Α λλη μία Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ήρθε. Και για ακόμη μία χρονιά αποτελεί το… όχημα για την προβολή εταιρειών, πολιτικών κομμάτων, δήμων και κοινωνικών φορέων, οι οποίοι θέλουν να πείσουν τους πολίτες για την προσφορά τους στο περιβάλλον. Εκατοντάδες εορταστικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σήμερα σε κάθε γωνιά της χώρας, αλλά το αύριο θα μας προσγειώσει και πάλι απότομα στην πραγματικότητα καθώς τίποτε δεν θα έχει βελτιωθεί. Η χώρα μας χρόνο με τον χρόνο χάνει μάχες στο μέτωπο της προστασίας του δασικού μας θησαυρού, της διαχείρισης των απορριμμάτων και των υδατικών αποθεμάτων, της εξοικονόμησης ενέργειας, της αντιμετώπισης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Ακόμη, εκκρεμούν τρεις υποθέσεις στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ). Η μία αφορά τις χωματερές στις θέσεις Κουρουπητός και Μεσομούρι Κρήτης (υπόθεση 112/06). Η Επιτροπή έκρινε ότι η λειτουργία του συγκροτήματος συμπίεσης, δεματοποίησης και προσωρινής αποθήκευσης αποβλήτων στο Μεσομούρι δημιουργεί προβλήματα για το περιβάλλον και την υγεία και ότι η χωματερή του Κουρουπητού δεν έχει αποκατασταθεί. Οι άλλες δύο υποθέσεις αφορούν τη μη ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο άρθρων της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, της άγριας πανίδας και χλωρίδας, καθώς και της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ για τη διατήρηση των αγρίων πτηνών. Σύμφωνα με την Κομισιόν, η χώρα μας δεν διασφαλίζει την προστασία σπάνιων ειδών κοινοτικής σημασίας καθώς οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) δεν καλύπτουν όλες τις σημαντικές περιοχές.
Το Παρατηρητήριο Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας του WWF Ελλάς καταγράφει άλλες 24 ανοιχτές υποθέσεις για τις οποίες έχει κινηθεί προδικαστική διαδικασία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εννέα αφορούν την ατμοσφαιρική ρύπανση και τις κλιματικές αλλαγές (όπως η κακή εφαρμογή του κανονισμού για την προστασία της στιβάδας του όζοντος, οι ελλείψεις στους μηχανισμούς παρακολούθησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η αδειοδότηση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, η χρήση αλογονομένων υδρογονανθράκων σε συστήματα πυροπροστασίας κτλ.).
Ενώπιον του ΔΕΚ κινδυνεύει ακόμη να βρεθεί η Ελλάδα για υποθέσεις που μεταξύ άλλων αφορούν:
* τη φύση (χωματερή στη θέση «Πρασσιανό Φαράγγι» Μαρουλά στην Κρήτη), * τα απόβλητα (συλλογή και επεξεργασία ορυκτελαίων/ πιθανές παραβάσεις των προδιαγραφών λειτουργίας στο προσωρινό κύτταρο εναπόθεσης απορριμμάτων στην τοποθεσία Σκαλιστήρι του Δήμου Φυλής), * την αλιεία (μη αποστολή δεδομένων σχετικά με τα αλιεύματα σύμφωνα με το σχέδιο αποκατάστασης του γαλαζόπτερου τόνου), * τη δημόσια υγεία (μη λήψη κατάλληλων μέτρων σχετικά με τα ζωικά υποπροϊόντα που δεν προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση), * τα επικίνδυνα απόβλητα (έλλειψη σχεδιασμού και επαρκών μεθόδων για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων νοσοκομείων, χημικών βιομηχανιών, διυλιστηρίων κτλ.).
Επίσης εκκρεμούν υποθέσεις που αφορούν τα αστικά λύματα, τη ρύπανση από πλοία και την ενέργεια. Οσον αφορά την εκτροπή του Αχελώου η Κομισιόν διερευνά καταγγελία για παραβίαση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ από τον νόμο 3481/2006 αλλά και μη συμμόρφωση με την οδηγία 2001/42 περί στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης. Η Επιτροπή απέστειλε στην ελληνική κυβέρνηση επιστολή στις 14 Μαρτίου 2008 και το ΥΠΕΧΩΔΕ όφειλε να έχει απαντήσει για τη σκοπιμότητα του έργου της εκτροπής, καθώς και για το πώς προχωρεί η εφαρμογή της νομοθεσίας για τη διαχείριση των υδάτων ως τα τέλη Μαΐου.
Ως σήμερα η Ελλάδα έχει «κερδίσει» 31 καταδίκες από το ΔΕΚ. Μόνο τους τρεις πρώτους μήνες του 2008 η χώρα μας καταδικάστηκε για τρεις υποθέσεις. Η πρώτη αφορούσε τη μη κατάρτιση, εφαρμογή και έγκριση των προγραμμάτων παραλαβής και διαχείρισης των αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου (ημερομηνία απόφασης 13.3.2008). Η δεύτερη καταδίκη ήρθε στις 31.1.2008 διότι δεν εκπονήθηκε για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού ανάλυση των χαρακτηριστικών της, επισκόπηση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην κατάσταση των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων και οικονομική ανάλυση της χρήσης ύδατος, σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές της οδηγίας-πλαισίου για τα νερά, καθώς και επειδή η Ελλάδα δεν υπέβαλε συνοπτικές εκθέσεις σχετικά με τις αναλύσεις που απαιτούνται. Η τρίτη αφορούσε την παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς στην εθνική νομοθεσία της οδηγίας για την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια.
Τέλος, το ελληνικό κράτος δεν έχει ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο 13 σημαντικές κοινοτικές οδηγίες- σε οκτώ από αυτές η προθεσμία ενσωμάτωσης έχει λήξει.
