Πανδώρα

Δεν είδα τηλεόραση χθες, αλλά φαντάζομαι ότι στα βραδινά δελτία θα έγινε κόλαση με τον γάμο των ομοφυλοφίλων στην Τήλο και το πιθανότερο είναι η ίδια κόλαση να συνεχίζεται και τώρα στα πρωινάδικα. Το αργότερο λοιπόν ως αύριο το βράδυ το θέμα θα το έχει ξεφτιλίσει εντελώς η τηλεόραση. Λίγο από Τράγκα, λίγο από Κακαουνάκη και λίγο από πρόεδρο Καρατζαφέρη (είναι απλή η συνταγή) και ένα σοβαρότατο ζήτημα ατομικών δικαιωμάτων θα έχει γίνει ένας ευχάριστος περισπασμός, για να σπάμε πλάκα από την τηλεόραση με γραφικούς (γυναικωτούς ή αντρούκλες) που θα ξεκατινιάζονται για την τηλεθέαση. Ας είναι καλά ο νεότερος και ισχυρότερος θεσμός της πνευματικής ζωής του τόπου: η τηλεόραση.

Η κυβέρνηση άλλο που δεν θέλει. Ως και γυμνοί σε γυναικείο περιοδικό θα φωτογραφίζονταν οι υπουργοί (λ.χ., ο Χρ.Φώλιας…), προκειμένου η συζήτηση να περάσει σε κάτι άλλο, εκτός από τις μίζες της Siemens, τη διαρκή άνοδο των τιμών, την αδυναμία της κυβέρνησης να προστατεύσει τον ελεύθερο ανταγωνισμό, την ανικανότητά της να εμποδίσει το ναυάγιο της δημόσιας παιδείας και τα άλλα μείζονα. Ο ΣΥΡΙΖΑ (από τον οποίο ξεκίνησε το θέμα) μόνον να ωφεληθεί μπορεί από το άνοιγμα στους φιλελεύθερους της Αριστεράς. Ομοίως και ο ΛΑΟΣ, που του δίνεται η ευκαιρία να ενισχύσει τον υπερσυντηρητικό και οπισθοδρομικό χαρακτήρα του, ψαρεύοντας προς την πλευρά των καθυστερημένων στρωμάτων της Δεξιάς.

Η στάση του ΠαΣοΚ μάλλον δεν έχει σημασία. Διότι στην κατάσταση όπου βρίσκεται (μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας…) πολύ δύσκολα φαντάζεται κανείς ένα γεγονός να γίνεται το έναυσμα για μια ανάκαμψη. Πολύ περισσότερο δε όταν πρόκειται για το συγκεκριμένο γεγονός, που και μόνο η σκέψη του κάνει τη μεγάλη συντηρητική μάζα των Πασόκων να φρίττει.

Εξίσου άνευ σημασίας είναι και η στάση του ΚΚΕ, για το οποίο όλα ανάγονται στην έλευση του σοσιαλισμού, δηλαδή σε κάτι παρεμφερές με τη δευτέρα παρουσία στον χριστιανισμό.

Φυσικά, η υπόθεση των ατομικών δικαιωμάτων δεν έχει να περιμένει πολλά από τις πολιτικές δυνάμειςτο πολύ πολύ υποσχέσεις, και αυτές μόνον από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οπως θα δείξει η έκβαση αυτής της πρωτοβουλίας λίγων θαρραλέων πολιτών, όταν φθάσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η αναγνώριση των ατομικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα εναπόκειται στην Κοινωνία των Πολιτών (π.χ., στον δήμαρχο Τήλου, στα δύο ζευγάρια και σε δυο ή τρεις άλλους, που όλοι μαζί έβαλαν μπροστά την ιστορία αυτή) και, πάνω απ΄ όλα, στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Τα υπόλοιπα είναι για να τα αλέθει η τηλεόραση.

Δεν περιμένω πάντως να ξαφνιάζεται κανείς από την αδιαφορία μας εδώ στην Ελλάδα για τα ατομικά δικαιώματα. Αυτή η αδιαφορία είναι η άλλη όψη της χαλαρής αντίληψης περί ατομικής ευθύνης, που βλέπουμε να επικρατεί παντού, ως και στους μηχανισμούς κρατικής ασφαλείας. Και οι δύο αυτές πλευρές μαζί συνιστούν ένα μέρος του πολιτισμικού προβλήματος της χώρας, που είναι και το βασικότερο…

Πάντως, θέλει πραγματικά α*** για να κάνεις αυτό που τόλμησαν ο δήμαρχος και οι τέσσερις ομοφυλόφιλοι στην Τήλο- όχι σαν εκείνα των άλλων που θα τους κράζουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα…

Δεν θα ασχοληθώ με την ουσία της υπόθεσης του εικονιζομένου στο σκίτσο Ιωάννη Κεφαλογιάννη, από σεβασμό στα δικαιώματα του κάθε κατηγορουμένου και υποδίκου. Αηδιάζω όμως με τη γλοιώδη στάση της κυβέρνησης απέναντι στο πρόβλημα.

Διερωτώμαι τι το φοβερό θα πάθαινε η κυβέρνηση, αν παραδεχόταν ότι (α) ο κατηγορούμενος ήταν άτυπος σύμβουλος του Πρωθυπουργού, (β) ότι ο Πρωθυπουργός ποτέ δεν κατέφυγε στις συμβουλές του και (γ) ότι παραιτήθηκε ώσπου να διευθετηθεί η εκκρεμότητα με τη Δικαιοσύνη.

Αντ΄ αυτού, προτίμησε την προσφιλή της στάση της μυξοπάρθενης, μικροαστής και καθωσπρέπει γεροντοκόρης (έτσι αντιλαμβάνεται τον πολιτισμό ο Θ. Ρουσόπουλος…). Και είπε ότι, όχι, δεν ήταν ούτε τυπικά άτυπος σύμβουλος του Πρωθυπουργού ο κατηγορούμενος, επειδή… δεν είχε δημοσιευθεί ο διορισμός στο ΦΕΚ!

Με αυτή τη γελοία και παιδαριώδη δικαιολογία η κυβέρνηση εκθέτει τόσο τον εαυτό της όσο και τον κατηγορούμενο. Τον μεν εαυτό της, επειδή παρουσιάζεται ο Πρωθυπουργός, το γραφείο του οποίου ανακοίνωσε τον διορισμό του Ι. Κεφαλογιάννη ως συμβούλου του, να λέει και κανένα αστειάκι για να περνάει η ώρα (όπως είπε ο λαγός του ανέκδοτου στην τίγρη, όταν αυτή έμαθε τις ερωτικές προθέσεις του λαγού…)· τον δε κατηγορούμενο, επειδή τον παρουσιάζει ως έναν στριμμένο υπερήλικο, του οποίου το μένος πρέπει να κατευνασθεί με κούφιους τίτλους και άδειους ρόλους. Και πάλι όμως δεν ξαφνιάζομαι. Η κυβέρνηση του σημερινού Πρωθυπουργού είναι αντάξια των συμβούλων του…

pandora@dolnet.gr