Ηρωας της ρωσικής Ακροδεξιάς, κήρυκας του «ορθόδοξου, τσαρικού εθνικισμού» και πρώην διοικητής στο αντάρτικο, ο 45χρονος Ιγκόρ Στρέλκοφ λέει με υπερηφάνεια ότι είναι «ο άνθρωπος που άρχισε τον πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία».
Το διαβατήριό του γράφει το πραγματικό του όνομα: Ιγκόρ Γκίρκιν, αλλά είναι γνωστός σε όλη τη Ρωσία με το nom de guerre Στρέλκοφ, που σημαίνει «σκοπευτής». «Και αν πιστεύετε ότι ο Πούτιν είναι ένας επικίνδυνος εθνικιστής, ο ρώσος πρόεδρος ωχριά μπροστά στον συναισθηματικό υπερεθνικισμό, στην ακραία Ορθοδοξία και στην ιμπεριαλιστική νοσταλγία του Στρέλκοφ» γράφει ο βρετανικός «Spectator».
Ο Στρέλκοφ πιστεύει πράγματι ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν ενεργεί αρκετά αποφασιστικά στην Ανατολική Ουκρανία. Μισεί βαθιά τους ακτιβιστές της αντιπολίτευσης όπως ο πρόσφατα δολοφονηθείς Μπορίς Νεμτσόφ και ονειρεύεται «μια Ρωσία με φυσικά σύνορα τουλάχιστον αυτά του 1939». Ισχυρίζεται ότι ήταν εκείνος που έπεισε τον Πούτιν να επέμβει στρατιωτικά στην Ουκρανία. «Εγώ ήμουν αυτός που πίεσε τη σκανδάλη για τον πόλεμο» είπε στο «Spiegel». Συνέκρινε μάλιστα τον εαυτό του με τον σερβοβόσνιο εθνικιστή Γκαβρίλο Πρίντσιπ, ο οποίος δολοφόνησε τον αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο, διάδοχο του θρόνου της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, πυροδοτώντας τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1914.
Ο Στρέλκοφ ήταν ήδη στην Κριμαία στις 21 Φεβρουαρίου 2014, όταν ο Γιανουκόβιτς εγκατέλειψε το Κίεβο. Νωρίτερα είχε περάσει από την Πλατεία Μεϊντάν στο Κίεβο παρακολουθώντας τους μελλοντικούς αντιπάλους του. Τον Απρίλιο, μαζί με ένοπλους ατάκτους από τη Ρωσία, έφτασε από την Κριμαία στο Σλοβιάνσκ, στην Ανατολική Ουκρανία.
«Στην αρχή κανένας δεν ήθελε να πολεμήσει» λέει. Εστησε λοιπόν μια επίθεση σε ένα αστυνομικό τμήμα στο Σλοβιάνσκ δημιουργώντας προηγούμενο. Αργότερα ανέλαβε καθήκοντα «υπουργού Αμυνας» στην αυτοανακηρυχθείσα Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ. Τον Αύγουστο το Κρεμλίνο τον διέταξε να επιστρέψει στη Μόσχα, μια εντολή την οποία ο ίδιος ακόμη δεν έχει «ξεπεράσει».
Θέλει τσάρο στο πρότυπο του Στάλιν
Νέοι εχθροί του είναι τώρα οι οπαδοί της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης, οι οποίοι πιστεύει ότι σχεδιάζουν μια φιλοδυτική επανάσταση στη Ρωσία, στα πρότυπα της Ουκρανίας. Δεν κρύβει ότι θέλει να δει την αναγέννηση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας υπό την ηγεσία ενός «τσάρου στο πρότυπο του Στάλιν». «Η ανθρωπότητα» λέει «έχει πολύ μικρή εμπειρία με τη δημοκρατία» και γι’ αυτό ο ίδιος υποστηρίζει μια «ορθόδοξη μοναρχία».
Ο «Ρωσικός Κόσμος», κατά τον Στρέλκοφ, θα «πρέπει» να περιλαμβάνει τη Λευκορωσία, τη Γεωργία, την Αρμενία και μέρη της Κεντρικής Ασίας. Η Ουκρανία αποτελεί οπωσδήποτε τμήμα του. «Οι πραγματικοί αποσχιστές είναι αυτοί στο Κίεβο επειδή θέλουν να αποκόψουν την Ουκρανία από τη Μόσχα» λέει.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, ο Στρέλκοφ υπήρξε συνταγματάρχης της ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών GRU και η Ουκρανία δεν ήταν ο πρώτος του πόλεμος. Φαίνεται πως το 1992 ήταν στην Υπερδνειστερία και μετά βρέθηκε στην Τσετσενία και στη Βοσνία, όπου πολέμησε στο πλευρό των Σέρβων με ρώσους εθελοντές, τους λεγόμενους «Λύκους του Τσάρου». Στην Ανατολική Ουκρανία επέβαλε ως και θανατικές ποινές επικαλούμενος σοβιετικό διάταγμα του 1941.
Εσχάτη προδοσία η περεστρόικα
Ο Στρέλκοφ πιστεύει, όπως και ο Πούτιν, ότι η κατάρρευση της ΕΣΣΔ ήταν η μεγαλύτερη τραγωδία του 20ού αιώνα και θεωρεί την περεστρόικα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ εσχάτη προδοσία. Ισχυρίζεται ότι πολεμάει στην πρώτη γραμμή ενός μεγάλου πολέμου, με τον οποίο η Ρωσία θα επιστρέψει στην ηγετική θέση που της αρμόζει στην παγκόσμια τάξη. Στην κοσμοθεωρία αυτή εχθροί είναι οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και οι Ρώσοι που σκέφτονται διαφορετικά.
Η παρουσία του στην Ουκρανία ήταν αρχικά πλεονέκτημα για τη ρωσική προπαγάνδα δίνοντας ένα «πρόσωπο» στον πόλεμο. Κάποιες εφημερίδες τον έχουν χαρακτηρίσει –μάλλον όχι και τόσο επιτυχημένα –«Ρώσο Τσε Γκεβάρα». Πολλοί Ρώσοι θεωρούν ότι ακολουθεί έναν λιτό, αυστηρό τρόπο ζωής, ότι διακατέχεται από ρομαντικές «ιπποτικές» αντιλήψεις και, πάνω από όλα, εκτιμούν το γεγονός ότι δεν είναι διεφθαρμένος.
«Ο Στρέλκοφ ζει στις αρχές του 20ού αιώνα και ονειρεύεται την επιστροφή στη μοναρχία» είπε στους «New York Times» ένας πρώην συμφοιτητής του, ο Αλεξέι Μακάρκιν. Είναι γνωστή η εμμονή που έχει με τον Μιχαήλ Ντροζντόφσκι, έναν στρατιωτικό ηγέτη της αντι-μπολσεβίκικης Λευκής Φρουράς στον ρωσικό εμφύλιο πόλεμο. Ο Στρέλκοφ είναι ιστοριομανής εθνικιστής και στην πράξη: «χόμπι» του είναι οι αναπαραστάσεις εκείνων των μαχών, ενώ ντύνεται συχνά με ρούχα από εκείνη την περίοδο.
HeliosPlus