Κατευθείαν στην Αθήνα «ημέτεροι» εκπαιδευτικοί

Νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί που θα έπρεπε να διδάσκουν σε σχολεία της επαρχίας βρίσκονται αυτές τις ημέρες μέσα στις τάξεις σε σχολεία των Αθηνών ή θα βρίσκονται στα γραφεία του υπουργείου Παιδείας και σε άλλες υπηρεσίες! Οι αρμόδιες υπηρεσίες του έχουν καταφέρει με το τρυκ των επιπλέον διορισμών σε ορισμένες περιοχές (π.χ., ο Εβρος χρειάζεται 10 εκπαιδευτικούς και το υπουργείο διορίζει 15) να φέρνουν στην Αθήνα τους «ημετέρους» διά της πλαγίας οδού, με τη μέθοδο της απόσπασης λίγες μόλις ημέρες μετά τον διορισμό τους, όπως καταγγέλλουν καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί που θα έπρεπε να διδάσκουν σε σχολεία της επαρχίας βρίσκονται αυτές τις ημέρες μέσα στις τάξεις σε σχολεία των Αθηνών ή θα βρίσκονται στα γραφεία του υπουργείου Παιδείας και σε άλλες υπηρεσίες! Οι αρμόδιες υπηρεσίες του έχουν καταφέρει με το τρυκ των επιπλέον διορισμών σε ορισμένες περιοχές (π.χ., ο Εβρος χρειάζεται 10 εκπαιδευτικούς και το υπουργείο διορίζει 15) να φέρνουν στην Αθήνα τους «ημετέρους» διά της πλαγίας οδού, με τη μέθοδο της απόσπασης λίγες μόλις ημέρες μετά τον διορισμό τους, όπως καταγγέλλουν καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Ετσι, ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, ο οποίος οφείλει από τον νόμο να περάσει τον πρώτο χρόνο στην επαρχία, βρίσκεται στην Αθήνα ή σε όποιο άλλο μεγάλο αστικό κέντρο επιθυμεί. Αρκεί να αναφέρουμε ότι 7.500 εκπαιδευτικοί έχουν αποσπασθεί σε υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας και σε γραφεία, ενώ οι θέσεις τους στα σχολεία είναι κενές. Αυτές συνήθως καλύπτονται από τους νέους που έρχονται με απόσπαση από την επαρχία.

«Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί η απαράδεκτη πρακτική εκ μέρους του υπουργείου Παιδείας να διορίζει σε ορισμένες περιοχές πολύ μεγαλύτερο αριθμό εκπαιδευτικών σε σχέση με τα υπάρχοντα κενά σε συγκεκριμένες ειδικότητες» σημειώνει ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ κ. Κ.Μανιάτης. Και προσθέτει: «Στη συνέχεια χωρίς αρχές και κριτήρια οι πλεονάζοντες εκπαιδευτικοί αποσπώνται σε άλλες περιοχές.Πρόκειται για συνειδητή επιλογή εκ μέρους του υπουργείου που απορρέει από μια παλαιοκομματική αντίληψη εξυπηρέτησης “ημετέρων”. Με αυτή την άναρχη κατανομή του προσωπικού δημιουργούνται ελλείψεις στις ίδιες ειδικότητες σε άλλες περιοχές.Παράλληλα, υπάρχουν ελλείψεις καθηγητών και σε άλλες ειδικότητες, με αποτέλεσμα συνολικά να έχουμε για όλη τη χώρα μεγάλο αριθμό κενών θέσεων εκπαιδευτικών».

Εφέτος οι υπεραριθμίες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, όπως καταγγέλλουν οι συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί. Σύμφωνα με στοιχεία των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, εφέτος στις Σέρρες διορίστηκαν 600 εκπαιδευτικοί ενώ η περιοχή είχε ανάγκη από 300, στην περιοχή της Γορτυνίας στην Αρκαδία διορίστηκαν 20 γυμναστές χωρίς να χρειάζεται ούτε ένας, ενώ συνολικά στην Αρκαδία διορίστηκαν 170 υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί, στην περιοχή Α΄ Αθήνας καταγράφονται 400 υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί τεχνικών ειδικοτήτων σε 27 σχολεία… και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. «Η διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού από τη διοίκηση του υπουργείου Παιδείας είναι λογιστική και εξόχως ρουσφετολογική» σημειώνει ο αιρετός εκπρόσωπος στο Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΚΥΣΔΕ) κ. Θ.Σακαλίδης. Και προσθέτει: «Η κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού είναι άθλια, παρ΄ ότι ο συνολικός αριθμός των εκπαιδευτικών μπορεί να καλύψει τις ανάγκες.Πώς γίνεται στην εποχή της μηχανοοργάνωσης να διορίζονται εκπαιδευτικοί εκεί που δεν χρειάζονται;». Σύμφωνα με τον αιρετό εκπρόσωπο των εκπαιδευτικών στο Ανώτερο Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΑΠΥΣΔΕ) κ. Δ. Νικηφόρο, «η ανορθολογική κατανομή δεν οφείλεται μόνο στην αδυναμία της διοίκησης του υπουργείου Παιδείας· κυρίως μέσα από αυτό το σύστημα συντηρούνται σκοπιμότητες και πελατειακές σχέσεις εξυπηρέτησης ημετέρων». Σύμφωνα με τον ίδιο, το υπουργείο «έχει το μαχαίρι και το πεπόνι» για να αποσπάσει τους «ημέτερους» εκπαιδευτικούς που πλεονάζουν στις περιοχές όπου εκείνοι θέλουν και κυρίως από την επαρχία στα μεγάλα αστικά κέντρα. «Ο υπουργός Παιδείας, αδιαφορώντας για την ουσία των ζητημάτων,επιλέγει την επικοινωνιακή διαχείριση κρισίμων ζητημάτων της εκπαίδευσης δίνοντας προτεραιότητα στην υπερβολή και στον εντυπωσιασμό.Χαμηλώνει υπερβολικά τον πήχη, ενώ η δημόσια εκπαίδευση έχει ανάγκη από χρηματοδότηση, αναβάθμιση του περιεχομένου της και ουσιαστικές παρεμβάσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μανιάτης.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.