«Τρέλα, τρέλα, τρέλα!» ωρύεται ο αρθρογράφος της γερμανικής «Suddeutsche Zeitung» και αυτόν τον τίτλο βάζει στην πολιτική ανάλυσή του. Στόχος του, η μοιρολατρική –όπως τη θεωρεί –αναζήτηση εκ μέρους πολιτικών, στρατιωτικών και κυβερνητικών αξιωματούχων στην Ευρώπη και στην Αμερική «κάποιας ομοιότητας μεταξύ Αυγούστου 2015 και Αυγούστου 1914» –του μήνα που άρχισε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος –η οποία τους επιτρέπει να προεξοφλούν ότι βρισκόμαστε στις παραμονές μιας «καταστροφικής σύγκρουσης», φυσικά μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Κάτι ανάλογο διαπιστώνει και ο Σκοτ Μακάνελ, του αμερικανικού «National Observer», για να διατυπώσει το ρητορικό «μήπως η ιστορική αναφορά του Ομπάμα δεν θα είναι η συμφωνία με το Ιράν αλλά η ένταση ενός ψυχρού πολέμου, ενδεχομένως ακόμη και πολέμου (της Αμερικής) με τη Ρωσία;».
Πώς φθάσαμε σε αυτή την κατάσταση, ύστερα από 20 χρόνια και πλέον «ειρηνικής συνεργασίας Ουάσιγκτον και Μόσχας»; διερωτάται ο γερμανός αρθρογράφος. Μήπως επειδή «οι Ομπάμα και Κέρι είχαν στρέψει την προσοχή τους στην Ασία και στο Ιράν», βρήκαν «πεδίο ελεύθερο (…) οι φωνακλάδες της εθνικής ασφάλειας;». Δεν έχει απάντηση. Η Μόσχα είναι το ίδιο αόριστη – «η Αμερική χρειάζεται πάντα έναν εχθρό για λόγους ψυχολογικούς-υπαρξιακούς» λέγουν, όπως γράφει ο Μακάνελ.
Δεν είναι υπερβολικός ο τίτλος της γερμανικής εφημερίδας, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά σε μερικές από τις πιο πρόσφατες εκδηλώσεις υπεύθυνων παραγόντων της Δύσης και της Ρωσίας. Ο νέος αρχηγός των αμερικανικών γενικών επιτελείων στρατηγός Τζόζεφ Ντάνφορντ –αναλαμβάνει τον Σεπτέμβριο –καταθέτοντας σε επιτροπή της Γερουσίας δήλωσε ότι «η Ρωσία αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή της εθνικής ασφάλειας (των ΗΠΑ) και μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα για την ίδια την εθνική ασφάλειά τους». Γι’ αυτό, βεβαίωσε τη Γερουσία, οι συμμαχικές δυνάμεις «βρίσκονται σε εγρήγορση». Στον απόηχο των δηλώσεων του αμερικανού στρατηγού ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ μας «καθησυχάζει» ότι η Συμμαχία πραγματοποιεί, σταδιακά, τη σοβαρότερη στρατιωτική ενίσχυση της Ευρώπης από εποχής του τέλους του Ψυχρού Πολέμου. Ακολουθούν οι… αποδείξεις.
Ο υπουργός Αμυνας της Εσθονίας αντιστράτηγος Ρίχο Τέρας «προειδοποιεί» ότι οι Ρώσοι «αναζητούν κάποια ευκαιρία» για να επιτεθούν εναντίον των κρατών της Βαλτικής και στην Ανατολική Ευρώπη. Γι’ αυτό κάλεσε 13.000 εφέδρους υπό τα όπλα. Η Πολωνία πριν από λίγες ημέρες προχώρησε περισσότερο –διόρισε έναν στρατηγό αρχιστράτηγο σε περίπτωση πολέμου. Ο φινλανδός υπουργός Αμυνας έστειλε πριν από λίγες εβδομάδες επιστολή σε 900.000 πολίτες με την οποία τούς ζητεί να είναι έτοιμοι για το ενδεχόμενο στράτευσής τους «σε περίπτωση έκτακτης κρίσιμης κατάστασης». Στη Λιθουανία επανέφεραν την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και η κυβέρνηση στη Σουηδία ανακάλυψε πάλι κάποιο «μυστηριώδες υποβρύχιο» έξω από τα χωρικά της ύδατα. [Διαπιστώθηκε αργότερα ότι επρόκειτο για μισοβυθισμενο αλιευτικό.]
Ο αμερικανός υπουργός Αμυνας Αστον Κάρτερ «επιθεώρησε τον ευρύτερο χώρο» της Ανατολικής Ευρώπης στο τέλος Ιουνίου όταν, κατά σύμπτωση ασφαλώς, περιπολούσαν στους ουρανούς της βαρέα βομβαρδιστικά Β-52, σύμβολα των χρόνων του Ψυχρού Πολέμου. Με διαφορά λίγων ωρών εμφανίστηκε μοίρα ρωσικών βομβαρδιστικών Τu-320 στα ανοιχτά των καναδικών και των αμερικανικών ακτών του Ατλαντικού. Ο Αλεξάντερ Βέρστμποου, Νο 2 της πολιτικής ηγεσίας του ΝΑΤΟ, μίλησε για τα «επιθετικά σχέδια και τις πολεμικές προετοιμασίες» της Ρωσίας σε «ευρύ ευρωπαϊκό ακροατήριο» στο οποίο παρουσίασε τον «υψηλό βαθμό ετοιμότητας» των συμμαχικών δυνάμεων. Δύο 24ωρα αργότερα ήρθε η απάντηση από τη Μόσχα. Ο στρατηγός Βίκτορ Γεσίν, πρώην διοικητής των στρατηγικών πυραύλων της Ρωσίας, δήλωσε ότι «όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη θα αποτελέσουν τον πρώτιστο στόχο της ρωσικής πυραυλικής αντεπίθεσης σε περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης στη Ρωσία». Και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Ρωσίας Βαλέρι Γερασίμοφ, μιλώντας για τη ρωσική στρατηγική, τόνισε ότι αυτή περιλαμβάνει και «στρατιωτικά μέσα μυστικού χαρακτήρα καθώς και δραστηριότητα στον πληροφοριακό ανταγωνισμό».


Κοινή γνώμη
Κλείνουν τα αφτιά τους στον ψυχροπολεμικό παροξυσμό

Είναι καθησυχαστικό ότι η κοινή γνώμη με λίγες εξαιρέσεις δεν θέλει ούτε και προσανατολίζεται σε πολεμική σύγκρουση. Παρ’ όλες τις προκλήσεις, τις εθνικές κινητοποιήσεις και τη φιλοπολεμική φιλολογία οι Αμερικανοί, κατά βάθος, πιστεύουν ότι ούτε στην Ουκρανία ούτε στον Ινδο-Ειρηνικό χώρο απειλούνται αμερικανικά συμφέροντα, όπως σημειώνει ο πρώην διπλωμάτης Νίκολας Μπερνς. Στην Ευρώπη, ακόμη και στην Πολωνία και στις χώρες της Βαλτικής, οι επτά στους δέκα «ούτε να ακούσουν» για συμμετοχή σε πόλεμο. Στη Ρωσία το ποσοστό είναι μικρότερο, περίπου 65%, ενώ «οι φιλοπόλεμες κραυγές που ακούγονται στο Κογκρέσο και παρουσιάζονται από τα πειθήνια αμερικανικά ΜΜΕ» δεν έχουν λαϊκή απήχηση, διαπιστώνει το «American Conservative».
Αυτή άλλωστε είναι η μεγάλη διαφορά μεταξύ Αυγούστου 1914 και σήμερα. Τότε, γράφει η Μπάρμπαρα Τούκμαν στο σπουδαίο βιβλίο της «The Guns of August», οι Γάλλοι και οι Γερμανοί «είχαν καταληφθεί από παροξυσμό πολέμου», από ένα «είδος μικροβίου που έφερναν μαζί τους επί είκοσι και πλέον χρόνια». Σήμερα, στην Αμερική ο αριθμός εκείνων που θέλουν πόλεμο με τη Ρωσία ή την Κίνα «είναι μικρότερος από εκείνων που πιστεύουν ότι η Γη έχει σχήμα αχλαδοειδές» γράφει ο Τζορτζ Φρίντμαν του Ινστιτούτου Stratfor.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ