επιδεικνύει ο αμερικανός πρεσβευτής κ. Ν. Μπερνς, η χώρα του οποίου αντιπροσωπεύεται με δύο αεροσκάφη. Δεν είναι λίγες φορές όπου ο κ. Μπερνς βρισκόταν στο Πεντάγωνο ή στο υπουργείο Εξωτερικών προσπαθώντας να επηρεάσει υπέρ των Αμερικανών την κατάσταση. Το ίδιο κάνουν και οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, οι Βρετανοί και οι Ρώσοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες ημέρες όλες οι προσφορές έχουν βελτιωθεί, οι τιμές των αεροσκαφών ως διά μαγείας μειώθηκαν και αυξήθηκαν και τα αντισταθμιστικά οφέλη. Οι Ρώσοι, για παράδειγμα, μόλις πριν από λίγες ημέρες φρόντισαν και βελτίωσαν το ραντάρ του Σουχόι, κάνοντάς το έτσι να υπερέχει και από αυτά που διαθέτει σήμερα η ρωσική πολεμική αεροπορία! Ολες οι ενδιαφερόμενες εταιρείες έδειξαν ιδιαίτερη προσοχή στην αναζήτηση «τοπικών συμμαχιών» συμπεριλαμβάνοντας στα offsets τους και ελληνικές εταιρείες, ιδιωτικές και κρατικές, στον τομέα της συμπαραγωγής. Ολοι οι πρόεδροι των εταιρειών θα βρίσκονται αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα, σαν να έχουν δώσει ραντεβού μεταξύ τους για την προώθηση των προϊόντων τους.
* Η απόφαση για το άρμα μάχης
Το θέμα του νέου μαχητικού θεωρείται τόσο σοβαρό από την κυβέρνηση ώστε το υπουργείο Εθνικής Αμυνας αποφάσισε στη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ στις 4 Φεβρουαρίου να είναι και το μοναδικό αντικείμενο συζητήσεως και ανέβαλε για την επόμενη συνεδρίαση το θέμα του μεταφορικού αεροσκάφους. Ουσιαστικά αυτό που απομένει για να ολοκληρωθεί το εξοπλιστικό πρόγραμμα ως το 2000 είναι η αγορά του νέου άρματος μάχης, απόφαση η οποία αναμένεται να ληφθεί τον Απρίλιο.
Η υπό τον κ. Ι. Σμπώκο Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών πέτυχε όλες οι εταιρείες να συμπεριλάβουν στα προγράμματά τους τη συνεργασία με τις ελληνικές βιομηχανίες και την ελληνοποίηση των προϊόντων τους (στον τομέα της συμπαραγωγής) σε ποσοστό 15%. Επιπλέον καταβάλλεται αξιόλογη προσπάθεια ώστε να διασφαλιστούν όλες οι προσφορές των εταιρειών και μετά την απόφαση του ΚΥΣΕΑ, με στόχο την πλήρη υλοποίησή τους προς όφελος της αμυντικής και ιδιωτικής βιομηχανίας.
