Φως στο κτίριο-Μοντριάν

Λιγοστά τα αυτοκίνητα στη λεωφόρο Αμαλίας προχθές το βράδυ γύρω στις εννιά. Τα περισσότερα ωστόσο έκοβαν ταχύτητα εκεί κοντά στο Ζάππειο. Αυτό που τραβούσε την προσοχή των οδηγών δεν ήταν τόσο μια μικρή σύναξη ανθρώπων και τα φλας, αλλά τα παιχνιδίσματα φωτός του κτιρίου που έδιναν εντελώς διαφορετική όψη στο κέντρο της πόλης. Και ήταν αυτή ακριβώς η νέα, αναπάντεχη εικόνα της πρόσοψης του κτιρίου επί της λεωφόρου Αμαλίας 14- γιατί περί αυτού ο λόγοςπου έδωσε την αφορμή της εν λόγω συνάθροισης. Ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης, ο πρόεδρος του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» κ. Αντώνης Παπαδημητρίου και η Ελευθερία Ντεκώ, γνωστή για την επαγγελματική σχέση της με το φως, βρέθηκαν να κουβεντιάζουν με θέα το συγκεκριμένο κτίριο λίγο μετά τα εγκαίνια του φωτισμού της προσόψεώς του.

«Δεν πρόκειται απλώς για τον φωτισμό ενός κτιρίου από την κυρία Ντεκώ.Αντίθετα,αφορά ένα εικαστικό γεγονός που ενσωματώνει τρία σημαντικά στοιχεία: την καινοτομία,την παρέμβαση στον αστικό ιστό της πόλης και την κίνηση» μας είπε ο πρόεδρος του «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» για το κτίριο το οποίο ανήκει στο Ιδρυμα. Πράγματι, χωρισμένη βάσει γεωμετρικής φόρμας σε μικρά τετράγωνα 4Χ5 μ. που φωτίζονταν μέσα από συνδυασμούς διαφορετικών χρωμάτων και εναλλάσσονταν ανά επτάμισι λεπτά, η πρόσοψη του εξαώροφου κτιρίου, το οποίο αποτελεί ένα από τα σημαντικά αρχιτεκτονήματα της πόλης της δεκαετίας του 1970 και ως πρόσφατα στέγαζε τα γραφεία της Εθνικής Τράπεζας και της ΕΤΕΒΑ, θύμιζε video-art.

«Καλώ την Ελευθερία Ντεκώ να φωτίσει άλλα είκοσι κτίρια που θα επιλέξει η ίδια για να ομορφύνει την πόλη της Αθήνας» είπε στις τηλεοπτικές κάμερες ο κ. Κακλαμάνης. Η κυρία Ντεκώ από τη μεριά της σχολίασε στο «Βήμα»: «Δεν θα με ενδιέφερε να κάνω απλή ανάδειξη, αλλά ουσιαστική επέμβαση.Και δέκα κτίρια να φωτίσω θα είναι θαυμάσιο» , ενώ ο κ. Παπαδημητρίου εξομολογήθηκε στο «Βήμα»: «Η αρχική ιδέα μου ήταν να θυμίζει πίνακα του Μοντριάν και να αποτελέσει εικαστική παρέμβαση στον δημόσιο χώρο. Φανταζόμουν τους διαβάτες να έρχονται ενώπιον ενός παλίμψηστου.Η πρόθεσή μας παράλληλα ήταν να αποτελέσει μια προτροπή ενάντια στην κοινοτοπία.Γι΄ αυτό και ενθαρρύναμε την κυρία Ντεκώ να δουλέψει ελεύθερα και δημιουργικά στηριζόμενη στην πιο σύγχρονη αντίληψη της τέχνης».

Η κυρία Ντεκώ από τη μεριά της δεν είχε παρά να συνυπογράψει. «Στην αρχή ήμουν συντηρητική» μας είπε. «Οταν όμως συνειδητοποίησα ότι το ΔΣ του Ιδρύματος γνωρίζει, πιστεύει και ελπίζει στην τέχνη,αφέθηκα περισσότερο ελεύθερη.Και χρησιμοποιώντας “energy saving” ρεύμα για λιγότερη κατανάλωση προσπάθησα να “εκμαιεύσω” την πιο παιχνιδιάρικη και ζωηρή προσωπικότητα του κτιρίου που κάνει την εμφάνισή της τις βραδινές ώρες».

«Και ξέρετε τι πιστεύω για το χρώμα; Οτι μας δημιουργεί μια ανασφάλεια,εν αντιθέσει με τη σιγουριά του ασπρόμαυρου στο οποίο συχνά καταφεύγουμε.Πρέπει όμως να τολμάμε να το βάζουμε στη ζωή μας» σημείωσε η κυρία Ντεκώ, γνωστή κυρίως από την ενασχόλησή της με τον φωτισμό παραστάσεων αλλά και από τη δουλειά της στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, η ενασχόληση της οποίας με την αρχιτεκτονική φωτισμού ιστορείται από το 1997.