Ο λόγος για αυτή την μεγαλοψυχία; «Επειδή είναι το πιο λογικό, και το πιο βολικό», λέει ο Μάρσελ Νέϊφε, ο δήμαρχος της πόλης Φάϊς, στο Βέλγιο. Ε, ίσως να βοήθησε και ένα ακέφαλο πτώμα.
Ενώ το Βέλγιο θα χάσει ένα υπέροχο κομμάτι φύσης στον ποταμό Μόζα που χωρίζει τα δύο κράτη, θα απαλλαγεί επίσης από έναν εφιάλτη νομικής δικαιοδοσίας, ο οποίος αναπτύχθηκε με τον καιρό, καθώς ο ρους του ποταμού μετέτρεψε το τμήμα της γης που ανήκει στο Βέλγιο – περίπου όσο 15 γήπεδα ποδοσφαίρου – σε μια χερσόνησο που συνδέεται μόνο με την Ολλανδία.
Με την πάροδο του χρόνου, η περιοχή έγινε όλο και πιο άνομη, ένας παράδεισος για τους εμπόρους ναρκωτικών. Στη συνέχεια, πριν από τρία χρόνια, περαστικοί σκόνταψαν πάνω σε ένα ακέφαλο σώμα. Ειδοποίησαν τις ολλανδικές αρχές, οι οποίες είπαν ότι δεν έχουν δικαιοδοσία εκεί γιατί το έδαφος είναι βελγικό.
Εν ολίγοις, οι Ολλανδοί δεν μπορούσαν να πάνε εκεί επειδή ήταν βελγικό έδαφος, την ώρα που ήταν εξαιρετικά δύσκολο να φτάσουν εκεί η βελγική αστυνομία και οι δικαστικές αρχές – καθώς δεν επιτρέπεται η διέλευση στην Ολλανδία χωρίς ειδική άδεια.
Το πρόβλημα θα λυθεί σύντομα με την ειρηνική αλλαγή των συνόρων. Η προπαρασκευαστική εργασία έχει γίνει και τα κοινοβούλια των δύο χωρών θα πρέπει να είναι σε θέση να ολοκληρώσουν την συμφωνία κάποια στιγμή το 2016, σχεδόν δύο αιώνες αφότου δημιουργήθηκαν αυτά τα σύνορα, το 1843. Και όλα αυτά με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό και των δύο.
«Ειρηνική αλλαγή συνόρων είναι κάτι πολύ σπάνιο, αλλά μπορεί να συμβεί», λέει ο Βρετανός νομικός Μάλκολμ Σο, ειδικός σε θέματα διεθνών συνοριακών διαφορών. Και τονίζει πόσο περίπλοκα έχει πλέξει τα σύνορα η ιστορία στην περιοχή ανάμεσα στο Βέλγιο, την Ολλανδία και την Γερμανία, αφήνοντας πίσω της θύλακες και τεθλασμένες μεθοριακές γραμμές.
