BHMAτοδότηs

Aυστηρές οδηγίες για την πάταξη κάθε συντροφικού πανηγυρισμού μετά την ανατροπή στις σφυγμομετρήσεις δίνει ο Γραμματέας του ΠαΣοΚ κ. ΓιάννηςΡαγκούσης . Απετράπη έτσι την τελευταία στιγμή το άνοιγμα σαμπάνιας από ορισμένους σοσιαλιστές. Στον πρωινό καφέ επέμειναν στο πράσινο τσάι.

Mου λένε ότι ένα από τα παράδοξα της πολιτικής- και δείγμα κακής ανατροφής- είναι να δίνουν τα κορυφαία στελέχη του ΠαΣοΚ συγχαρητήρια στον εαυτό τους για τα φορολογικά μέτρα του κ. Γ.Αλογοσκούφη. Θα έπρεπε να συγχαρούν κυρίως τον υπουργό Οικονομίας.

Kατά τα άλλα, μαθαίνω ότι περιμένουν πολλαπλασιασμό των κυβερνητικών επιθέσεων εναντίον του κ. Γ. Παπανδρέου . Για να τις αντιμετωπίσουν επιφυλάσσουν εκπλήξεις στην κυβέρνηση, οι οποίες θα εκδηλωθούν με την έναρξη της χειμερινής περιόδου της Βουλής.

Mία από αυτές είναι η κατάθεση πρότασης για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την Οικονομία. Γενικώς προσπαθούν να εφεύρουν «κινήσεις» που να ενισχύουν το «πρωθυπουργικό προφίλ» του κ. Παπανδρέου. Αλλά η καλύτερη συνταγή είναι αυτή που εφαρμόζει ο κ. Κ.Καραμανλής: η εξαφάνιση από την επικαιρότητα.

Mου λένε ότι ο κ. Γ.Ζορμπάς θα τοποθετηθεί επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΛΑΟΣ. Ο κ. Γ.Καρατζαφέρης δεν διαψεύδει τις σχετικές φήμες και απαντά αινιγματικά ότι τις γνωρίζει και ο ίδιος. Αλλά ας μη δεσμευτεί από τώρα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ. Ως την άνοιξη μπορεί να υπάρξουν και άλλα στελέχη της ΝΔ που θα του ζητούν αυτή τη θέση…

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα στη Wall Street; Αυτό είναι το μεγάλο δίλημμα για τον εικονιζόμενο στο σκίτσο υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Χανκ Πόλσον. Είτε θα κρατικοποιεί χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (όπως τα γιγαντιαία Fannie Μae και Freddie Μac) ή θα τα αφήνει να καταρρέουν μέσα σε ώρες (όπως η Lehman Βrothers). Τα φίδια στο σκίτσο απεικονίζουν την «εκδίκηση του ρίσκου» που καταδιώκει όσους πίστεψαν ότι μπορούν να το εγκλωβίσουν σε δομημένα προϊόντα.

Οπως με ενημερώνει πληροφοριοδότης μου, ο κ. Πόλσον ως επικεφαλής τότε της μεγάλης επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs επισκέφθηκε την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2004 συνοδευόμενος από τον ελληνοαμερικανό δημοσιογράφο και συγγραφέα κ. Ν.Γκατζογιάννη. Πήγε Ιόνιο και Δυτική Ελλάδα, Ναύπακτο και Δελφούς.

Ο κ. Πόλσον ήρθε σε επαφή με ελληνικούς μύθους. Στο χωριό Μαρκόπουλο της Κεφαλλονιάς εντυπωσιάστηκε από τα «φίδια της Παναγιάς» (δεν μιλάμε για την «Παναγία την Κτηματία»). Επιπλέον τόλμησε να κολυμπήσει στα νερά του Αχέροντα ποταμού (τον οποίο διαβαίνουν εσχάτως, καθ΄ οδόν προς τον Αδη, πολλές από τις επιχειρήσεις τις οποίες εποπτεύει…). Πρόσφατα εξάλλου συνάντησε έναν άλλον ελληνικό μύθο στο γραφείο του στην Ουάσιγκτον: τον κ. Αλογοσκούφη αυτοπροσώπως (τον περασμένο Μάιο).

Από τα παράδοξα της Wall Street στα παράδοξα της ελληνικής εκπαίδευσης. Μαθαίνω ότι έξω από τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των Ανω Λιοσίων μοιράζονταν φυλλάδια συγκεκριμένου φροντιστηρίου της περιοχής την ημέρα του αγιασμού.

Το φροντιστήριο, μου λένε, ανήκει στον δήμαρχο Ανω Λιοσίων κ. Χρήστο Παππού, ο οποίος πάντως κατά τη διάρκεια του αγιασμού αναφερόταν με γενναιόδωρες εκφράσεις στην αξία του δημόσιου σχολείου. Αν η πληροφορία αληθεύει, θα πρόκειται για κλασική εφαρμογή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα) που προωθεί η κυβέρνηση.

Μίλησε στη Λάρισα χθες ο κ. Κ. Σημίτης, όπου ανέφερε για την κατάσταση της οικονομίας ότι «η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα νέο και άγνωστο σκηνικό» και ότι «η ασπίδα της ΟΝΕ λειτουργεί μόνο προσωρινά». Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας. Λόγω της υπερχρέωσής της, που εκτοξεύθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια πέρα από κάθε όριο και λογική, η ασπίδα αυτή πρακτικώς έχει εκλείψει.

Στον ιστορικό «Διόνυσο» (κάτω από την Ακρόπολη) γιόρτασε την ονομαστική του εορτή ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης . Του εύχομαι χρόνια πολλά και να διατηρήσει την ακαταμάχητη γοητεία του (στη διατύπωση πολιτικών θέσεων φυσικά). Επισημαίνω πάντως ότι οι μοναδικοί πρωτοκλασάτοι που τίμησαν τον δήμαρχο Αθηναίων ήταν ο κ. Ελ.Ζαγορίτης και ο κ. Πρ. Παυλόπουλος .

Μαθαίνω ακόμη ότι η γιορτή ήταν «σεμνή και ταπεινή» όχι μόνον εξαιτίας του «σοκ των δημοσκοπήσεων», αλλά και λόγω του «σοκ της πραγματικότητας» που αντιμετωπίζουν εσχάτως ο Νικήτας και οι συνεργάτες του στον δήμο. Βεβαίως, αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στο σοκ που αντιμετωπίζουν οι πολίτες- εντός και εκτός Αθήνας.