Ενα παγκάκι στο Μπρόντγουεϊ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Στο κέντρο του Μανχάταν, στο θέατρο Second Stage, συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία η «ενισχυμένη» εκδοχή του έργου «Τhe Ζoo Story» του διασημότερου εν ζωή θεατρικού συγγραφέα Εντουαρντ Αλμπι (τον περασμένο Μάρτιο, μερικούς μήνες μετά την πρεμιέρα της παράστασης, έγινε 80 ετών).

Στο πρωτότυπο μονόπρακτο, το οποίο γράφτηκε το 1958, πρόσθεσε μια εισαγωγική πράξη με τίτλο «Ηomelife» και το έργο μετονομάστηκε «Ρeter and Jerry», όπως ονομάζονται οι δύο ήρωες. Στο νέο κείμενο παρουσιάζεται η πρωθύστερη ζωή του Πίτερ, ενός μεσοαστού οικογενειάρχη.

Αλλά βεβαίως και αυτό το έργο, όπως και όλα τα έργα του Αλμπι (30 εν συνόλω), καταπιάνεται με το κεντρικό ερώτημα που ταλανίζει τον συγγραφέα: τι ενώνει τους ανθρώπους και τι τους απομακρύνει. Η απομόνωση και η αλλοτρίωση. Εν ολίγοις, το μυστήριο της ανθρώπινης φύσης.

Δύο άγνωστοι, ο Πίτερ και ο Τζέρι, κάθονται σε ένα παγκάκι και πιάνουν την κουβέντα. Ο Τζέρι θέλει με το ζόρι να διηγηθεί στον τυχαίο συνομιλητή του την επίσκεψή του στον ζωολογικό κήπο. Η υπόγεια ειρωνεία και το σασπένς κλιμακώνονται όταν ο Πίτερ επιμένει ότι πρέπει να επιστρέψει σπίτι. Τον εν λόγω χαρακτήρα στην τωρινή παράσταση ενσαρκώνει ο Μπιλ Πούλμαν [τον έχουμε δει σε ταινίες όπως «Ημέρα Ανεξαρτησίας» και «Το μυστικό της μαύρης λίμνης» («Lake Ρlacid»)], ο οποίος έλαβε θριαμβευτικές κριτικές πρωταγωνιστώντας στο «Τhe Goat» (έργο του Αλμπι το οποίο κέρδισε βραβείο Τόνι το 2002).

Οταν ο Εντουαρντ Αλμπι παρουσίασε το «Τhe Ζoo Story» στους νεοϋορκέζους παραγωγούς, εκείνοι το υποδέχθηκαν με επιφυλακτικότητα. Ετσι, η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στο Δυτικό Βερολίνο το 1959. Εναν χρόνο αργότερα παρουσιάστηκε στο νεοϋορκέζικο θέατρο Ρrovincetown Ρlayhouse, πλάι στην «Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ» του Σάμιουελ Μπέκετ. Ο ογδοντάχρονος κάτοχος του βραβείου Πούλιτζερ δήλωσε πρόσφατα στην εφημερίδα «Ιnternational Ηerald Τribune»: « Η δημιουργικότητα είναι μαγεία.Μην την εξετάζετε από πολύ κοντά ».