Ακόμη ένας πόλεμος θα ξεσπάσει στη Μ. Ανατολή

Ηπροχθεσινή 16η Ιουλίου ήταν η τελευταία ημέρα του πολέμου του Λιβάνου το 2006. Γράφτηκε το τελευταίο κεφάλαιο της ισραηλινής απερισκεψίας και της ύβρεως της Χεζμπολάχ. Ηταν μια αποφράδα ημέρα ανταλλαγής σορών, κατεψυγμένων ανθρωπίνων μελών και φερέτρων στοιβαγμένων σε φορτηγά που πέρασαν τα ισραηλινά σύνορα.

Ο Σαμίρ Καντάρ, ο οποίος έμεινε 28 χρόνια στις ισραηλινές φυλακές για τη δολοφονία το 1979 ενός Ισραηλινού, της νεαρής κόρης του και ενός αστυνομικού, ήταν μεταξύ των ζωντανών που αντηλλάγησαν. Οταν είδε χιλιάδες υποστηρικτές της Χεζμπολάχ να ζητωκραυγάζουν, συνειδητοποίησε ότι είχε γίνει σύμβολο για έναν λαό τον οποίον είχε να αντικρίσει σχεδόν τρεις δεκαετίες. Ηταν ο μακροβιότερος λιβανέζος κρατούμενος στο Ισραήλ. Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα είχε υποσχεθεί να τον απελευθερώσει και κράτησε την υπόσχεσή του.

Ηταν επίσης μία ημέρα ταπείνωσης, κυρίως για τους Ισραηλινούς. Αφού ξεκίνησαν τον πόλεμο του 2006 για να βρουν τους δύο στρατιώτες τους που είχαν απαχθεί, σκότωσαν περισσότερους από χίλιους λιβανέζους αμάχους, ρήμαξαν τη χώρα, έχασαν στις μάχες 160 ανθρώπους- οι περισσότεροι στρατιώτες- και κατέληξαν να παραδώσουν 200 σορούς Αράβων και πέντε ζωντανούς κρατουμένους σε αντάλλαγμα για τα λείψανα των δύο αγνοουμένων στρατιωτών.

Για τους Αμερικανούς, που υποστήριξαν τη δημοκρατικά εκλεγμένη λιβανική κυβέρνηση του Φουάντ Σινιόρα , ήταν μια ημέρα απελπισίας. Ο κ. Σινιόρα, ο λιβανέζος πρόεδρος και οι προκάτοχοί τους, ο ηγέτης της κοινότητας των Δρούζων, βουλευτές, θρησκευτικοί ηγέτες των μουσουλμάνων, ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι, καθώς και οι επικεφαλής όλων των υπηρεσιών ασφαλείας, ήταν παρόντες στο αεροδρόμιο της Βηρυτού για να υποδεχθούν με ταπείνωση τους πέντε πρώην κρατουμένους, τους οποίους η Χεζμπολάχ απελευθέρωσε από το Ισραήλ.

Η Χεζμπολάχ, από την πλευρά της, είχε προετοιμάσει μια θεατρική υποδοχή τόσο για τους ζωντανούς όσο και για τους νεκρούς, με παρέλαση ιππικού, πολλά πανό, παραδοσιακούς χορούς και τη συγκέντρωση των θρησκευτικών ηγετών των Σιιτών, των Σουνιτών και των Δρούζων. Οσο όμως οι Ισραηλινοί καθυστερούσαν εκούσια την ανταλλαγή τόσο εντονότερη γινόταν η δυσαρέσκεια της άλλης πλευράς.

Για μία ακόμη φορά, παρά τον έλεγχο της Δυτικής Βηρυτού από τη Χεζμπολάχ και τις ένοπλές συγκρούσεις σε ολόκληρο τον Λίβανο, ο Νασράλα ξανακέρδισε την παλιά δημοφιλία του ως του μόνου ανθρώπου με τον μοναδικό στρατό που μπορεί να αντιταχθεί στο Ισραήλ. Σίγουρα θα ξεσπάσει και νέος πόλεμος.

Βρήκα το εξουθενωμένο από τις τυπικότητες ιππικό της Χεζμπολάχ, τους βαριεστημένους ιππείς, να τεμπελιάζουν καθισμένοι στις σέλες τους, τα κουρασμένα άλογα να στριφογυρίζουν αριστερά και δεξιά. Γι΄ αυτό και μόνο λοιπόν έγινε η σύγκρουση το καλοκαίρι του 2006;