Μουσουλμάνα υφυπουργός της Γαλλίας απορρίπτει την μπούρκα

ΠΑΡΙΣΙ. «Είναι μια απόφαση έξοχη, απολύτως νόμιμη και εφαλτήριο για τη γυναικεία χειραφέτηση». Με αυτά τα λόγια υποδέχτηκε η υφυπουργός Χωροταξίας της Γαλλίας Φαντέλα Αμάρα την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία απαγορεύτηκε η παροχή γαλλικής υπηκοότητας σε Μαροκινή με το αιτιολογικό ότι φοράει μπούρκα. Η γυναίκα είναι παντρεμένη με μαροκινής καταγωγής γάλλο πολίτη, είναι μητέρα τριών παιδιών και ζει στη χώρα από το 2000.

Η κυρία Αμάρα είχε ιδρύσει στο παρελθόν την οργάνωση «Ούτε πόρνες ούτε υποταγμένες» με σκοπό την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών που πέφτουν θύματα αυταρχικής ή βίαιης συμπεριφοράς από τους μουσουλμάνους συζύγους τους. Οπως υποστηρίζει με δηλώσεις της στην εφημερίδα «Le Ρarisien», η δικαστική απόφαση είναι απόλυτα σύμφωνη με το πνεύμα της ισότητας των δύο φύλων και αποτελεί ένα εργαλείο αντίστασης των γυναικών εναντίον των φανατικών που επιβάλλουν στις γυναίκες τους να φορούν τη μουσουλμανική μαντίλα ή την ολόσωμη μπούρκα. Η ετυμηγορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου έγινε δεκτή με πρωτοφανή για τα γαλλικά δεδομένα ομοφωνία από το σύνολο του πολιτικού κόσμου. «Η γυναίκα αυτή είναι είναι θύμα του έρωτά της και τυφλή λόγω του πάθους της για έναν μουσουλμάνο.Αυτή η ενδυμασία δεν είναι ένδειξη θρησκευτικής πίστης αλλά σύμβολο καταπίεσης.Αυτή η ενδυμασία είναι μια φυλακή, ένας ζουρλομανδύας, ένα σύμβολο αυταρχισμού που δεν συνάδει με τις δημοκρατικές μας αξίες» λέει με έμφαση η γεννημένη στη Γαλλία αλγερινής καταγωγής υφυπουργός.

Η ισλαμική μαντίλα
Η ίδια, βέβαια, δεν αρνείται το γεγονός ότι παραμένει πιστή στη μουσουλμανική θρησκεία των προγόνων της, ενώ δεν κρίνει απαραίτητο να απαγορευθεί εντελώς η μαντίλα καθώς είναι επαρκές, όπως αναφέρει, το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο.

Εξίσου σταθερή παραμένει και στις θέσεις υπέρ του κοσμικού κράτους. Πριν από τέσσερα χρόνια είχε υποστηρίξει με τον ίδιο ζήλο τον νόμο που απαγορεύει τα εμφανή θρησκευτικά σύμβολα κάθε θρησκείας ή δόγματος σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Μια ρύθμιση που είχε δημιουργήσει τότε έντονες πολιτικές, αλλά και κοινωνικές αντιπαραθέσεις. «Χάρη σε εκείνο τον νόμο σώσαμε πολλές νεαρές μουσουλμάνες» λέει χαρακτηριστικά.