Υψηλή φορολογία, χαμηλή απασχόληση

I διαίτερα υψηλή είναι η φορολογική επιβάρυνση επί των επιχειρηματικών κερδών στην Ελλάδα υποστηρίζει η WorldΒank, τα στοιχεία της οποίας δείχνουν ότι ποσοστό 60,2% επί των κερδών αντιστοιχεί σε φόρους και εργοδοτικές εισφορές. Η Worldbank, όπως και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, θεωρούν φορολογική επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις όχι μόνο το ποσοστό που διατίθεται για φορολογία, αλλά και αυτό που διατίθετε για εισφορές. Σύμφωνα, λοιπόν, με μελέτη της ...

I διαίτερα υψηλή είναι η φορολογική επιβάρυνση επί των επιχειρηματικών κερδών στην Ελλάδα υποστηρίζει η WorldΒank, τα στοιχεία της οποίας δείχνουν ότι ποσοστό 60,2% επί των κερδών αντιστοιχεί σε φόρους και εργοδοτικές εισφορές.

Η Worldbank, όπως και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, θεωρούν φορολογική επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις όχι μόνο το ποσοστό που διατίθεται για φορολογία, αλλά και αυτό που διατίθετε για εισφορές. Σύμφωνα, λοιπόν, με μελέτη της WorldΒank για το 2007, στην Ελλάδα η συνολική φορολογική επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις ανέρχεται στο 60,2% των κερδών και επιμερίζεται ως εξής: Ποσοστό 21,4% για φόρους επί των κερδών, ποσοστό 2,6% για άλλους φόρους και ποσοστό 36,2% για εργοδοτικές εισφορές.

Με αυτά τα δεδομένα η Ελλάδα, μεταξύ των 177 χωρών που περιλαμβάνονται στην έρευνα, καταλαμβάνει την 34η υψηλότερη θέση στον κόσμο ως προς τη φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων και την τέταρτη υψηλότερη στην ευρωζώνη, ακολουθώντας την Ιταλία, το Βέλγιο και τη Γαλλία.

Στην κατάταξη της WorldΒank για την επιλογή των ελκυστικότερων επενδυτικών προορισμών η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των 177 χωρών στην 100ή υψηλότερη θέση. Η βαθμολόγηση αυτή οφείλεται, μεταξύ άλλων, στη δυσκολία έναρξης μιας εταιρείας (152η θέση, η οποία είναι η τελευταία στην ΕΕ), στην εύρεση χρηματοδότησης (84η θέση), στην ευκολία διενέργειας εξωτερικού εμπορίου (65η θέση) κ.ά.

Οσον αφορά τα προβλήματα έναρξης, υπολογίζεται ότι απαιτούνται 15 «κινήσεις» για να αρχίσει η λειτουργία μιας εταιρείας έναντι έξι κατά μέσον όρο στα κράτη του ΟΟΣΑ και η διαδικασία κατά μέσον όρο διαρκεί 38 ημέρες (έναντι 14,9 στον ΟΟΣΑ).

Το κόστος που πληρώνει ο υποψήφιος επιχειρηματίας για όλες αυτές τις συναλλαγές υπολογίζεται στο 23,3% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, δηλαδή πάνω από 4.000 ευρώ (έναντι του 5,1% κατά μέσον όρο) και τα ελάχιστα κεφάλαια που απαιτούνται φθάνουν στο 104,1% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ (περίπου 18.000 ευρώ) έναντι 32,5% στο εξωτερικό.

Η διαδικασία γίνεται ακόμη πιο δαπανηρή και χρονοβόρος στην

Ως επενδυτικός προορισμός η χώρα μας κατατάσσεται 100ή μεταξύ 177 κρατών

περίπτωση όπου ένας από τους υποψήφιους επιχειρηματίες έχει ξένο διαβατήριο. Οι έλληνες συνέταιροί του και οι σύμβουλοί του θα χρειαστεί να τρέξουν επί αρκετές ημέρες μόνο και μόνο για να του βγάλουν ελληνικό αριθμό φορολογικού μητρώου, κίνηση που κοστίζει τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα.

Οσον αφορά την έκδοση αδειών ιδρύσεως μικρομεσαίας επιχείρησης βρισκόμαστε στην 42η θέση, καθώς απαιτούνται 15 διαδικασίες και 169 ημέρες.

Σχετικά με την απασχόληση εργαζομένων πάντως, βρισκόμαστε επίσης πολύ χαμηλα, στην 142η θέση. Στην καταχώρηση της ακίνητης περιουσίας, η θέση μας είναι 93η, αφού χρειάζονται 12 διαδικασίες με χρόνο διάρκειας 23 ημέρες. Στην πρόσβαση στην τραπεζική πίστη παραμένουμε στην 84η θέση.

Οσον αφορά την προστασία των ξένων επενδυτών, η θέση μας παραμένει πολύ χαμηλή, 158η, ενώ για τη φορολογία, δηλαδή τη συνολική επιβάρυνση επί των κερδών και τις εργοδοτικές εισφορές, καταλαμβάνουμε την 86η θέση.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.