Παρελθόν για το Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι αποτελεί η ευρύτατη πλειοψηφία που είχε εξασφαλίσει σε τοπικό επίπεδο το 2011, καθώς οι εκλογές της Κυριακής μπορεί να του χάρισαν την πρώτη θέση στις περισσότερες περιοχές της χώρας, ωστόσο, η έλλειψη αυτοδυναμίας θα κάνει δύσκολη έως αδύνατη τη συγκρότηση συμμαχιών.
Ο δήμος της Mαδρίτης με την υποψηφιότητα-σύμβολο της Εσπεράνθα Αγκίρε -προσωπική επιλογή του Ραχόι- δίνει το στίγμα της μάχης: Η Αγκίρε ήρθε μεν πρώτη με πολύ μικρή διαφορά ψήφων από την Μανουέλα Καρμένα του Ahora Madrid (συνασπισμός κομμάτων και κινημάτων με τη στήριξη του Podemos), ωστόσο, η δεύτερη μπορεί τελικά να γίνει δήμαρχος, εφόσον εξασφαλίσει τη στήριξη των σοσιαλιστών του PSOE.
Το Λαϊκό Κόμμα είναι μεν πρώτο σε ψήφους, όμως το ποσοστό τους δεν ξεπερνά το 27%, έχασαν σχεδόν 11% σε τοπικό επίπεδο ή 2,5 εκατομμύρια ψήφους. Είναι χωρίς αμφιβολία το χειρότερο αποτέλεσμα από το 1991.
Το δεύτερο μεγάλο χτύπημα για το Λαϊκό Κόμμα είναι το αποτέλεσμα στην Καστίγια-Λα Μάντσα, όπου υποψήφια ήταν η γενική γραμματέας του κόμματος Ντολόρες ντε Κοσπεδάλ: κατάφερε να έρθει πρώτη, όμως οριακά έχασε την αυτοδυναμία. Εφόσον το PSOE συμμαχήσει με το Podemos, το κυβερνών κόμμα θα χάσει και αυτή την επαρχία.
Η άλλη μεγάλη έκπληξη της βραδιάς ήταν στην Βαρκελώνη η νίκη της Άδα Κολάου, επικεφαλής λίστας αριστερών κομμάτων (όπως το Podemos) και κινημάτων που γεννήθηκαν με τους «Αγανακτισμένους».
Η ακτιβίστρια δικηγόρος -με αγώνα κατά των εξώσεων- κατάφερε να κλέψει την πρώτη θέση από τον υποψήφιο, όχι του Ραχόι, αλλά του μεγαλύτερου κόμματος της Καταλονίας (CiU), κάνοντας έτσι ακόμα πιο δύσκολη την υπόθεση της ανεξαρτησίας.
Το PSOE του Πέδρο Σάντσεθ, το οποίο κυνηγούσε με πάθος την εκλογική νίκη εν όψει των γενικών εκλογών, πέτυχε λιγότερα από όσα προσδοκούσε: κινήθηκε περίπου στο 25%, κράτησε την πρώτη θέση στην επαρχία της Αστούριας, κέρδισε και πάλι την Εξτρεμαδούρα και την Μαδρίτη αλλά θα χρειαστεί συμμαχίες για να μπορέσει να κυβερνήσει.
Οι Σοσιαλιστές δεν κατάφεραν να καρπωθούν την τεράστια φθορά του κυβερνώντος κόμματος, ιδίως σε περιοχές της χώρας, όπου τα στελέχη του ΡΡ βρίσκονται στη δίνη σκανδάλων διαφθοράς. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η Βαλένθια. Μπορεί όμως να «σώσει» την παρτίδα με συμμαχίες προκειμένου να σχηματίσει τοπική κυβέρνηση στη Βαλένθια.
Το Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του, έστω και αν σε πολλές περιοχές της Ισπανίας συμμετείχε σε ευρύτερο συνασπισμό κινημάτων και κομμάτων. Η Μαδρίτη είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπου όμως μεγάλο ρόλο για το πολύ καλό αποτέλεσμα έπαιξε η προσωπικότητα της Μανουέλα Καρμένα.
Έχει επίσης κάθε λόγο να χαμογελά για το αποτέλεσμα στον δήμο της Βαρκελώνης, αλλά και για την επίδοσή του σε αρκετές ακόμα περιοχές της Ισπανίας, όπου αναδεικνύεται σε ρυθμιστή του ποιος θα σχηματίσει τοπική κυβέρνηση. Το φλερτ με τους σοσιαλιστές του PSOE, ενδεχομένως να είναι μια πρώτη γεύση για το τι θα συμβεί μετά τις γενικές εκλογές στα τέλη του 2015.
Καλή παρουσία και για τους Ciudadanos, ιδίως στην Βαρκελώνη όπου ανέβηκαν στην τρίτη θέση. Το καταλανικό κόμμα του Άλμπερτ Ριβέρα εδραίωσε την παρουσία του σε όλη τη χώρα, ωστόσο, σε αρκετές περιοχές έπεσε θύμα της πόλωσης μεταξύ του Λαϊκού Κόμματος και του συνασπισμού που στήριξαν οι Podemos με αποτέλεσμα να χάσει ψήφους και επιρροή την τελευταία στιγμή.
Το κόμμα του Ριβέρα μάλλον θα σώσει την παρτίδα στην ευρύτερη περιοχή της Μαδρίτης, όπου κέρδισε μεν το PP, ωστόσο, η έλλειψη αυτοδυναμίας δημιουργεί την ανάγκη συμμαχιών.
Η Ενωμένη Αριστερά (iU) είναι από τους χαμένους των εκλογών. Και μπορεί το κόμμα του προέδρου της Καταλονίας Αρτούρ Μας να έχασε το δήμο της Μαδρίτης, δυσκολεύοντας τα σχέδιά του για το περίφημο δημοψήφισμα, αντίθετα στη Χώρα των Βάσκων, το εθνικιστικό PNV κατάφερε να επανέλθει σε δήμους όπως το Μπιλμπάο και το Σαν Σεμπαστιάν.
Με μια ματιά το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής: Το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι μπορεί να «παρηγορηθεί» ότι παραμένει πρώτο σε ψήφους σε όλη τη χώρα, οι Σοσιαλιστές ότι πλησίασαν ακόμα περισσότερο τους βασικούς τους αντιπάλους, το Podemos (μέσα σε ευρύτερο συνασπισμό κομμάτων) ότι είναι σε θέση να επηρεάσει το ποιος θα συμμαχήσει με ποιον, οι Ciudadanos ότι είναι παρόντες, αλλά δεν πέτυχαν όλους τους στόχους τους.
Απόστολος Ρουμπάνης
